[M] I HATE MY FUCK BUDDY || YEONBIN ✔

IKILY:SONSÖZ İKİ

Angst’ta 1 olmuşuz <3

Okuyan herkese çok teşekkürler.

Kitapta çok hata var ve fazla boş vaktim yok kusura bakmayın.

Bunun şerefine 2 bölüm daha gelecek.

Seviliyorsunuz ♡

———

Yeonjun yapmıştı.

6 yıl sonra,başardı.

Tekliften bir gün önce Yeonjun, yaşadığı yerden 45 dakika uzaklıktaki babasının ofis binasına gitti.

Resepsiyondaki kadına kim olduğunu sormadan binaya girdi ve doğruca babasının çalıştığı 25. kata çıktı. Yeonjun ulaştı ve CEO'nun ofisine doğru yürüdü.

Kapıyı iterek açtı ve içeri girdi.Saçları yıllar öncesine göre daha beyaz, kırışıkları daha fazla olan babası Yeonjun'a baktı ve sonra durdu.

"Seni geri arayacağım." Aramayı kesmeden önce diğer uçtaki kişiye sigara tiryakisi sesiyle homurdandı.

"Yıllarca ortada kaldıktan sonra böyle mi görünmeye karar verdin?" Yeonjun'un babası kıkırdayarak sordu.

"Aptallık etme. Senden neden ayrılmak istediğimi biliyorsun.Hiçbir şey istemeye gelmedim. Para, saygı ya da sevgin için değil. Hiçbir şey. Çünkü biliyorum ki hiçbirini senden alamayacağım. " Yeonjun tükürdü.

"Benim bir parçam olman üzücü." Yeonjun hırladı, gözlerinden yaşlar süzülüyordu, sesi titremişti.

"Ama sevgini hiç hissetmediğimi fark ettiğimde daha çok kalbim kırıldı." dedi Yeonjun, eller yumruk haline gelirken.

"Üzücü baba. Bana acıdan başka bir şey vermedin-fiziksel, duygusal ve zihinsel."

Babası bir şey demeden ona baktı.

"Sadece bilmene ihtiyacım var." Yeonjun alçak sesle söyledi, gözleri karardı.

"Benim için hayatı cehenneme çevirdiğini bilmene ihtiyacım var. Beni senden uzaklaştırmanın benim için yaptığın en iyi şey olduğunu bilmene ihtiyacım var. Annemin en tatlı - en harika insan olduğunu bilmeni istiyorum asla ve o seni hak etmedi." Yeonjun son kısmı zayıfça söyledi, gözleri dolmak üzereydi.

Yeonjun'un babası kaşlarını çatarak ayağa kalktı, "Ne diyorsun?"

"Annem. O burada olsaydı, sana kendisi söylerdi. Ama yapamazdı. Ben de onun için söyleyeceğim. Sen berbatsın.Korkunç bir adam, korkunç bir baba ve daha da kötü bir kocasın.Onun c-canını yaktın.Neden?
Onu neden incittin? Sana asla bir şey yapmadı! Hiçbir şey söylemedi! T-Tek yaptığı beni korumaya çalışmaktı." Yeonjun ağlamaktan kendini alamadı.

"Sen çocukken Daniel, çok sık sarhoş olurdum. Ve bu durumlarda annene zarar verirdim.Ama onu severdim, bilmelisin ki-"

"Sevmedinö" Yeonjun, bir çocuk gibi hissetmek istemiyordu, ancak sesinin titremesiyle ona yakın hissederken söyledi.

"Ve eğer sevdiysen, o zaman annem seni sevmiyordu.Ayrılmak istedi. Sadece benim için kaldı." Yeonjun devam etti.

Yeonjun'un babası aşağı baktı, "Biliyorum."

Yeonjun derin bir nefes aldı, yaşlı adamı görünce içinde derinleşen bir nefret vardı.

"Önemli değil. Buraya gelmemin sebebi sana 6 yıldır biriyle birlikte olduğumu ve yarın evlenme teklif edeceğimi söylemekti."

Yeonjun'un babası ona baktı, "Ne? Bu... bu iyi bir haber!"

"Uzun süre değil." Yeonjun kıs kıs güldü, gücünün birazını geri kazandı.