Anaerkil İmparatorluk: Bakire Savaşçı

Tanrıçanın Elçisi

Bayılan Raegna kendini bembeyaz biryerde buldu. Etrafina bakındı ama sonsuz bir aydınlığın ortasındaydı sanki. Birden önünde mor ışıklar belirdi ve içlerinden iki kadın çıktı. Kadınlardan biri Kraliçe Diana öbürüde tanrıça Rhea idi.
Rhea Raegnaya seslendi;
"Raegna sen seçildin. Sen kadın egemenliğinin son umudusun. Eğer başarılı olamazsan erkek köleliği son bulacak."
Raegna olan hiçbir şeye anlam veremedi. Ardından kraliçe öne çıktı.
"Erkekler uzun yıllar sonra bir ordu kurmayı başardılar. Orduları şu an harekete geçti ve en yakın zamanda başkente ulaşacaklar. Eğer oraya varırlarsa kraliçeye yeni bir anlaşma sunup ülkeyi ikiye bölecekler. Doğuda erkeklerin özgür yaşayabileceği bir bölge isteyecekler. Onların köleleşmesi için çok kadın acı çekti. Bu kabul edilemez."
Raegna sordu
"Ne yapmam gerekiyor ?"
Tanrıça;
"Raegna erkekleri kaderi sadece Pan'ın tamamen yok edilmesine bağlı. Pan var oldukça kötülükde var olacak. Pan'ın yok edilmesi için ise erkeklerin yok edilmesi gerek. Her birinin !" Raegna senin yapman gereken şey kadınlara erkek müsibetini anlatman. Kraliçeye git ve temizliğin başlaması gerektiğini söyle. Birtek o seni anlayacaktır."
Raegna korkmuştu. Bu kadar büyük bir sorumlulukla nasıl baş edeceğini düşünüyordu. Bunu istemediğini haykırıyordu içinden. Bunu anlayan kraliçe Raegna'ya büyük bir kılıç uzattı;
"Bu silahı kullanabilirsen Raegna dünyadaki en güçlü insan olacaksın. Hiçbir erkek seninle boy dahi ölçüşemeyecek. Kullan onu Raegna"
Raegna kılıcı eline alır almaz gözlerini açtı. Büyük bir ağacın altında uyanmıştı. Etrafına bakındığında ailesini görmüştü. Burası olduğunu hatırladığı en son yer değildi. Neler olduğunuda hatırlayamıyordu. Gidip kızına sormaya karar vermişti ama Adabelle annesini görünce korkmuştu. Annesinin neler yapacağını kestiremediğinden sustu ve hiç konuşmadı. Zaten kafası karışık olan Raegna olanlara anlam veremiyordu. O sırada çalı çırpıyla uğraşan Bai'ye arkadan yaklaştı ve öksürdü. Ama Bai onu duymadı olanlardan sonra onun da aklı çok dalgındı. Bai'nin kendisine bilerek bakmadığını düşünen Raegna çömelmiş halde olan kocasını ayağıyla hafifçe itti. Yerinden bir anda fırlayan Bai karısını karşısında görünce hem korku hemde rahatlık hissetti. Ama Raegna pek de rahat değildi yunruğunu sıktı ve Bai'ye;
"Bundan sonra sana seslendiğimde bana cevap vermessen başın belaya girer. Sana seslendiğimde bundan böyle "Evet Raegna" diyorsun."
Bai duymadığını söylemeye cürret edemedi. Karısı çok sinirliydi. Başıyla onaylayıp  Raegna'nın altında uyuduğu ağacın dallarını kesmeye gitti. Biraz dal toplayıp gece ateş yakmayı düşünüyordu. O arada Raegna etrafı inceledi. Etrafına bakındı ama bir kılıç göremiyordu. Ardından nerede olduklarını anlamaya çalıştı. Nerede olduklarını anladı ama buraya nasıl geldiklerini çozememişti. Gidip Bai'ye sordu.
"Bana ne oldu ?"
Bai kestiği ağaç kökünün başından kalktı ve Raegna'ya cevap verdi.
"Aptallık ederek kendini öldürmemen için seni bayılttım ve buraya getirdim."
