Think of Laura ✔️

Chapter 25

Dali-dali akong bumaba ng van. Hindi ko nasarado ang pinto ng van dahil sa pananabik na makita ko siya. I ran towards the main gate. Natigil ang lakad ko nang makita ko si Clea. 

She only looked at me, and immediately avoid her gaze at me. Hanggang ngayon hindi pa rin kami magkaayos. Kahit na gusto ko magkamabutihan kaming dalawa kaso ayaw niya na lumapit ako sa kanya. 

Simula pa lang hindi ko na alam ang dahilan kung bakt bigla na lang siya nagkaroon ng galit sa akin. Mabuti ang samahan namin dalawa bago nangyari ito. 

Nakalayo na sila sa pwesto ko. Habang pinapanood ko ang paglayo ni Clea kasama ang mga kaibigan niya, nakita ko naman ang papalapit na naglalakad na kanina ko pa gusto makita. 

He wears a white oversized tee, faded jeans, black cowboy boots, and his hair ponytail in a man bun. 

I must have seen him a thousand times in this but I never get tired to compliment him, adore him for being a simple and hot man. 

Oliver looks so yummy! Este-ano, he looks fresh today! Ano ba naman 'yan, Laura?! Nagiging malandi na ang isip mo. 

Hindi ko naman kasi mapigilan. This is our first day to be a couple. Kahit wala pa naman kaming relasyon, pinagnanasaan na ng isip ko ang lahat ng features niya. 

Iniling ko ang ulo. Mababaliw na sa pagbibigay ng opinyon ang isipan ko. 

"Hi, sweetheart..." his husky voice greets me. He's now in front of me. May kakaiba talaga sa kanya ngayon na hindi ko mapaliwanag. O kaya naman ay ako lang ang nakakakita? 

"H-Hey," I greeted back. I smiled at him. He bend a little to kiss the tip of my nose. My eyes widened in shock. What the hell?! Baka may nakakita na spy ni Daddy!

"Oliver!" mahinang suway ko sa kanya. 

He grinned. "What's wrong? Wala naman masama na halikan kita sa ilong 'di ba? Buti nga sa ilong lang e, balak ko pa naman i-french kiss kita ngayon." 

Namula ang pisngi ko sa sinabi niya. Napalo ko tuloy ang dibdib nito na matigas. Nanatili ang kamay ko sa dibdib niya. Kinuha niya ang magkabilang kamay ko at hinalikan ng paunti-unti. 

His eyes locked into me. 

"Ang ganda mo...so beautiful, my sweetheart...aking sinta," aniya. I smiled sweetly looking at him, kissing the back of my palms. "Gustong-gusto kong ipagsigawan sa lahat na nandito na akin ka na pero dahil sa sitwasyon natin, magpipigil ako...hinding-hindi ko hahayaan na malayo ka sa akin, Laura...I will not tolerate those people who would oppose our relationship, our love..." madamdamin niyang saad. 

Hinawakan ko ang magkabilang pisngi niya. Kahit na magulang ko, kaya kitang ipaglaban sa kanila, Oliver. I will fight for our relationship. This will be my last battle in love, and if this one will failed...I might not live again like I'm used to. 

Iba ka sa lahat ng minahal ko, Oliver...

Naputol ang titigan namin nang may mahinang tumikhim sa likuran ni Oliver. I drifted my eyes at his back. It was Akio. Nanlaki ang mata ko nang makita ang kabuuan niya. He have his unshaved whiskers on his chin, and beard on upper part of his upper lip. He also have eyebags, his hair is messy like there's someone pulled his hair in a force. The three button of his black polo are opened. What happened to him? He looks like a mess, and gross! 

"Akio..." I called his name. Nakatingin lang kasi ito sa akin na mukha rin tulala. May nangyari ba s kanya nitong mga nakaraang araw? Ang huling pagkikita namin ay maayos pa siya at ibang-iba ang nakikita kong Akio sa harapan ko ngayon. 

I felt the presence of Oliver beside me. He reached at my right hand, intertwined our fingers. Saglit ko lamang iyon tiningnan. Bumalik muli ang tingin ko sa kaibigan kong si Akio.