Duru'lu Eczane/Texting

MUTLU

"Evren abi!"

Koşar adım yanına gittim. Arkasını dönmüştü. Önüme gelen örgülü saçımı arkama getirdim. Bugün hava güneşliydi.

"Efendim Duru."

Başını başka tarafa çevirip bana baktı. İşi mi vardı. Hemen atıldım.

"Anlamadığım sorular vardı da. Bakabilir misin, diyecektim. Biliyorsun, üniversite sınavına az kaldı."

Beklentili hâlde Evren abime bakıyordum. Yüzünde beliren gülümsemesi ile başını hafifçe salladı. Gülümsüyorum.

Bir banka oturduk. Test kitabımı açıp kalemi Evren abime uzattım. Ucundan tutup almıştı. Aklıma gelenle biraz daha uzaklaştım Evren abimden. Evren abime kendimi yakın gördüğüm için unutabiliyordum gerçek abim olmadığını. Allahım affet.

Soruları tane tane anlattı. Soruları anlattıkça notlar alıyordum. Notlar alırken kalemimin ucu kırılmıştı. Uç aramaya başladım. Hiç kalmamış.

"Başka hangi soru var?"

Evren abimin konuşması üzerine başımı çevirdim hemen.

"4."

Anlatmaya başladı. Soru hakkında yöntem söylediğinde elim kalemime uzanırken aklıma gelenle duraksadım.

"Evren abi..."

Başını çevirdiğinde gülümsedim.

"Alabilir miyim?"

Hafifçe çatılı kaşlarıyla bana baktığında gülümseyerek kalemi gösterdim.

"Kalem. Not alacağım da."

İrkilip başını hafifçe salladı. Bir derdi mi var?

Kalemi bana uzattığında hızlı olmak için kalemi alırken yanlışlıkla eline değmiştim. Elini birden çektiğinde mahcup olmuştum. Allahım...

"Benim kırtasiyeye gitmem gerek Duru. Sonra devam edelim. İstediğin bir şey var mı?"

Utancımdan ne diyeceğimi bilemezken gözlerimi sıkıca kapattım. Memnun sesi geldi kulağıma. Mahcup olmamı istemiyordu. Evren abim...

"Bugün uğrarsın kırtasiyeye uç almak için."

Yanan yanaklarımla başımı kaldırıp hafifçe salladım. Gülümsüyorum.

"Tamam Evren abi."

Arkasını dönüp gitti. İçimdeki mutlulukla soruları kontrol etmeye başladım. Umarım sınavda çözebilirim.

"Duru..."

Ellerimi elbisemden yavaşça çekip yanan yanaklarımla başımı kaldırdım. Resmi nikahımız kıyılmıştı. Az önce de dini nihahımız kıyıldı. Yaramaz Duru, Çok akıllı Evren ile evli.

Gözlerindeki tedirginlikle kalp atışlarımı hissettim. Gözlerimi çekememiştim. İlk defa bu kadar dikkatli bakıyordum. Sakınıyordu. B-ben...

"E-evren..."

Sesim titredi. Kısılan gözleri ile hâlâ gözlerimi gözlerinden çekmeyişim ile yanaklarım daha çok yanarken gözlerimi sıkıca kapattım. Kalbim çok hızlı atıyordu. Ve çok utanıyorum.

Kulağıma dolan gülüşü ile gözlerimi yavaşça araladım. Rezil oldum!

"Küçük Duru." dedi gülüşü arasından. Şaşkın şaşkın ona bakarken başını eğdi. Ben...