Raegna kendini tutamadı. O geceden berri öfkeliydi ve daha fazla dayanamadı. Tüm gücüyle Bai'nin yüzüne yumruk attı. Neredeyse bilincini kaybeden Bai'nin ayağı kestiği ağaç köküne takıldı ve geriye doğru düştü. Düşerkende başını bir kayaya çarptı.
"Neyin aptalca olup olmadığına ben karar vereceğim. Yerini hatırla. Köyde olmadığımız özgür bir erkek olduğun anlamına gelmiyor. Hala benim kölemsin, buna uygun davran" Raegna kocasını biraz daha hırplamaya niyetliydi ama kocasının başının kanadığını gördü. Aslında bu onu durdurmazdı ancak zor durumdalardı. Erkekler ne kadar aptal olsalarda uzun yollarda köle olarak iyi iş çıkarabilirlerdi. Bai sendeleyerek yerinden kalktı ve kıyafetini çıkarıp yarasına sardı. Raegna kızıyla ilgilenmeye gittiğinde onun biraz ürkmüş ve üzülmüş olarak gördü.
"Yanlış olan hiçbirşey yok kızım. Baban bana karşı konuştu ve bana fiziksel olarak zarar verdi. Bu kabul edilemez."
Adabelle bir gün erkekleri anlayacaktı. Kadın liderliğindeki dünya her kıza erkeklerden nefret etmelerini öğretirdi. Sadece biraz daha büyümesi gerekecekti. Bunları düşünmek  Raegna'ya rüyasını hatırlatmıştı. Sadece bir hayal olabilirdi ama ya değilse ?Erkekler gerçekten bir ordu topladıysa ? Hayal olabilirdi ama Raegna kesinlikle bunu riske atamazdı.
"Buraya en yakın köy neresi ?" Raegna az önce yere yıktığı kocasına sordu.
Bai yediği yumruktan dolayı moraran gözlerini tuttu ve biraz düşündü.
"Legia'nın kardeş köyü Rockfair. Ormanın öbür tarafında."
"Peki o zmn hazırlan akşam yola çıkıyoruz. Onları tehlikeye karşı uyarmalıyız."
"Geceleri ormanlar artık çok tehlikeli.
Erkekleri öldürmeleri için ormandaki kurtlar uzun zamandır temizlenmedi."
Raegna kocasını umursamamaya karar verdi. Bai'nin söyledikleri pek de mantıksız sayılmazdı ama bir kadın olarak kararlarının erkekler tarafından sorgulanması Raegna'nın hoşuna gitmiyordu. Erkekler açıkça aptallardı hatta bir ordu toplayabilecek kadar organize olabilecekleri Raegnaya tuhaf geliyordu. Hemde bir orduyu kadınlar tarafından bu kadar baskı gördükleri bi ortamda fark ettirmeden toplamak erkek zekasının bir ürünü olamazdı. Eğer erkekler yıllar önce Diana'ya karşı organize olabilseler bu gün bu halde olmazlardı.
  Raegna kıyafetlerini toplamaya başladı. Kocası ise ona itiraz etmeye devam ediyordu. Raegna dominant bir şekilde Bai'nin suratına baktı. Yumruk attığı gözü mosmordu.
"Tek kelime daha edersen öbür gözünüde bu hale sokarım."
Bai artık karısını durduramayacağını biliyordu. Hızlıca eşyalarını topladı ve akşam yola çıktılar. Bai Raegnanın atını geride bıraktığı için yürümek zorundaydı. Bu nedenle ormanda oldukça zaman kaybediyorlardı. Gece yaklaştıkça ormandan kurt ulumaları yükseldi. Bu durum Bai'yi korkutuyordu ama Raegna kendinden emindi. Tanrıça onu ve kızını koruyacaktı. Raegna kızının korkmaması için atın üstünde kızının saçlarıyla oynamaya başladı. Adabelle annesine biraz daha yaklaştı. Korkuyordu ama annesine güveniyordu.
"Bu gün babanın karşısında nasıldım ?" Raegna kızının kendisine güvenmesini istiyordu. Adabelle ise annesine hayranlıkla bakıyordu ve birgün onun gibi olmak istiyordu...