Think of Laura ✔️

Chapter 14

As I saw the blood coming from his mouth, I feel my body is convulsing in so much fear.

Kung hindi niya ako sinangga ay ako dapat ang nasaksak! Ako dapat! Pero bakit niya ibinuwis ang buhay niya para iligtas ako?!

The rescuers starts to cleansing the blood on his side waist.
Marami-rami pa silang ginagawa kay Oliver pero nalipat ko ang tingin ko nang umubo ito na dahilan ng paglabas ng dugo sa bibig niya.

I hold his hand, tightly.

"J-just stay still, okay. D-don't close your eyes!" my lips trembled.

Oliver's hooded eyes looked at me. He showed his weak smile. My eyes widened when he closed his eyes.

"I said don't!" sigaw ko.

Dumilat ito ng marahan. Natawa siya ng mahina pero napaigik ito at hinawakan ang bandang tagiliran. 

"Huwag ka na kasing maging malikot! Sasabunutan talaga kita!" I said between my sobs.

"I need to close my eyes. Inaantok ako..."

"Pero-"

Pinisil niya ang kamay ko. "I am not dying yet, baby. Hindi ko pa naririnig ang matamis mong oo,"

Suminghot ako at tumango.

"Sige na. Pumikit ka na. Siguraduhin mo na matutulog ka lang!" 

He carefully nods his head, and slowly closed his eyes. I've checked his breathing, normal pa naman at humihinga pa siya. 

This is all my fault! Kung nakatakbo lang talaga ako ay hindi sana mangyayari ito pero tanginang mga binti ito bigla na lang naging yelo!

Tumawag agad ako sa emergency hotline nang masaksak si Oliverio. May mga kotse na tumigil sa amin para matulungan ako.

Ang dalawang kriminal ay kinuha na ng barangay. Babalikan ko sila para makulong!

Nabitawan ko lang ang kamay ni Oliver nang makarating kami sa ospital. Hindi ako mapakali na pabalik-balik ang lakad habang naghihintay sa paglabas ng doktor.

Paano ko kaya kokontakin ang pamilya niya? Kailangan din nila malaman ito.

Kinuha ko ang bag ko. Gamit ang nanginginig na kamay at may bahid pa ng kaunting dugo ay tinawagan ko ang Kuya niya.

It rings three times before Oliverio answer the call.

[ Laura? ]

"O-Oliverio...your brother is...Oliver is now at the hospital. Something bad happens, please come here..."

[ What?! Okay, okay! We will be there. Saan bang ospital kayo? ]

"Pillilla Medicare Community Hospital,"

Then the call ended. I was having a hard breathing when Oliver is in a half hour inside at the emergency room.

Mariin kong hinawakan ang phone ko at nanghihina na napaupo sa sahig. Hindi ko na kayang tumayo pa ng matagal.

Bakit ang tagal? Malalim ba talaga ang pagkasaksak kay Oliver?

I closed my eyes and breathe out.

Please, be safe, Oliver...

It's almost two hours when I heard the door opens. The doctor came out, removing his surgical mask.

"Kumusta na po siya?" kabado kong tanong.

"Maraming dugo ang nawala sa kanya pero ayos naman na ang pasyente, hija. Kinakailangan niya lang ng tamang pahinga. Kapag naghilom na ang mga sugat niya, maaari na siyang ma-discharged."