Çalışkan Çocuk

Bölüm 9

"Nağmeler kulaklarımda çınlıyor, gece sessiz. Ruhlar farklı viranelerde, acılar kimsesiz!"

**

"Bu olmaz! Bu da olmaz! Bu hiç olmaz!" diyerek burun kıvırdığım beşinci kıyafeti de yatağımın üstüne attım.

"Yıldız, seni artık gerçekten anlayamıyorum. Daha da önemlisi tanıyamıyorum!" Elimdeki kazağı bırakarak, yatağımda oturan Çakma Kızılıma doğru ilerleyerek yanına oturdum.

"Hangi konuda Kızılım?"

"Ya şu haline bir baksana! En basit örneği vereyim. Benim tanıdığım Tembelim ne giyeceğine asla bu kadar takmazdı. Nereye gidecek olursa olsun hazırlanmaya üşenir ve son dakika eline ne geçerse giyer giderdi. Okulun başından... Hayır, hayır! Bunun okulla alakası yok. O Ali denilen çocukla tanıştığından beri böylesin. İlk başlarda bu takıntılı hallerini umursamadım. Sonuçta sen Yıldız'sın. Kafana hiç olmayacak bir şeyi takar ve onun peşinden gidersin."

"Öyleyse neden şu an beni garipsiyorsun ki Kızıl? Ali'ye kafayı taktım ve sonuna kadar da gittiğim yolda ilerlemek istiyorum."

"Sorun da bu ya zaten, Yıldız. Yahu senin lakabın bile Tembel. Sen kafana taktığın şeyden en fazla dört saat sonra sıkılırsın. Sen bir işe kafayı takarak onun sonunu getirmezsin ki. Ya sıkılıp bırakırsın ya da üşenirsin."

"Ama Ali konusunda sıkılmıyorum ya da üşenmiyorum," dedim gözlerimi yere dikerek.

"Aynen öyle kuzum. Açıkçası artık bu çocuk benim bile fazla ilgimi çekmeye başladı. Baksana, senin gibi bir tembeller kraliçesini bile üşengeçlikten kurtardığına göre," diyerek kahkaha atan Sevgi'nin koluna bir tane vurarak yerdeki siyah kazağı aldım.

"Bilmiyorum Sevgi. Gerçekten Ali'ye neden bu kadar kafayı taktığımı ben de anlamıyorum. Sadece peşinden gitmek hoşuma gidiyor. Ali'de göründüğünden daha da fazlası var."

"Mesela?"

"Ne mesela, Sevgi?"

" O cılız bedeninin altında sakladığı baklavaları mı var?"

"Hayır, yani yoktur herhalde."

"Ya varsa? Kontrol etmelisin."

"Oha Sevgi! Gidip çocuğun karnına mı dokunayım. Tövbe, tövbe."

"Ben bilmem. Ya varsa? "

"Varsa var, yoksa yok. Bize ne yahu!"

"Emin misin? Ya varsa yani... Tamam, tamam, bakma bana öyle devam ediyorum. Geceleri kimliğini gizleyerek yasa dışı motor yarışlarına mı katılıyor?"

"Hayır... Yani öyle olduğunu umuyorum."

"Ya giriyo-"

"Sevgi!"

"Öfff! Peki, Babasının holding zincirleri mi var?"

"Hayır. Yani galiba..."

"Ya varsa."

"Şimdi ben sana buradan bir çakacağım. Göreceksin o zaman var mı yok mu?''

"Ee... Sadece derse çalışan bir zekâ, iğrenç bir saç kesimi, babaannemden kalma gözlükler ve cılız bir vücuttan başka bir şeyi yoksa, sen nesini merak ediyorsun yahu bu çocuğun! Lafımı geri aldım. Çocuğa karşı zerre merakım yok," diyerek en sonunda isyan bayrağını çeken Sevgi ile kahkaha attım.

"Benim ilgimi çeken şiirleri."

"Şiirleri? Kanka senin edebiyat notun 01 farkındasın değil mi? Sıfır-bir. Sınavdan kocaman bir sıfır-bir çektin. Edebiyat hocası sana o bir puanı da ismini doğru yazdın, ayıp olmasın diye vermişti. Ulan sen kim, edebiyat kim?"