Hera Peace (Chavez Series #1)

CHAPTER 2

Nagulat na lang ako kinabukasan na nandito siya sa resto. Maaga pa kasi at ka unti pa lang ang customers.

"Good Morning Sir!" rinig kong bati ni Ken. Naku ito talaga si Ken parang hihimatayin na ang itsura niya.

Tulad kahapon naka tuxedo rin siya. But unlike yesterday na di niya suot ang coat niya ngayon suot-suot niya ang coat niya na maroon.

He looks so gorgeous and serious. He also look so intimidating. Halos lahat ng customer na ka tingin sa kanya.

Such an attention seeker naman, but...he's not seeking it.

Eye catcher, that's the right term.

Well, sino ba naman hindi mapapatingin eh ang lakas ng dating niya and he have this aura na authoritative and dominant tas ang tangkad pa niya.

My feel my eyes widen and the fast beating of my heart nang mapagawi ang tingin niya dito sa lugar ko.

Mygosh! Hera Peace act normal!

Hindi na'ko ulit tumingin sa table niya.
Ang feeling mo naman Peace! Baka nakakalimutan mong restaurant toh? Malamang kakain siya dito, hindi para makita ka. My gosh! malandi na ba ako? Omo! wag naman sana cause it's so not me!

"Ma'am! Hinahanap ka nung papa!" mahinang sigaw ni Ken nang maka lapit siya.

Hala?

"Papa ka jan di mo naman yan tatay." I said while laughing a bit.

"Grabe ka naman ma'am." he said before frowning at me.

"Pero bakit daw?" I asked.

"Ewan ko ma'am, tinamaan ata sa beauty mo ma'am."

"Ahh.. sige, sige back to work na."

Inayos ko muna ang damit ko bago pumunta sa table niya.

Tumikhim ako bago nag salita para ma kuha ko atensyon niya.

"Good Morning sir, how may I help you?" I ask politely

Nubayan naka tingin lang naman siya sakin eh.

Terron, staring contest ba gusto mo?

"I'll be eating my breakfast, I want to know what your specialty?" Pagkatapos kong sagutin ang tanong niya akala ko wala na siya tanong ulit

"Hera, have you eaten your breakfast already?" he asked.

"Thanks for your concern sir but I already ate." I answered with a smile

"Then, perhaps can you stay here while I'm eating?"

Huh? Gusto niya ba ako dito sa harap niya habang kumakain siya?

"Pardon?"

"I said can you stay here in my table when I eat?" sagot niya. "And... Can you please call me by my name?"

Ano naman gagawin ko? Stare at him while he's eating?

Ilang segundo pa bago ako nag salita. "I'm afraid, I cannot stay." sigh. "And you're my customer sir. It woundn't be nice if I'll call you by your name."

"I'm much more comfortable with you calling me by my name, you sound like my employees right now. Can't you stay even for 30 minutes only?"

I was about to protest nang dumating na si Ken daladala pag kain niya.

"Have a seat please."

Awkward silences.

Yan ang naghahari ngayon sa pagitan namin. Hindi ko rin naman kasi alam bakit siya nandito ngayon eh.