Anaerkil İmparatorluk: Bakire Savaşçı

İstila

Raegna

Raegna yatağında uyurken ev sahibi Viona onu hızlıca uyandırmaya çalıştı. Uzun zamandır yollarda olan Raegna uyanmakta zorlandı ve umursamadan öbür yana döndü.

Ama Viona ısrarcıydı ve sert kollarından kadını tutup sarstı. Raegna uykulu yeşil gözlerini Viona'ya dikti.

"Kalkın Leydi Femke çok acil sizi yanında görmek istiyor."

Raegna hızlıca giyindi ve kızı Adabelle'yi de yanına alarak dışarı çıktı. Hava yeni uykudan kalkmış gözleri için parlak olsa da kapının önündeki kalabalık ona sevinçten çığlık attırmayı başarmıştı.

Otuzdan fazla eski köyünden tanıdığı kadın ve kız çocuğu karşısında duruyordu.

"Demek kurtulabilenler varmış. Belki başka kurtulanlar da olmuştur."

"Sanmıyorum efendim. Bir kısmımız köyden gizlice gece bir kısmımız ise yakalandıktan sonra gece vakti firar ettik. Sizin gibi güçlü birinin öleceğine asla inanmadık ve en yakın köye geldik."

"O halde akşama kadar hazırlanın yola koyulup başkente gidelim. Bu kadar kalabalık bir grup olarak komşularımıza rahatsızlık vermemeliyiz."

"Rahatsızlık mı ? Hayır böyle düşünmeyin siz bizi uyarmaya geldiniz. Hepinize yetecek yerimiz ve yiyeceklerimiz var. Kızım akşam şehirden geliyor. O ve grubuna kilolarca hasat yükleyerek gönderdik kesinlikle herkese yetecek kadar şarap ve etle dönecektir."

"Umarım başına bir şey gelmez. Yollar tehlikeli olabilir."

"Sen gönlünü ferah tut güzelim kızım Femwe neredeyse 34 yaşında böyle isyanları gençken çok gördü. Dilersen halkını şehirdeki boş kulübelere yerleştir herkes için yerimiz var. Ama unutma akşam kızımın yoldan dönüşü için kutlamamız var kesinlikle orda olmalısın."

Akşam oldu ve Femwe ağzına kadar dolu yük arabalarıyla hiçbir sıkıntı yaşamadan döndü. Tüm köy onun dönüşüyle mutlu olmuştu. Köy meydanında bir sürü masa, sandalye dizildi ve büyük bir ateş yakıldı. Küçük kızlar ateşin etrafında dans edip şarkı söyledi, genç kızlar leydilerini etkileyebilmek için kılıç talimi yaptı.

Büyük bir masada sırasıyla Raegna, Adabelle, Femwe ve Femke oturuyordu. Femwe başını çevirdi ve Adabellenin yüzünü iki parmağı ile okşadı.

"Ne kadar güzel bir kız, hanımım. Sizi ilk gördüğümde kardeş sanmıştım. Ne kadar genç anne olmuşsunuz."

Bu söz Raegna'nın canını yaktı. Kesinlikle aynı fikirdeydi ama kendi hakkındaki gerçekleri de ortaya sermeye hevesli olmadığından bunu çarpıttı

"Her zaman anne olmak istemiştim bu yüzden fazla beklemedim. Peki ya siz ? Evli değil misiniz ?"

"Bir evliliğim oldu sanırım 5 yıl önce ama hastalandı ve onu kaybettim. Ama bir çocuğum yok. Hiç denemedim Henüz çok sağlıklıyım ve birkaç yıl daha bir çocuk düşünmüyorum. Hem erkek olmasından çok korkuyorum kundaktaki birini öldürmek beni zorlayabilir."

Annesi Femke sözünü kesti "Öldürmek zorunda değilsin. Adet bu ama yaşamalarına izin veren leydiler de var doğurur usüllere uygun olarak yetiştirir ve sonunda başka bi leydiye onu hediye edersin."

Raegna bunu onayladı "Kocam Bai bunu yaşadı biliyor musun ? Wildscar Leydisi'nin oğlu. Şehirdek uzaklaşması gereken yaşta benle evlendirildi. O da bana bir kız verdi."

"Ania'nın oğlu mu ? O kadını tanırdım ama son şehir ziyaretimde onun öldüğünü öğrendim. Yüksek ateşten ölmüş ve yerine kızı Tania gelmiş. Henüz çok genç ama zamanla alışacaktır. Demek Wilscar Lordiçesinin görümcesisiniz ?"