Leydi Charlotte: Kraliyet Kamelyası

11. Bölüm

At arabası bizi evlerimize götürmek için yola koyuldu. Düşes Sophia hala olayın şokunu yaşıyordu. Bana güvenip güvenmediğini bile bilmiyordum.

"Düşes Sophia! Tüm bu olanlar kafanızı karıştırmış olsa gerek,"

Yüzüme baktı. Bakışlarında bir sürü duygu gizliydi. Böyle oluşunu anlayabiliyordum. Eski dostunun bedeninde hiç tanımadığı bir kadının ruhu vardı. Bir bedenin içine başka bir beden girmiş benim bile fazlasıyla korkunç bir durumdu. Yelpazeyi salalarken yüzünün çevresine dökülen bir kaç kıvırcık tutam saçları sallandı. Yanakları kırmızı ve endişe içinde belli olduğunu belli eden dudak ısırmaları ise gözden kaçırılmayacak derecedeydi.

"Tüm bunlar eski Charlotte'in yaptıklarıydı. Bunların hepsi delilik! Şu an karşımda eski dostumun bedeni oturuyor fakat ruhu başka birisi." 

Başımı eğdim. Sözler ağzından hayretler içinde çıkıyordu ve sanki kendi sözlerine inanmamış gibi tekrar ve tekrar hayrete düşüyordu. Güçlü bir iç çekiş doldurdu arabanın içini. Eli ile göğsünü kapatıp kendine iyi olduğuna dair rahatlatmaya çalıştı.

Eğer tüm bunlara rağmen yanımda kalmak istemezse anlayabilirdim. Tanımadığı birisiydim. "Eğer benimle arkadaşlık yapmak istemezseniz bunu anlarım, Düşes. Tanımadığınız birisi ile yakın ilişkiler kurmak sizin için fazlasıyla zorlayıcı olur."

Sözlerimin ardından yelpazesini daha şiddetli sallamaya başladı. Bir süre sessizlik hakim oldu ardından şap sesi ile yelpazeyi eli ile kapattı. "Yıllardır arkadaş olduğum Charlotte asıl tanımadığım kişi. Yıllar öncesinde yaşayıp buraya gelen sizin aksinize dostumun tüm bunları yapıyor oluşu! Yüce Tanrım! Eğer Venessa'nın bedeninde Charlotte'in ruhu varsa o zaman Venessa'ya ne oldu? Tüm bunları düşünmek hastalanmama bile sebep olabilir!" 

Fazlasıyla haklıydı. Her şey çılgıncaydı. Charlotte tüm bunlar neden yapmıştı? Şu an kafasının nasıl karıştığını ve neler düşündüğünü biliyordum. Onun bu gerçeği bilmesini hiçbir zaman istememiştim. Hatta çoğu zaman bana ait olmayan bu hayatı nasıl kucak açabilirim diye düşündükçe hiçbir şeyi hak etmediğim için kendime kızıyordum. Bu yüzden tüm bunlardan kurtulduktan sonra bir diğer planım kaçmak olacaktı.

"Ailesini ve beni... Tüm yakın ilişkiler kurduğu insanları sadece Prens Kane olan aşkı yüzünden elinin tersi ile itmiş birisi... Artık Charlotte'i tanıyamıyorum. Halbuki eskiden fazlasıyla sevecen bir kızdı. Prens'e olan aşkı onu kötü birisi yaptı. Büyüdükçe etrafa saldıran ve kabaca davranan birisi haline geldi." 

Gözleri hüzünlenirken bana uzun uzun baktı. Buruk bir tebessüm dudaklarında oluşurken ben ağlamamak için kendimi zor tutuyordum. Dudağım titrerken sesi sakince ve masum çıkıyordu.

"Fakat size baktığım zaman onun küçüklüğünü görüyorum. Sevecen ve etrafında ki insanlarla iyi geçinmek isteyen o küçük kız." Sanki geçmişi özlemle anıyormuş gibi tebessüm ediyordu. Eli elimin üzerine yerleşip okşadı. Bir kaç saniye içerisinde sanki yeni kararlar almış gibi başını ciddiyetle salladı.

"Merak etmeyin tatlım. Yeni tanışmış olsak bile sizin dostunuz olacağım. Çünkü yaptıklarınız bile hepsi o kadar doğru ki! Belki ilk başta sadece tekrar ölmemek için bu yolu seçseniz bile Prens Valery'in yönetimi altında olan bir krallığın muhteşemliğini her zaman hissetmişimdir. Siz dostum, her zaman yanınızda olup size yardım edeceğim." 

Başımı sallarken yaşların gözümden düşmemesi için direniyordum. Soluksuz bir şekilde konuşmasına devam etti. "Charlotte ne yaparsa yapsın onu engellememiz gerekiyor. Eğer gerçekten Venessa'nın içine girmişse bu bazı planları olduğu anlamına gelir. Ve diğer bir yandan Prens Kane ve Kraliçe Magon kesinlikle tehlikeli insanlar. Onlarla girdiğiniz savaşta size destek olacağım."