Salvation To My Beloved Queen(ခ်စ္လွစြာေသာမိဖုရားေလာင္းကိုကယ္တင္ျခင္း)

ႀကံစည္ျခင္း/ကြံစည်ခြင်း

Zawgyi

႐ွိဳ႕မင္တို႔မိဘမဲ့ေက်ာင္းမွာ ခ်န္ေလးအေပ်ာ္ဆံုးေနရာဆိုရင္ ေက်ာင္းက ကစားကြင္းငယ္ေလးပဲျဖစ္သည္။ကေလးသဘာဝခုန္ေပါက္ျမဴးတူးဖို႔အေကာင္းဆံုးေနရာလဲျဖစ္သည္ေလ။ဒါေၾကာင့္ ႐ွိဳ႕မင္နဲ႔ခ်န္ေလးတို႔ စာသင္ခ်ိန္မရွိတိုင္းဒီေနရာေလးမွာ ခ်န္ကလာၿပီးကစားေနၾကျဖစ္သည္။႐ွိဳ႕မင္က ဒီကစားကြင္းကိုလာတဲ့အေခါက္တိုင္းစိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ၿငီးျငဴေနၾကျဖစ္သည္။အခုလဲကစားကြင္းကို တစ္ခါေလာက္ေဝ့ၾကည့္ၿပီး

          "ဟြန္႔....."

       ခပ္ျပင္းျပင္းေလး ႏွာေခါင္းရွံံု႔လိုက္ကာ လက္ညိဳးနဲ႔ႏွာေခါင္းထိပ္ကိုအႀကိမ္အနည္းငယ္ခန္႔ပြတ္သတ္လိုက္ေလသည္။႐ွိဳ႕မင္းစဥ္းစားမရတာက ဘာလို႔ခ်န္ေလးက ဒီကစားကြင္းမွာဒန္းစီးရတာကိုအရမ္းႀကိဳက္ေနရသလဲဆိုတာကိုပင္။ဘာဆိုဘာမွစံုစံုလင္လင္လဲမရွိ ေက်ာင္းလိုပဲစုတ္ျပတ္ေနတာ။
            ခ်န္ေလးကမ်က္ႏွာေလးေမာ့ကာ ႏွာေခါင္းရွံု႔လိုက္ မ်က္ႏွာမဲ့လိုက္လုပ္ေနသည့္ကိုကို႔ ကိုၾကည့္ကာနားမလည္ျဖစ္ေနသည္။ကိုကိုဘာေတြေတြးေနတာလဲခ်န္ေလးမသိပါ။ခ်န္ေလးသိတာတစ္ခုက ေနာက္ရက္ေတြက်ရင္ခ်န္ေလးကို ေမြးစားမဲ့လူေတြလာေခၚေတာ့မယ္ဆိုတာပင္။ဒါေၾကာင့္ရတဲ့အခ်ိန္မွာခ်စ္ရတဲ့ကိုကိုနဲ႔တူတူ ခ်န္ေလးျကီးျပင္းရာ ဒီေက်ာင္းထဲမွာေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္အခ်ိန္ေတြကုန္ဆံုးခ်င္သည္ဆႏၵပင္။

       "ကိုကို...."

   ေခၚေနၾကအတိုင္းအသံခ်ိဳခ်ိဳေလးက ႐ွိဳ႕မင္နားထဲတိုးဝင္လာသည္။ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခ်န္ေလးက သူ႔လက္ေမာင္းအက်ႌစကိုလႈပ္ရမ္းကာေခၚေနတာကိုေတြ႕လိုက္ရေလသည္။ဒီယန္းဟန္ခ်န္ကအၿမဲပဲသူ႔ေနာက္လိုက္ကပ္ေနတာကို အရင္ကသိပ္ၿပီးမႏွစ္ၿမိဳ႕တာမ်ိဳးမရွိေပမဲ့ အခုက်ေတာ့႐ုတ္တရက္စိတ္ညစ္လာသလိုခံစားရတယ္။ခ်န္ေလးရွိေနရင္ကိုသူ႔စိတ္က မသက္မသာျဖစ္ကာ ျမင္ျမင္သမွ်စိတ္႐ွဳပ္လာမိသည္။အလိုလိုေဒါသထြက္လာမိသည္။ၿပီးေတာ့ အခုအေရးႀကီးတာေနာက္တစ္ခုက ႐ွိဳ႕မင္မွာအခ်ိန္မရွိေတာ့ဘူး။

     မနက္ျဖန္ဆို ခ်န္ေလးကိုေဖးရန္တို႔ကလာေခၚေတာ့မွာျဖစ္သလို ဒီရက္ပိုင္းၾကားထဲလဲ ႐ွိဳ႕မင္မွာဘာလုပ္ရမယ္လို႔ေသခ်ာမသိခဲ့။ၾကံသာၾကံေနၿပီး ဘာအၾကံမွထြက္မလာျပန္။ဘာတစ္ခုမွလဲအတားအစီးမလုပ္ႏိုင္ေသးပါ။႐ွိဳ႕မင္ခမ်ား အခြင့္အေရးကိုလက္ကိုင္ဆုတ္မမိေသးခင္ လႊတ္ခ်ရေတာ့မယ့္အေျခေနနဲ႔ရင္ဆိုင္ေနရသည္။ျမန္ျမန္ေတာ့လုပ္ရမယ္ ႐ွိဳ႕မင္ မင္းမျဖစ္ျဖစ္တဲ့နည္းနဲ႔တစ္ခုခုကိုအေကာင္ထည္ေဖာ္မွရေတာ့မယ္။စဥ္းစားစမ္း႐ွိဳ႕မင္ စဥ္းစားစမ္း။