PALABAN GIRL meets PALABAN BOY - "KimXi"

Chapter 57

a/n: Guys guys . Lapit na po ang ENDING ng story. Gusto ko pa sana pahabain pero wala ng mapiga sa utak ko. Isipin ko pa kung magkaka book 2 . Depende sa dami ng request. Chos!

Shane's POV

God is good 👍. Matagal ko pinagpray ang maging ok kami ni Andrew. Na mahalin niya ulit ako tulad ng dati. Ngayon unti-unti natutupad na.

25 minutes ang biyahe bago kami nakarating sa lugar kung saan surprise na naman ang sasalubong sa akin. Ito ang namissed ko sa kanya , sobra.

Nakablindfold pa kasi ako. Bawal tanggalin hanggang pagdating sa lugar na kakainan namin. Yun ang sabi niya. Hindi na ako umangal pa mahirap na baka bawiin eh. Ika nila just go with the flow. At yun ngayon ang ginagawa ko.

So, we're here. Slow down, vow your head baka tumama ka. - sabi pa niya habang inaalalayan akong maglakad papunta sa pupuntahan namin.

Malamig masyado, ganitong ganito ang hangin ng mga gabi reng yun. Yung dati pa sana namin ginagawa. Now I know na kung nasaan ako, hindi ko man nakikita pero yung pakiramdam ko parang malapit sa puso ko ang lugar na kinatatayuan ko ngayon.

Binuka ko pa ang dalawang kamay ko saka pumikit at huminga ng malalilm. Its been a while ng last na maramdaman ko ang ganitong pakiramdam.

Sige tanggalin mo na ang blind fold. - bigay pahintulot pa niya para tanggalin ang blindfold.

Unti-unti kung tinanggal ang blindfold nakapikit pa ako nun kaya dinahandahan ko buksan ang mga mata ko para tignan ang kapaligiran.

Napaiyak na ako ng makita ko kung nasaan kami. Sa lugar kung saan hindi matuloy tuloy ang mga plano namin. Kung saan surprised ko ay hindi natuloy at kung saan ang date namin na hindi na naman natuloy kasi nga nangyari ang accident ng gabing yun.

Did you missed this place? - tanong pa niya na nakangiti ng nakakamatay. Wala naman masyadong pinagbago. In fact tulad paren siya ng dati pwera sa maraming candles and petals of pink roses.

Grabi. Totoo ba ito na mapupuntahan ko pa ulit ang lugar na ito? - sabi ko pa na parang hindi makapaniwala sa nakikita ko. Sa wakas kakain na kami sa lugar na ito na walang aberya. Na walang kapahamakan na mangyayari sa amin.

Alam mo inalagaan ko talaga ito. Sinigurado ko na walang mababago at mananatili paren ito kung paano mo siya huling nakita hanggang pagbalik mo. - nagre reminiscing na naman ito kaya nakaka iyak eh.

Alam mo itong lugar na ito, ang nagsilbing beda at kontrabeda sa relasyon natin. - sabi pa niya. Habang ako nakatingin sa kanya ng seryoso. Take note hindi pa kami umuupo ha.

Huh? Paano mo naman nasabi? - tanong ko naman. Alam ko kung paano niya nasabi pero gusto ko na sa kanya yun mismo manggaling.

Kasi ang lugar na ito ang madalas natin puntahan. Dito madalas ang hang-out place ng barkada. Dito mo sinet-up ang surprised mo sa akin pero hindi ako nakapunta kasi may nangyari at dito ren ang lugar kung saan tayo magdi-date bago ako maaksedenti. - sa gift house ng parents niya kay Andrew nung birthday niya. Yung ako lang una nakaalam kaya dito ko ren sinet-up ang surprised ko sa kanya. Pero hindi den natuloy kasi may nangyari ngang kababalaghan.

Pero ang lugar den ito kung saan natin binuo ang naging bonga ng ating pagmamahalan.- ako naman ang dumogtong. Pero guys hindi naman dito mismo sa garden ha! Sa loob naman ng house. Ay! Proud pa? Nakakahiya ako sa lahat pa ng sasabihin ko yun pa?