Duru'lu Eczane/Texting

İSTEMİYORUM

"Duru..."

Gözlerim doktora giderken anlamaz hâlde bana bakıyordu. Dudağımı aralayacağım vakit Gökhan dibimizde bitmişti.

"Hâlâ çok güzelsin. Seni çok özledim."

Gözleriyle yüzümü turlarken kaşlarımı çattım. Pislik!

"Sizi tanımıyorum ben. Lütfen gider misiniz!"

Eli bana uzanırken kendimi çektiğimde bir el dahil oldu. Doktor, kolundan tutmuştu. Elini hızla doktordan kurtarıp bağırmaya başladı.

"Ne tanımaması Duru. Senden bir şans daha istedim. Ciddi olduğumu göstermek için eczanene kadar geldim. Seni seviyorum-"

"Ben de kabul etmediğimi söyledim! Def ol git!"

Sinirlerimi kontrol edemezken ellerimi nereye koyacağımı bilemedim. Allahım...

"Hayatımda biri var demedin ama!"

Yerimden bir hışım kalkıp bağırdım.

"Hayatımda biri falan yok! Ve hiç olmayacak! Ben evlenme hayallerini kurmayı aldatıldığımda bıraktım. Ya bi gidin hayatımdan! Bıktım ya bıktım! İstemiyorum! Hiç birinizi istemiyorum!"

Ellerim titriyordu. Zorlukla çantamı elime alıp kapıya doğru ilerlerken kapının önündeki Evren'i görmemle adımlarım yavaşlasa da sonra yoluma devam ettim. Yoruldum...

...

"Kızım yemek yiyelim hadi. Baban da merak etti seni."

Gözyaşlarımı silip yatağımdan doğruldum. Bu hâlimi görmelerini istemiyorum.

"Ben yemeyeceğim anne."

Kapının kolu oynarken başımı eğdim. Kapıyı kilitlemiştim.

"Kızım..."

Annemin telaşlı gelen sesi kulağıma geldiğinde atıldım. Annem...

"Anne müsait değilim."

"T-tamam kızım öyle olsun."

İçimdeki ağlama isteği kendini daha çok gösterirken başımı yastığa gömüp bastırdığım ağlama istediğimi serbest bıraktım. Allahım istemiyorum. Kimseyi istemiyorum hayatımda.

✨

Bölüm nasıldı?

Düşünceleriniz neler?

Kendinize iyi bakın. En güzele emanetsiniz. Selamün Aleyküm ✨