ROADTRIP 2 (Op weg naar jou) 18+ ✅

Lagos

"Hij is met hem naar bed geweest" zeg ik "dat hoorde ik" zegt ze "ssstt, het komt wel goed" haar armen wrijven over mijn rug heen en weer "het doet pijn" snik ik. Mijn hart doet zeer en ik weet niet wat ik er aan moet doen. "Hoe kan hij dat nou doen Mandy. Hij heeft het pas gister met me uitgemaakt" zeg ik "omdat ik beschadigd ben" snik ik "ik ben terug gekomen voor hem en hij slaapt met iemand anders"

We blijven een tijdje zo op de bank zitten. Ik met tranen en Mandy die me troost "misschien bestaat de Morris die jij wilt niet" zegt ze zacht "misschien is hij iemand anders en moet je verder zoeken" zegt ze. Ik kijk naar haar en probeer te bevatten wat ze me probeert te zeggen "ik weet het niet, maar de Morris die je mij omschreef past niet in het plaatje wat ik van hem heb gezien" zegt ze

"Geef me je nummer dan kan je me bellen als het nodig is" zegt ze "ik weet niet of ik er altijd ben om je te helpen" ik knik en geef mijn telefoon aan haar. Ze zet het scherm aan en houdt haar adem in. Haar vingers gaan over het scherm heen als haar ogen nat worden "hij ziet er zo gelukkig uit" zegt ze.

"Dat was hij ook mandy. Hij was echt heel gelukkig" zeg ik "sorry ik was vergeten dat ik een foto van ons 4en op mijn achtergrond heb staan. Ik wou dat ik hem had kunnen helpen en dat ik eerder uit dat klote ziekenhuis was" fluister ik "misschien had ik hem kunnen helpen. Misschien als we het samen hadden gedaan" zucht ik "we zullen het nooit weten" zegt ze zacht

Ik hou haar steviger vast en geniet ervan hoe goed ze in mijn armen past. Ze snuffelt aan mijn nek waardoor het kriebelt en ik in de lach schiet "wat doe je?" vraag ik "je ruikt zo lekker" zegt ze "je ruikt naar het strand en de zee" haar wangen kleuren rood als ze klaar is met praten alsof ze nu pas doorheeft dat ze alles hardop zei

Ze drukt een kus op mijn wang en drukt een heleboel kusjes naar mijn nek waar ze aan likt "je smaakt naar zand" grijnst ze waardoor ik met haar mee lach "je bent gek" zeg ik "misschien" zegt ze. Ik beweeg mijn handen zachtjes onder haar shirt over haar rug "jij bent zacht" zeg ik "je lichaam voelt zo zacht aan als de huid van een pasgeboren baby" fluister ik. Ik ruik aan haar huid "je ruikt alleen niet naar Zwitsal" grap ik waardoor ze in de lach schiet en me een zachte klap geeft.

Ze is mooi nu ze zo op me zit. Haar ogen stralen en dat komt door mij. Ik voel me trots dat ik haar blij heb gemaakt. Voor ik kan nadenken wat ik doe buig ik me naar haar toe en kus haar. Haar lippen bewegen over de mijne. Ik lik met mijn tong over haar onderlip voor toegang die ze me al snel geeft. Haar tong komt naar buiten en likt plagerig over de mijne voor ze hem terug trekt. Ik grinnik tegen haar mond aan. Ze beweegt over me heen en kust me precies hoe ze dat wilt en ik laat haar gaan.

Ik geniet van haar tegen me aan voor ze zich losmaakt uit de zoen. Ze glimlacht een beetje verlegen naar me "dat wilde ik de hele nacht al doen" zegt ze. Ik druk nog een kusje op haar lippen "ik denk dat we moeten gaan" zeg ik "helaas" zucht ze "ik ga me even omkleden" zegt ze "ik ook. Ik kom je zo weer halen goed?" Ze knikt en stapt van mijn schoot af zodat ik de kamer uit kan

Het appartement dat Morris en ik delen is leeg. Dat betekend dat Morris nog steeds bij Nicolas is. Ik neem een vlugge douche en trek een boxer aan voor ik naar de slaapkamer ga. Ik trek een witte lange broek aan en een zwart T-shirt. Mijn haar gaat in model en met een lekker luchtje en een zonnebril op ben ik klaar. Ik pak mijn spullen in en doe alles terug in mijn koffer

De deur van het appartement gaat open en Morris komt binnen. Zijn haar zit in de war, zijn kleren gekreukeld "hoi" zegt hij "hallo" mompel ik "luister Dakota" zucht hij "het is niet mijn bedoeling om je verdrietig te maken" zegt hij "maar ik weet gewoon niet wat ik met je aan moet" zegt hij "je zegt dat je me wilt, maar ik mag je niet aanraken. Je duwt me de hele tijd weg weet je hoe lastig dit voor me is?" Vraagt hij

"Blijkbaar niet zo heel erg Morris aangezien je meteen met de volgende die je ziet het bed in duikt" zeg ik "ik ben terug gekomen voor jou en het enige dat je tot nu toe hebt gedaan is mij kwetsen met je gedrag" zeg ik "ik begrijp dat het lastig voor je is, maar ik kan het niet uitwissen. God weet dat ik het wil. Dat ik weer kan genieten van de meest stomme dingen of dat ik weer kan slapen of normaal in een auto kan stappen"

Al die tijd heb ik ik mijn ogen op mijn koffer gehouden maar nu kijk ik wel naar hem op "ze hadden me niet moeten reanimeren die dag Morris. Ik had moeten sterven die dag net als de andere waaraan ik had beloofd dat ik er voor ze zou zijn tot het einde. Je had uit mijn hoofd moeten blijven toen het moest net als al die maanden ervoor. Je had me met rust moeten laten" gil ik door de kamer

Mijn benen kunnen me niet meer dragen door de emoties en ik laat me op de grond zakken voor ik omval "ik had dood moeten zijn" snik ik "ik wil hier niet zijn Morris" ik voel zijn armen rond me heen "dat mag je nooit meer zeggen hoor je me!" zegt hij boos "zeg dat alsjeblieft nooit meer" zijn stem breekt en ik voel zijn lichaam schokken tegen het mijne "ik hou van je" snikt hij "je mag dat nooit meer zeggen"