Bazen hayatımızda hiç bir şey yolunda gitmez.. Tükenmişliği, acıyı ve çaresizliği dibine kadar hissederiz.
Hayat bazen size ışıldar benimkinin karardığı gibi.. Hayatının bütün yıkıntısını tek başına kucaklamış bir kızdan bahsediyoruz...
İKİ TANRI:...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Lexi-
Hayal kırıklığı ile ona baktım. Ne sanıyordum ki? 2 günlük tanıdığı kızına mı inanacaktı? İstemsizce gözlerim dolunca kendime küfürler ettim. Panikle konuşmaya çalıştığımda Hades beni eliyle durdurdu. "SANA... ODANA GİT DEDİM!" Panikleyen ruh halimden iz kalmamıştı. Ona sanki karşımda düşmanım varmış gibi baktım.
"Seni bunun için asla affetmeyeceğime emin olabilirsin Hades." Hızlıca odama gittim. Ellerimi başıma koyup masama oturdum. Kalbim aşırı hızlı atıyordu. Nefesim kesiliyordu, derin nefesler almaya çalışıyordum. Nefes alamamanın verdiği korkuyla gözlerimden yaşlar akmaya başladı. Gözlerim kararıyordu. Etrafım-
***
Gözlerimi araladığımda neler olduğunu hatırlamaya çalıştım. Olanlar bir bir hafızamda akmaya başladığında ayağa kalktım. Sanki bedenim ölmüştü. Ruhum bedenime tutunup onu zorlukla hareket ettiriyordu. Başımın dönmesiyle tekrar yere düşecekken masaya tutundum. Neler oluyordu bana? Aynadaki yansımama baktım. Acıyla kendime güldüm. Şu anda bile destek alacağım kimsem yoktu. Annemin, babamın, arkadaşlarımın yaşadığını biliyordum. Fakat hiç biri yanımda değildi. Tüm bu Tanrı olayları olmadan önceki hayatıma dönmek istiyorum.
Gözlerimden yavaşça yaşlar süzülürken Persephone'nin yaptığı aptalca tuzağa nasıl düştüğümde dair kendimi sorguluyordum. Tam bir aptalım. Kendimi çok yalnız hissediyorum.. Kimsem yoktu, kimse üzüldüğümde göz yaşlarımı silmeyecekti. Hoş, onların göz yaşlarımı silmesine gerek yoktu. Yanımda olsalar yeterdi. Güçlenmem gerekti. Güçleneyim ki kimse bana zarar veremesin. Güçlenmeliyim ki bu cehennemde tüm günümü oturarak değil yeryüzünde yeni bir başlangıç yaparak her şeyi geride bırakayım.
Odamda olan kitapları karıştırmaya başladım. Ellerimi rafta gezdirirken bir kitap ilgimi çekti. 'SİHİRLİ MÜCEVHERLER VE GARDİYANLARI' Bakışlarım koluma yöneldiğinde kolumdaki bilezik benzeri şeyi aldım. Bunu bileğime taksam daha iyi olacaktı. Kitabın kapağını açıp sayfalarda göz gezdirmeye başladım.
'10 TEMEL BİLGİ'
-Her mücevherin kendine özel gardiyanı vardır. Gardiyan, mücevher sahibine itaat etmelidir.
-Mücevher sahibi ölürse, gardiyan ölür.
- Mücevher kişiye aittir. Başka birinin kullanması söz konusu değildir.
-Başka biri kullanmaya çalışırsa mücevher ona temas ettiği anda kızgın bir demirden daha sıcak bir hale gelir.
-Mücevher kişinin gücüne göre silah formunda kalabilir.
-Mücevher kullanıcısı güçlüyse, mücevher silah formunda en fazla 2 gün kalabilir.
-Gardiyan ve Mücevher kullanıcısı arasında herhangi bir duygusal ilişki olmamalıdır.
