[Unicode]
ပင်လယ်ပြင်ကိုမျက်နှာမူလျက် Jisooတစ်ယောက်
ရပ်နေခဲ့တယ်။
အရာအားလုံးထဲမှာ ငါအတွက်တရားမျှတမှုနည်းနည်းတောင်မရှိခဲ့ဘူးနော်
Chaeng....
ငါ့ခံစားချက်တွေကိုတောင်နင်မသိသွားဘူးလေ
ငါထင်ခဲ့တယ်နင်သာငါနဲ့နိုင်ငံခြားကိုလိုက်ဖို့ဆုံးဖြတ်ခဲ့ရင်
နင့်သူကိုစိတ်ကုန်သွားတာမို့လို့ပဲလို့။
ငါ့အထင်မှားခဲ့တာပဲနင်ငါနဲ့လိုက်ဖို့ဆုံးဖြတ်ခဲ့ပေမယ့်
နင်သူ့ကိုစိတ်မကုန်ဘူး။ နင့်သူ့ကိုစိတ်မနာခဲ့ဘူး။
နောက်ဆုံးအချိန်အထိ...
နင်ဟာတကယ်မကောင်းဘူး ငါ့အတွက်အခွင့်အရေးနည်းနည်းလေးတောင်
နင့်ရင်ထဲမှာ ငါအတွက်သူငယ်ချင်းဆိုတာနေရာထက်
နည်းနည်းလေးတောင်ပိုမပေးခဲ့ဘူးနော်။
နင်သူ့ကိုအသက်ပေးပြီးချစ်ပြလိုက်တာ
နောက်ဆုံးအချိန်အထိငါ့တစ်ဘဝလုံးသူ့ကိုရှုံးကြောင်း
ပြလိုက်တာပဲ..... နင်ကတကယ်မကောင်းတဲ့လူ။
အသက်ပေးပြီးချစ်ပြလိုက်ရတာ ပျော်ရဲ့လား
အချစ်သူရဲကောင်းမကြီးရယ်.....
လက်ထဲကလက်စွပ်လေးကို ပင်လယ်ထဲသို့လွတ်ပစ်လိုက်တယ်။
နင်အတွက်ရည်ရွယ်ခဲ့တဲ့အရာမို့ အခုတော့ပိုင်ရှင်မဲ့သွားတာမို့ သွားပေပေါ့
ဒီဂျယ်ဂျူးပင်လယ်ကြီးရဲ့ အောက်ခြေမှာသာ
အပြီးတိုင်မြုပ်နေပေတော့.....
Jisooဟာကမ်းစပ်ကိုလျှောက်လာရင်း
ပင်လယ်ပြင်ကိုမျက်နှာမူပြီးရပ်ထားတဲ့Wheelchair လှည့်လိုက်ပြီး Wheelchair ပေါ်ကလူကိုပြောလိုက်တယ်။
"ပြန်ကြရအောင်...."
Wheelchair ပေါ်ကမိန်းကလေးဟာ လူကောင်သေးသေး နက်မှောင်တဲ့ဆံသားတွေနဲ့
ပါးဖောင်းဖောင်းလေးတွေနဲ့နှုတ်ခမ်းအတွင်းသားနီနီရဲရဲ
ပြီးတော့မျက်ခွံပေါ်မှာမှဲနက်လေးရှိခဲ့တယ်။
ပါးဖောင်းဖောင်းလေးတွေနဲ့နှုတ်ခမ်းအတွင်းသားနီနီလေးတွေဟာရယ်နေရင်းသိပ်လှမှာပါ။ သို့သော် ထိုမိန်းကလေးမျက်နှာဟာ အသက်မဲ့လျက်
ရင်ဘတ်မှာ စာအုပ်ငယ်တစ်ခုကိုပွေ့ဖက်ထားကာ
