Ölmek için 13 Sebep -Marinette-

8. Bölüm

Juleka'ya

Selam Juleka, nasılsın? umarım iyisindir. Beni sorarsan, biraz kırgın hissediyorum ama. İyiyim sanırım. Kırgınlığımın sebebi tabii ki sen değilsin. Bilirsin işte, her zamanki şeyler. Benden mektup beklemiyordun değil mi? Ne de olsa 20. YüzYılda değiliz. Telefon, gmail falan var. Ama ben kendi ellerimle yazdığımda duygularımı daha gerçek yansıtıyorum sanırım. Biliyor musun, olayların yaşandığı gün okula adımımı atmaya çok utanıyordum. Herkes bana iğrenerek bakıyordu. Ve sen, ve sen geldin ve bana iyi olup olmadığımı sordun. Bu, bu karnımdaki kelebekleri o kadar hareketlendirdi ki. Herkes beni dışlarken yanımda oldun, bana inandın, güvendin. Sana bunun için sonsuz teşekkür ederim. Bir kaç saatliğine de olsa bana acılarımı unutturduğun için. Yerin bende çok ayrı olacak. Asla unutmayacağım. Senin de başına aynı şeylerin geldiğini öğrendiğim an yıkıldım. Çünkü ne demek olduğunu artık çok daha iyi anlayabiliyorum. Juleka, sen harika bir insansın. Güzelsin, büyüleyicisin, çalışkansın, yardımseversin. Ve daha sayamayacağım her türlü özelliğe sahipsin. Sen çok güçlüsün ve bunları unutmayı denedin. Kendi yoluna baktın, ama ben... Ben sanırım senin kadar güçlü değilim. Bunları kaldıramıyorum Juleka. Biliyor musun? Bana tecavüz eden o sapıktan hamile olduğumu öğrendim. Ama lütfen üzülme, senin üzülmene dayanamam. Hap aldım, şu an karnımda savaş çıkıyor gibi hissetsem de. Bir kişinin daha hayatının mahvolmasını engellediğim için mutluyum. Ben, ben sevdiğim insandan bir çocuğum olsun isterdim.. Çok çok ileride tabii. 25 yaşımda falan. Ama olmadı, olmayacak. Çöp gibi bir kenara fırlatıldım. Elimi tutacak kimsem yok. Juleka, sen asla vazgeçme. Hayatından, arkadaşlarından, ailenden. Ben artık yeterince güçlü değilim. Bu savaşı kaybettim. Kazanan ben değil, onlar oldu. Olsun, en azından artık okullarının adı lekelenmeyecek. Kendine iyi bak, seni asla unutmayacağım.

Marinette Dupain Cheng