Leydi Charlotte: Kraliyet Kamelyası

14. Bölüm

Wattpad yasağı gelme ihtimaline karşılık Çizgi Studio uygulamasında hikaye yayınlanmaktadır.  

Kalbim heyecandan patlayacak gibiydi. Birazdan halkın önüne çıkacak ve nişanımız resmi olarak duyulacaktı. Avuç içlerim terliyordu. Düşes Sophia yanımda dururken omuzumu tuttu. "Merak etme tatlım. Her şey iyi olacak. Sadece bir kaç saat bu heyecana alışman gerek," derken benden daha heyecanlıydı. Sürekli gülümsüyor ve ses tonu yükseliyordu. Fakat onun aksine ben ise tamamen berbat haldeydim. Hayatımda ilk defa nişanlanacak olmanın verdiği heyecan yerine bir halkın önüne Prens Valery'nin nişanlısı Prenses Charlotte olarak çıkacaktım. Şu an da benim nasıl bayılmamı engelleyebilirler ki? 

Sözlerinin ardından gülümsemeye çalıştım. Sadece bir kaç saat dayamam gerekecekti. Bunu yapabilirdim değil mi? Etrafımda döndü ve belimde ki ipleri biraz daha sıkıp belimin inceliğinden emin oldu. Nefes almak için canım yanıyordu. Yüzümün kızardığına da yemin edebilirdim. Ona bunu yapmaması için tepki vermek istesem bile hızla konuşmaya devam ediyordu. Bu anın ne kadar muhteşem olduğu hakkında bir şeyler geveleyip dururken sonunda beni kendisine çevirdi ve gözlerimin içine bakarak konuşmasına devam etti.

"Sana en son sorduğum soru hakkında düşündün mü? Prens Valery ile ilgili?" 

Merakla sesi yükseldi. Benim, Prens Valery ile gerçek bir aşk yaşamamı istiyordu. Her defasında çoktan Chralotte'ten hoşlanan Valery'i düşünsem bu hisleri hak etmediğimi hissediyordum. Valery bana değil Charlotte'e aşıktı. "Düşes Sophia... Prens Valery bana değil Charlotte'e aşıktı. Bunu kullanırsam hak etmediğim bir aşk olacağını düşünüyorum." Başını kesin bir şekilde hayır der gibi salladı.

"Artık sen Kamelya değilsin. Sen Charlotte'sin. Ruhun bu bedenden çıkmayacak. Kendi mutluluğunu da düşünmen gerek. Prens Valery için neler hissettiğini bilmediğimi mi sanıyorsun. Ne zaman konu ondan açılsa gözlerin parlıyor ve kızarıyorsun. Prens Valery güzelliği olan Charlotte'e aşık olabilir fakat zamanla eminim içinde ki sana aşık olacak."

Ruhumun bu bedenden artık çıkmayacağını çok kolay bir şekilde dile getiriyordu. Bu bedenin içerisine nasıl yerleştiğimi tam bilemezken tekrar ruhumun kaybolmayacağı belli değildi. Şimdi ise kafamın içinde birazdan yapılacak olan nişan seremonisi yerine bu düşünceler doldurmuş beni kedere sürüklemeye başlamıştı. Düşes Sophia beni dürttü. Zoraki bir tebessüm yerleşti dudaklarıma. Benim mutluluğum daha önemli miydi gerçekten? Hak etmediğim bu hayatı yaşıyordum. Ve hak etmediğim bana ait olmayan bir aşk vardı bana sunulan. Prens Valery'i gerçekten hak ediyor muydum? Onun aşkına sahip olabilir miydim?

"Prens Valery geldi."

Hizmetkar Valery'nin geldiğini haber verince oturduğum yerden kalktım. Kapı açıldı ve onu gösterdi. Üzerinde siyah, kırmızı ve sarı işlemeleri olan bir takımdı bu. Omuzlarından aşağıya sarkan parlak örme işlemeler sallanıyordu. Yakasında bulunan iri kehribar taşı vardı. Göğsünü süsleyen altın madalyonlar başarılarına dairdi. Sol omzunun üzerinden sağ tarafına, karnına kadar uzanan bir kumaş parçası vardı. Dalgalı saçları normal günleri aksine başının üstünde özenle sabitlenmişti.

Ve kesinlikle nefes kesici duruyordu.

Yanıma yaklaşırken gözlerimi onun üzerinden alamamıştım bile. Bir insan nasıl bu kadar güzel olabilir diye bağırmak istiyordum. Fazlasıyla yakışıklıydı. Beni görünce gözleri büyüdü ve hafifçe gülümsedi. Yanıma geldiği zaman elini uzattı ve artık gitmemiz gerektiğini hatırlattı. Elini tutup ayağa kalktım. Üzerimde ki elbise onun kıyafetlerine uyumluydu.

Kırmızı renklerdeydi ve siyah işlemeleri vardı. Koyu kırmızı katlar eteğimin kabarmaya başladığı yerde dökülerek aşağıya kadar uzanıyordu. Belimden göğsümün üzerine ve kol işlemelerime siyah dantel hakimdi. Ve tıpkı onun kehribar taşı gibi boynumda kehribarın en zarif ve göz kamaştırıcı bir kolye takmıştım. Saçlarımı başımın arkasında düşük bir topuz eşliğinde toplamışlar ve üzerine süsler yerleştirmişlerdi. Kulaklarımda kolyenin küpeleri vardı. Ve giydiğim bu korse berbattı. Bedenimin üstü patlayacak gibiydi. Koluna girerken yürümeye başladık.