CHAPTER 18

12 4 0
                                    


CONTINUATION...

"Herschen...pumasok ka na sa loob..."

"Ano bang sinasabi mo ate Maria?.." Naguguluhan na ako sa mga piangsasabi niya.
Anong kapatid? Yung  Lischen ba na sinasabi nila?
Anong namatay?...

"Siya... Siya ang pumatay sa kapatid mo.. Isa siyang kriminal.. H-erschen lumayo ka sa kaniya wag ka ng lalapit pa sa kaniya..."

Kahit na naguguluhan ay napatingin ako kay Maritte na naluluha at nagbabadiya na ang luha na tumulo.
Tahimik siyang nakayuko lang habang hawak hawak ang laylayan ng damit ko.
Nakatingin lang ako sa kaniya habang naluluha na din. Paano niya nagawang magsinungaling sa akin? Paano niya nagawang patayin ang kapatid ko?
Kahit d ko maalala yung kapatid ko.

Nagulat na lang ako ng hilahin ako ni ate Maria pero nanatili ang kamay niya sa laylayan ng damit ko.
Nakita kong gumagalaw na ang balikat niya. At ang huling salitang binitawan niya ay ang nakapagulat saken.

"I-Im sorry.."

Matapos niyang sabihin iyun ay hinila niya ako na talagang ikinabigla ko. Bumagsak ako sa mga braso niyang sobrang higpit ng pagkakayakap sa akin. Hihilahin pa sana ako ni ate Maria ulit kasu talagang mahihpit ang yakap ni Maritte... Umiiyak siyang nagsalita at hinalikan pa ako sa noo ko. Hindi ko na rin napigilan ang pag-iyak at nagulat na lang ako ng nasa kamay na ako ni ate at ang papalayong bulto ng katawan ni Maritte ang natatanaw ko matapos mahulog ng luha ko.

" B-bakit siya? Bakit s-siya pa ang pumatay?..Bakit ang kaibigan ko pa?.."

Niyakap lang ako ni ate at pinapasok sa loob.
Buong gabi akong umiyak.
Kinabukasan ng magising ako ay takot akong pumasok lalo na't makikita ko si Maritte kaya naman tinawagan ko si Rheus na sunduin ako sa bahay.

"Herschen anong nangyari sayu apo?.. Umiyak ka ba?.."

"Ah wala po lola puyat lang po.." sagot ko sabay singhot.

"Nagpuyat nga yan kita mo oh sinisipon..."
Sabi naman ni Kuya Henry habang aliw sa kakakain ng pagkain niya.

Tahimik akong umupo sa upuan at kumain. Nakita kong nakatitig si Ate Maria sa akin at binigyan niya lang ako ng naaawang tingin.
Pinilit ko ang sarili kong ngumiti sa kaniya pero halata talagang peke.
Ng matapos ang agahan namin ay nauna na akong lumabas ng bahay dahil nagtext na si Rheus sa akin na nasa labas na siya ng bahay.

Ng makalabas ako ng gate eh nakangiti niya akong sinalubong ng yakap at halik sa noo.

"Goodmorning Babe.."

Masayang bati nito saken sabay yakap ulit.
Ngumiti naman ako sa kaniya at kumawala sa yakap niya. Tila nagulat siya sa ginawa ko.

"Okay ka lang ba babe?.."

"Oo medyu napuyat ako kagabi.."

"Huh? Kaya pala hindi ka nakatawag.. Wala naman tayung masiyadong paper works at research paper ahh ..."

"A-ah kasi tinulungan ko s-si..Ano si Hazel."

"Okay..."

Binuksan niya ang pinto sa harap at kinuha ang bag ko. Ng makasakay na ako sa loob ay sumakay na din siya at tahimik naming tinungo ang school.
Ng makarating sa harap ng gate ay napahawak ako sa braso niya.

" Babe ayos ka lang ba talaga? Bakit parang takot na takot ka?..."

" A-ahm.. ano R-Rheus.."

" What is it?.."

" Wag mo akong iiwan..." Halata ang panginginig sa mga salitang nabitawan ko.

Iniharap naman ako ni Rheus sa kaniya at hinawakan ang pisnge ko.

LEVITIN'S SERIES #1 : STRANGER'S SHARING SURNAMEWhere stories live. Discover now