Think of Laura ✔️

Epilogue

| 2018 |

Euphrasia's face was pale as she looked at me. She stared at me for a few minutes before she cough loudly and laughed softly.

She reminds me of her mother.

"Oh...si Mommy pala ang first love mo, Uncle?"

Tinango ko ang ulo bilang pagsang-ayon. Ang inaakala niya siguro ay ibang Laura ang tinutukoy ko sa kanila noon nang maliliit pa lamang sila ng mga kapatid niya.

She pouted. "E sino ang nauna sa inyo ni Daddy kay Mommy?" tanong niya.

"Ako, hija." may mayabang na tono ko 'yon sinabi sa kanya. Pero mali. She gasp. "Sa totoo lang...nauna talaga ang Daddy mo bago ako, pero sa huli...sa kanya pa rin si Laura."

May sasabihin pa sana siya ngunit naputol na 'yon nang tawagin siya ni Kuya.

"Euphrasia," binalingan ako ng tingin ni Kuya Oliverio. "Oliver? Ang akala ko ay umakyat ka muna para makapaghinga?"

"Nagpahangin lang ako dito saglit,"

"Anyways, Euphrasia hinahanap ka ng mga kaibigan mo sa loob. Kanina pa ako kinukulit ng mga 'yon."

"They are here? But I'm not in the mood. I want to have a more time to talk to Uncle. He said that Mommy was his first love. Love triangle nga e," tumawa si Euphrasia.

"Go inside." utos ni Kuya na sinunod naman ni Euphrasia. Bago pa siya makaalis ay niyakap niya muna ako. Ang yakap na parang nayakap ko rin si Laura.

It feels home.

Tumikhim si Kuya. Inalis ko ang tingin ko sa kanya. Napunta 'yon sa fountain. Ang lugar na saksi kung gaano ko nasaktan si Laura. Nang namatay si Laura ay binigay na sa akin ni Kuya ang mansion ng mga Trinidad.

Tinanggihan ko nung una. Pero nagsabi na siya sa akin na hindi na niya mababantayan ang mansion. Lumipat sila sa Pasay kung saan doon na rin lumaki ang anak nila ni Laura. Bumalik-balik lang sila dito kapag Pasko at kaarawan ko.

Tinanggap ko ang bahay nito dahil aalagaan ko 'to hangga't nabubuhay pa ako. Sa lugar na 'to ay maraming naaksayang alaala at pagkakataon.

Kahit madilim, susubukan kong paliwanagin 'to.

"Si Euphrasia lang ang tanging malapit sa'yo. Yung dalawang kambal kasi ay kinakausap ka lang kung gusto lang nila, o kapag kakausapin mo sila." rinig kong sabi ni Kuya sa gilid ko. Katulad ko ay nakatingin din siya sa fountain.

Yakap ko pa rin ang litrato ni Laura.

"May isa pa akong hindi nasasabi sa'yo, bunso...at sana ay intindihin mo lahat ng sasabihin ko."

I looked at him. I did not ask or speak yet. Waiting for what he would say.

Sinalubong niya ang tingin ko. Ang mga mata niya ay punong-puno ng takot.

Takot? Ba't siya makakaramdam ng takot sa sasabihin niya?

He blew out a sighed before he began speaking.

"Nang araw na makuha ko siya ulit sa'yo, may napansin ako sa kanya. While she is sleeping, she is sucking her thumb which is so confusing to me. Naalala ko si Nanay nang gawin niya 'yon habang pinagbubuntis ka niya. Tama ang pagkakahinala ko Laura is pregnant before I molestate her. I once check her to the doctor while she is senseless and before I abuse her. She is pregnant with your child...and that child is...Euphrasia."