LİMON

2K 175 161
                                    

Evren/ Beş dakika içinde yanında olurum inşallah.

Duru/ Tamam. Allah'a emanet ol.

Evren/ Sen de Allah'a emanet ol.

Telefonu kenara bırakıp toparlanmaya başladım. Evren beni bir yere götürecekti. Neresi olduğunu bilmemekle birlikte çok heyecanlıyım.

Gözlerim parmağımdaki yüzüğe giderken gülümsememe engel olamadım. Evren...

Çocukluğumuz birlikte geçti. Ben çoğunlukla ona abi diyordum. Sinirlendirdiği zamanlar adıyla hitap ederdim. Acaba hatırlıyor mu?

Üzerimdeki önlüğü çıkartıp yerine astım. Çantamı elime aldığımda duyduğum sesle kalp atışlarımı hissettim. Bu hâllerime tam anlam veremiyorum. Gülümseyerek bana bakıyordu. Mutluyum.

"Selamün Aleyküm."

"Aleyküm selam."

Eczaneden çıktığımızda yürümeye başladık. Hal hatır sormamızın ardından ortamda sessizlik oluşmuştu. Onun yanında bir şey fark ettim. Onun yanında kendimi çocuk hissediyorum ve bu bana huzur veriyor.

Aklıma gelenle konuşmaya başladım. İçimdeki heyecan ve mutluluk sesime yansımıştı.

"Çocukken bayramlar çok güzeldi."

Başımı ona çevirdiğimde gülerek bana döndü. Gülümsüyorum.

"Beş tane çikolatayı art arda yemiştin."

Aklıma gelenle kaşlarımı çattım. Aklına sadece bu mu geldi?

"Sen de yediklerimi sayıyordun. İnanamıyorum Evren, aklına sadece bu mu geldi?" deyip göz devirdim. Boğazını temizleyip konuşmaya başladı. Az önce trip mi attım ben?

"Alerji olmuştun. Mihriban teyze bana kızdı sonra. Kabul et, çok yiyordun."

Sözleri üzerine gülümsedim.

"Evet çok yiyordum. Seviyorum çünkü."

Başımı ona çevirdiğimde yüzündeki gülümsemesi ile konuştu.

"Biliyorum."

Durdu. Hissettiğim kalp atışlarımla başımı çevirmiştim. Kısa sessizliğin ardından boğazını hafifçe temizleyip konuştu.

"Ben çikolata sevmezdim. En çok portakallı şeker severdim."

Yüzümü buruşturup ona döndüm. Hiç sevmezdim.

"Hiç sevmem."

Yüzünü buruşturup önüne döndü. Hı?

"Pek inandırıcı gelmedi."

Ne?

"Sevmezdim ki. Ben limonlu severim."

Güldü. Ne olduğunu anlamazken sözleri üzerine gözlerim aralanmıştı.

"Limonla portakalı karıştıran Duru... Limonlu şekerle portakallı şekeri yer değiştirirdim. Limon diye portakal yerdin sen."

"Turuncu paket-"

"Aynen öyle, nişanlım." dedi gülerek. Nişanlım?

Hafif yanan yanaklarıma karşın çatılmış kaşlarımla ona döndüm. Evren!

"Şu an hayatımın şokunu yaşıyorum. Ben de anneme diyorum portakalın tadı farklı diye. Annem de bana uzaylıymışım gibi bakıyordu. Bu yaşıma kadar-"

Durdum. Başımı ona çevirdiğimde durgun hâlini görmüştüm.

"Çok kötüsün Evren." dedim takılarak. Yüzündeki gülümsemesi ile başını kaldırdı.

Duru'lu Eczane/TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin