GEÇMİŞİNİ ÖLDÜR

6. Bölüm

Bugün okul günüydü okula gidecektim zaten okullar bu hafta yarıyıl tatiline girecekti herkes seviniyordu aslında bende sevinebilirdim eğer sevdiğim biri olmasaydı.
Okullar kapandığında Erdem'i bir daha görmeyecektim nasıl görebilirdim ki belkide burada bile olmayacaktı o yüzden okulun kapanmasına bir tek ben sevinmiyordum.
Ama yapacak bir şey olmadığını da biliyordum o yüzden kalktım ve banyoya gittim işlerimi hallettikten sonra kahvaltı yaptım fazla iştahım yoktu ama sonra midem bulanıyordu o yüzden birşeyler yedim ve kulaklığımı alıp evden çıktım. Erken çıkmıştım okula gitmeden önce biraz sahil kenarında oturmaya gittim. Sahilde bir kaç öğrenciden başka kimse yoktu bende oturdum ve dalgaları seyrettim çok huzur veriyordu. Orada ne kadar oturdum bilmiyorum yanıma birinin geldiğini farkettim ama kim olduğunu göremiyordum kendini saklıyordu hiç sesimi çıkarmadım sessizliği bozan o oldu.
"Acılar bir gün biter mi?" Demişti şaşırmıştım bi anda böyle bi soruyla karşılaşınca şaşırarak ona baktığımda bana "acılar diyorum bir gün son bulur mu ?" Diye tekrar sordu bende;
"Sanmıyorum acılar bitmez sadece öyle yaşamaya alışırsın." Demiştim öyleydi acılar bitmezdi alışırdın. Hafifçe güldü ve ,
"Alışamadığım o kadar çok şey var ki böyle yaşamaya nasıl alışacağım bilmiyorum kendimi çok yalnız hissediyorum " demişti üzülmüştüm galiba çünkü bende acı çekiyordum benimde acılarım vardı ve onu anlamak çok kolaydı benim için bi anda bana , " seninde varmı alışamadığın acıların?" Diye sordu vardı tabiki neye alışmıştım ki bu hayatta sadece belli etmiyordum. " tabiki var kimin yok ki herkes herşeye alışamaz bu kim olursa olsun " demiştim öyleydi kim olursa olsun herşeye alışan biri yoktu bu hayatta herkesin alışamadığı bir şey illaki vardı.
" o zaman seninle belki de arkadaş olabiliriz ne dersin?" Diye sorduğunda şaşırmıştım ne diyeceğimi bilemedim o an belki de onu anlayan birine ihtiyacı vardı bilmiyorum. "Okula geç kalacağım gidiyorum artık görüşürüz " demiştim ve kalkmıştım giderken arkamdan " soruma cevap vermedin " diye bağırdı biraz durdum ve ona dönmeden cevap verdim " belkide " dedim. Ve oradan uzaklaştım belkide arkadaş olabilirdik bilmiyorum kulaklığımı tekrar taktım ve okula geldim sınıfa çıktım ve çantamı bıraktım o sırada telefonuma bildirim geldi nehir'den di mesajı açtık ve okudum;
"Bebeğim napıyorsun okula gittin büyük ihtimalle çıkışta buluşalım mı?" Yazmıştı ah gerçekten hiç buluşmak istemiyordum çünkü kendimi çok yorgun hissediyordum mesajlara girdim ve cevap yazdım, "çok iyi olurdu ama bugün kendimi yorgun hissediyorum belki daha sonra buluşabiliriz seni seviyorum " yazıp gönderdim.
O sırada zil çaldı aşağı indim ve en arkaya ilerledim herkes birbirleriyle konuşup gülüşüyorlardı. Ah her zaman konuşacak konu nereden buluyorlardı bunlar fazla önemsemedim ve sınıfa çıkmayı bekledim fazla uzun sürmemişti sınıflara doğru yol aldık sınıfa çıkmadan önce kantine gidip su aldım ve Helin'i gördüm hafifçe gülümsedim ve "günaydın" dedim o da bana günaydın dedikten sonra birlikte sınıfa çıktık. Helin bana birşeyler anlatıyordu ama duymuyordum çünkü aklımda bugün sahilde gördüğüm çocuk vardı acaba kimdi birden yanıma gelip oturması beni şaşırtmıştı zihnimden onu atıp Helin'e döndüm gülerek bana Ömer'i anlatıyordu uzaktan izlediği bi çocuğu anlatırken nasıl böyle mutlu olabiliyordu acaba ? onlar ömer'le hiç konuşmamışlardı ve Ömer zaten her hafta farklı sevgili yapıyordu bu Helin'i üzmüyormuydu?
Helin konuşmasını bitiremeden hoca geldi ders başladı.
Sonunda eve gelmiştim çok yorucu bi gündü aslında birşey yapmadım her zaman ki gibi okula gidip geldim ama çok yorgun hissediyordum çantamı bıraktım ve yattım uykum vardı müzik dinleyerek uyumaya çalıştım ve Erdem'i düşünerek...

Lütfen kitabımı okuduysanız vote atın ilk defa yazmaya başladım ve umarım başarırım sizi çok seviyorum:)