Sabah telefonun çalması ile uyandım. Arayan Yusuf'tu:
- Alo?
- Kanka bizim cafeye gel kahvaltıyı burada yaparsın hadi.
- Tamam da neyin acelesi bu ?
- Bende tam bilmiyorum Meryem beni kaldırdı sabah ve burada kahvaltı yapma fikrini de o attı. Geldiğinde yanında kardeşini de getirmiş.
- Ne ? Utku da mı orada.
- Evet, hepimiz buradayız hadi gel.
- Tamam görüşürüz.
Utku, Meryem'in 11 yaşındaki kardeşiydi. Genelde anneannesinde kalıyor bu yüzden pek görmeyiz onu. Komik biridir gruptan en çok Yusuf ile anlaşıyor. Üstüme siyah çizgili bir elbise giydim. Anneme haber verip evden çıktım.
Bir taksiye bindim ve cafeye gittim. Yusuf'ların yanına oturdum ve Utku'ya selam verdim.
- Günaydın Ela abla hoşgeldin. Dedi gülümseyerek. Ona gülümseyerek baktım.
Sonra Utku yine Yusuf ile sohbet etmeye devam etti . Bir süre onların sohbetini dinleyerek kahvaltı yaptık. Sonra Meryem onların sözünü kesti.
- Ben sizi bugün bir şey demek için çağırdım.
Hepimiz dikkat ile Meryem 'e baktık:
- Anneannem... biraz rahatsız dün hastaneye kaldırılmış.
Şok içinde konuştum :
- Ne ! Peki şimdi iyi mi?
- Yani en son hala hastanedeydi neyi olduğunu bana da tam söylemediler . Sadece Utku'ya göz kulak olmam gerekliymiş. Bende şey diye düşündüm hep birlikte bakarız hem eğleniriz falan diye yani.
- Meryem ben çok çok üzgünüm ama bugünlük sana söz veremem. Benim turnuva için çalışmaya gitmem lazım. Dedi Enes.
- Tabiki sen git. Turnuva günü yaklaşıyor. İyi çalışmalar.
Enes gülümsedi ve masadan kalktı. Meryem bize döndü:
- Evet, şimdi ne yapalım?
Utku öne atladı:
- Buradan kalkalım. Günü cafede oturursak geçirmek istemiyorum.
Utku'ya gülümsedim:
- İstersen bizim oraya geçelim. Biliyor musun Utku yeni kitaplar aldım. Belki birini sana veririm.
Utku da kitap okumayı seven biriydi. Benim bazı kitaplarımı ödünç alırdı.
Bizim eve geçtik. Annem evde yoktu kesin komşuya gitmiştir diye düşündüm. Onlar salona oturdu bende bazı kitaplarımı getirdim. Utku ile onları inceledik ve onlar hakkında konuştuk. Biri ile kitap hakkında konuşmak gerçekten zevkliydi. Ben kitapları geri götürdüğüm de Utku yine Yusuf ile konuşmaya başladı. Yusuf' la gerçekten çok iyi anlaşıyorlardı. Onları konuşurken izlemek keyiflendiriciydi. Çünkü ikisi de çok boş yapıyorlardı.
Bir süre sonra annemde eve geldi ve o da biraz bizimle sohbet etti. Annem de Utku'yu çok severdi. Ona kendi çocuğuymuş gibi bakardı. Meryem ve ben anneme sofra kurarken yardım ettik. Birlikte akşam yemeğini yedik. Akşam yemeğinden sonra onlar ile ayrıldık. Komik , güzel bir gün geçirmiştim. Babam da geldi onunla da biraz sohbet ettik. Sonra odama geçtim.
Uzaylılar Grubu 👽
Ela: Enes çalışma nasıl geçti?
Meryem: Aaa doğru bende onu soracaktım ama unutmuşum.
Enes : Çok iyiydi. Şimdilik iyi ilerliyoruz. Turnuvada da böyle olursak kesin kazanırız gibime geliyor.
Ela: Sana güveniyorum Enes kesinlikle sen kazanacaksın.
Ela: İyi geceler.
Meryem: İyi geceler.
Enes: İyi geceler.
Telefonu kapattım ve şarja taktım. Yatağıma uzandım. Cidden düşündüm de Turnuvaya çok az kalmıştı. Neler olacaktı acaba...
**********
Bölüm kısa gibi oldu biraz ama önceki bölümü pek kişi okumamış bu yüzden kısa yaptım.
Kitabı okuyup beğeniyorsanız lütfen oy ve yorum atın 😇. Sizi seviyorum 💗
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YENİ HAYAT
القصة القصيرةEla Üniversite 1. sınıftır . Okulu Yurt dışında okuyordur ve okulu tatile girince Türkiye 'ye bir süreliğine geri dönmeye karar verir. En yakın arkadaşları onu biri ile tanıştırır ve böylece maceraları başlar ♥︎