Salvation To My Beloved Queen(ခ်စ္လွစြာေသာမိဖုရားေလာင္းကိုကယ္တင္ျခင္း)

ခ်စ္ျခင္းအစ/ချစ်ခြင်းအစ

Zawgyi

ရိေဟြ႕တို႔ေလွ်ာက္လမ္းအဆံုးကိုေရာက္တဲ့အခါ က်ယ္ျပန္လွတဲ့စက္ဝိုင္းပံုခန္းမက်ယ္အားေတြလိုက္ရသည္၊လူမေရာက္တာၾကာၿပီမို႔ ခန္းမက်ယ္ရဲ႕ေလထုကအနည္းငယ္ စိုထိုင္းထိုင္းနဲ႔ေအာက္သက္သက္ျဖစ္ေနတာကလြဲလို႔အလင္းေရာင္ေကာင္းေကာင္းရေနသည္။ေလးဘက္ေလးတန္မုဒ္ေပါက္ဝမ်ားထားရွိထားၿပီး ထိုလမ္းေၾကာင္းမ်ားမွတဆင့္တျခားအေဆာင္မ်ားကိုကူးေျပာင္းႏိုင္သည္။

ခန္းမႀကီးက သာမန္ေတြ႕ေနက်ပံုစံလိုပင္ ကြဲျပားမႈ့သိပ္မရွိလွေသာ္လည္း ခန္းမအတြင္းရွိျပင္ဆင္ပံုကေတာ့တမူထူးျခားေလသည္။ခန္းမအလယ္မွာ ထံုးစံအတိုင္းေတြ႕ေနၾကျဖစ္တဲ့ စားပြဲဝိုင္းတစ္ခုရွိေနၿပီး မတူညီတာက ထိုစားပြဲဝိုင္းသည္ အတန္သင့္ႀကီးမားေနသည္ဆိုသည့္အခ်က္ပင္။

        လူေလးေယာက္ရဲ႕ေျခသံကခန္းမထဲတြင္ပဲ့တင့္ထပ္ေနသည္။မိုင္းမိုင္းထိုစားပြဲနားသြားၿပီးအေသးစိတ္ကပ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေက်ာက္စားပြဲျဖစ္ေနၿပီး ခံုကိုးလံုးျဖင့္ပတ္ဝိုင္းထားသည္။သလင္းနန္းေဆာင္နဲ႔ပက္သက္ၿပီးသူၾကားဖူးထားတဲ့စကားေတြထဲမွာဒီေက်ာက္စားပြဲအေၾကာင္းလဲပါေလသည္။အခုမွအနီးကပ္ျမင္ဖူးတာျဖစ္ေပမဲ့ ေထြေထြထူးထူးေတာ့ျဖစ္မေန။
       "ဒီစားပြဲႀကီးက အရင္မင္းမ်ားလက္ထက္ကထဲက တိုင္းျပည္စီမံတာေတြ၊စစ္ေရးစစ္ရာ၊တျခားေနာက္ၿပီးညီလာခံကိုဝိုင္းဖြဲ႕ၿပီးလုပ္တဲ့အခါက်ရင္သံုးခဲ့ၾကတာမို႔လို႔ ခမည္းေတာ္ကလဲ ဒီအတိုင္းပဲထားခဲ့တာ"
         "ထားခဲ့တာ"  မိုင္းမိုင္းက ႐ုတ္တရက္ေမးမိလိုက္သည္။
      "အင္း....အေသးစိတ္ေတာ့ကိုယ္ေတာ္ရွာမဖတ္ဖူးေပမဲ့ ဒီစားပြဲကဒီနန္းေဆာင္စေဆာက္ကတည္းကရွိတာလို႔ေတာ့ မယ္မယ္ဘုရားေျပာဖူးတယ္"

"ဪ..."

      "မိုင္းမိုင္း....ဒီကိုလာၾကည့္စမ္းပါ"

   ခန္းမေဆာင္၍ေျမာက္ဘက္မုဒ္ေပါက္ဝမွာရပ္၍သူမအားလက္ေလးယပ္ကာလွမ္းေခၚလ်က္ရွိသည့္ လဲ့ပင္းမင္းသမီးထံမိုင္းမိုင္းေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။ျမင့္သြန္းသည္ထင္ရသည့္အရပ္က လဲ့ပင္းနဲ႔ယွဥ္ေတာ့သူမကပင္ေခါင္းတစ္လံုးေၾကာခ်င္ေသးသည္။အစဥ္သျဖင့္လွံကိုေက်ာထက္တြင္လြယ္ထားသည့္လဲ့ပင္းကလဲ သာမာန္မိန္းမသားတစ္ေယာက္ထက္ထူးျခားတဲ့လကၡဏာေတြနဲ႔လွပေက်ာ့ရွင္းတဲ့သူတစ္ေယာက္ပင္။ျပည့္လ်ံမင္းႀကီးနဲ႔လဲ့လိန္းမိဖုရားႀကီးတို႔မွရရွိလာေသာ တစ္ဦးတည္းေသာ အလွရာတနာသမီးေတာ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္အရွိန္အဝါကလဲအံ့မခန္းထြန္းေတာက္ႏိုင္သူတစ္ဦးလဲျဖစ္၏။