LEVITIN'S SERIES #1 : STRANGER'S SHARING SURNAME

CHAPTER 21

Continuation...

"NAPAKAWALANG HIYA MO!!!!"...

Napaigtad na lang ako ng dahil doon.
Sinampal ako ni mama...

Nandito sila ngayon sa kwarto habang sinasabi ko ang lahat ng mga natuklasan ko.
After I woke up nasa loob na ako ng kwarto ang sabi saken ay halos tatlong araw na daw akong walang malay.
Tatlong araw na din simula ng mamatay si Lischen.
Hindi ko nakita ang bangkay niya dahil hindi ko kaya...
Hindi ko kayang makita siya...

Ang sabi saken nila mama nasunog daw ang katawan ng kakambal ko.
Mabuti na lang at naabutan ako ng mga bumbero doon kung hindi ay baka pati ako nasunog.
Nakakapagtaka ng wala manlang akong galos.

Halos hindi na daw nila makilala ang bangkay pero dahil sa damit at sa pendant na suot nito ay nakilala nilang kakambal ko iyun..

Ng makarinig ako ng pagpipigil ni ate Mareile  kay mama ay biglang nandilim ang paningin ko.

"Ahhhh tama na... Tama na itigil mo na yan... Please maaawa ka..."

"Lischen... Haaaa... Itigil mo na yan please.."

"Ayuko sa clown... Ayuko sa clown... Pleasee... Tama na pakiusap.. pakiusap tama na..."

"D-dilim? Ayuko.. a-ayuko sa dilim.. kyaaa... Ayuko sa dilim.."

Nararamdaman ko ang maraming kamay na pumupigil saken para hindi aki magwala hanggang sa unti-unti akong nanghihina..
Kasabay ng pagtulo ng luha ko ang pagkita ng awa sa mga mata ng pamilya ko.
Bakit ganun?

"Im so sorry to say this Mrs. Levitin... She's suffering from emotional sickness ... Due to depression and maybe for what happened.."

"M-ma Im s-sorry.."

Then bigla na lang ako nawalan ng malay...

...................

Present Times...

Napabalikwas ako ng bangon ng dahil sa napanaginipan ko..
Takot na takot akong tumingin sa buong silid ng kwarto ko.

At nakita ko siya sa teresa ng kwarto ko nakatayo habang may iniinom sa tasa.
Tasa ng kape..

"Oh babe gising ka na pala..."

"R-rheus!.." lunok ako ng lunok dahil sa nararamdaman ko.. Takot. Pangamba. At Galit..

"Lumayo ka saken... Wag kang lalapit saken... Please... Wag kang lalapit..."

"Babe what's wrong?.."

"Lumayo ka!!!!!" Tila nagulat siya sa pagsigaw ko pero nagtataka parin ang mukha nitong tumitingin saken.
Tumigil siya sa paglapit saken samantalang ako ay napatingin sa loob ng kwarto.

"Nasan ako?..."

"Nasa bahay ko.."

Bahay...

Bahay niya.

Bahay ng demonyo.

"Babe tell me what's wrong? What's happening to you?.."

"Lumayo ka... Lumayo ka saken .."

Ng tumingin ako sa taas ay ibang chandelier ang nakikita ko..
Hindi chandelier sa bahay ni Rheeve...

Si Rheeve? Nasan siya? Nasan si Rheeve?..

" Herschen may problema ba?.."

Kinuha ko ang vase malapit sa mesa...

"Hey what are you doing?.." nataranta siya ng hawakan ko ang vase at itinutok ko sa sarili ko.