4. Bölüm

28 16 3
                                    

Yeni bi güne merhaba dedim içimden ve saate baktım 6.30 du. Bugün cumaydı neyseki 2 gün erkenden kalkmayacaktım.
Banyoya gidip elimi yüzümü yıkadım ve aynaya baktım berbat görünüyordum ne zamandan beri böyleydim bilmiyorum hiç aynaya bakan biri değilim. Kumral saçlarım dağılmış ve yıpranmış, kahverengi gözlerim ruhsuz bakıyordu. Dudaklarım kurumuş ve çok renksizdi bi ölüden farksızdım şuan. Banyodan çıktım ve kıyafetlerimi giydim.
Artık pantolonum belime olmuyordu çok zayıflamıştım. Aslında fiziğim tam yerindeydi ama bacaklarım çelimsiz duruyordu, sporu bırakmıştım artık hiç bişey yapmıyordum ki çok salmıştım herşeyi. Daha fazla bunları düşünmeden evden çıktım ve okulun yolunu tuttum kahvaltı yapmadığım için ilerdeki pastaneden bi poğaça ve meyve suyu almıştım. Zilin çalmasına 5 dakika vardı o zamana kadar poğaçamı yedim ve sınıfa çıkıp çantamı sırama koydum tam zamanında zil çalmıştı ve aşağı indim gözlerim her zaman ki gibi Erdem'i aradı ama yoktu acaba bugün gelmemiş miydi? Bilmiyorum ama içimde bi çarpıntı hissettim ah Erdem'i görmek istiyordum ama yoktu herkes sınıflara doğru girmeye başlamıştı sıra bize gelince bende girdim ve oturdum acaba neden gelmemişti, bi sorun mu vardı ? Hoca sınıfa girince düşüncelerimden sıyrıldım ve derse odaklanmaya çalıştım.
Okul bitmişti ve ben eve giderken hala Erdem'i düşünüyordum çok fazla kafa yormamalıydım belkide hastaydı yada uyanamadı o yüzden gelmedi.
Eve gelince annemle göz göze geldim,
"Aida yemek hazırlıyorum sakın uyuyayım deme zaten çöp gibi kalmışsın biraz yemek ye"   " aç değilim anne. Karnım ağrıyor."
"Aida azıcık birşey de olsa yemen lazım hadi."    "Tamam anne gelirim şimdi." Odama çıktım ve kıyafetlerimi çıkardım neden bi anda böyle demişti ki biz hep ayrı ayrı yemek yiyen bi insandık ablam ayrı ben ayrı, annem ayrı, babamda ayrı yiyordu bi anda şaşırdım bakalım sebebini öğrenirdim elbet.
Kumsal odama girdi hiç kapıyı çalmadan salak kız. "Hadi giyindin mi lan birde bana geç hazırlanıyorsun diyorlar sen daha bi kıyafeti çıkaramamışsın."  "Hey sen zaten geç hazırlanıyorsun benim şuan işim olduğu için giyinemedim."  "Aynen kesin öyledir hada çabuk ol." Gülerek odadan çıktı bende giyinmiştim zaten onların yanına gittim yemekleri koymuştu annem tabaklara oturdum ve yemeye başladım gerçekten acıkmıştım.
Her zaman ki gibi herkes uyudu ve ben yatağa geçip yattım müzik dinleyerek Erdem'i düşünmeye başladım o sırada telefonum titredi instagramdan fake bi hesap bana mesaj atmıştı mesaja girdim ve baktım.

Lütfen kitabımı okuduysanız vote atın ilk defa yazmaya başladım ve umarım başarırım sizi çok seviyorum:)

GEÇMİŞİNİ ÖLDÜRHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin