KARANLIĞA DOKUNMAK

TESADÜFLER

 Bölüm şarkısı : Helena – Broken Angel  

Okuduktan sonra alttaki küçük yıldıza basarsanız sevinirim :)

İyi okumalar…

Ayağım burkulurken  , topuklu ayakkabının kullanılmaz hale geldiğine sinyaller veren kırık topuğu görmem ve dengemi kaybetmem aynı anda gerçekleşmişti.  Düşmeden önce belime sarılan kollar ise Egemen’e değil bir yabancıya aitti…

Egemen’ e baktığımda dudaklarından dökülen iki kelime ile heyecanım artmıştı .

-“Adam bu” demesi ile yanımdan uzaklaşması bir oldu. Tesadüflere inanmayan ben şuan ki durumdan sonra inanmaya başlamıştım. Yavaşça arkamı döndüğümde karşımda kıvırcık kahverengi saçlara eşlik eden kahverengi gözleri , buğday tonlarındaki ten rengine uyum sağlayan hafif kirli sakalları ile oldukça sempatik görünen adam beni düşmekten son anda kurtarmıştı.

-“İyi misin ?”

Hafifçe kafamı salladım.

-“Teşekkür ederim.

Hafifçe gülümsemişti buna rağmen yanağında beliren gamzeler sempatik olan yüzüne oldukça yakışıyordu. O an aklıma gelen gerçekle içimde bir sıkıntı oluştu. Karşımdaki adam fazlasıyla sempatik ve yakışıklıydı. Bu adamı ben nasıl etkileyebilirdim ki ? Eminim etrafında benden katlarca güzel kızlar vardı. ‘ Anlasana aptal sadece kibarlık için tuttu seni , ne bekliyorsun başka ?’ İç sesimin gerçekleri yüzüme vurmasıyla içimdeki karamsarlık arttı . Egemen’e bu işi yapamayacağımı söyleyip bir an önce buradan gitmeliydim.  Arkamı döndüğümde daha iki adım atamadan  ayağımdaki keskin acı bileğime doğru yol almış , sendelememe neden olmuştu. Kolumda hissettiğim ellerle arkamı döndüm. Az önceki adamla karşı karşıya gelince gözlerim irileşti.

-“ Ayağın kötü görünüyor, bir yere oturalım bakayım .”

Beni mi düşünüyordu? Hiç sanmıyordum . Ne de olsa onunla flört etmeyecektim bu yüzden kendim gibi davranacaktım.

-“ Doktor musun ki ?” Bu soruyu oldukça samimi bir şekilde sormuştum. Nedense bu adamın yanında kendimi rahat hissetmiştim . Bu düşünceme anında tepki veren iç sesim olmuştu.’ Belki de Egemen’in yanında kasılıyorsun sadece’ Kesinlikle öyleydi. Egemen’in değişken ruh hallerine ayak uyduramadığım için yıpranıyordum. 

Adamın dudakları yukarı kıvrıldı.

-“Evet” Bu defa dalga geçen taraf o olmuştu.

-“Neden inanayım” derken biraz daha ciddileşmiştim. Bu konuşmayı bir an önce bitirmeliydim.

-“Kanıtlayabilirim” dedi ve bir bar taburesi çekti. Oturmama yardım ettikten sonra kendisi de karşıma oturdu.

-“Madem yürüyemiyorsun , neden topuklu giyiyorsun anlamıyorum” kendi kendine mırıldandığı cümle oldukça komik gelmişti. Şuan az önceki halinden eser yoktu .

Ayak bileğimi kavrayan eli itinayla bileğimin üzerinde gezindi. Parmaklarıyla hafif bir bası uyguladığında acıyla inledim. Parmaklarını biraz daha yukarı kaydırıp tekrar bastırdı. Bu defa acıyla kavrulan bedenim ağzımdan az öncekine oranla daha yüksek bir inleme kaçmasına sebep olmuştu. Sinirli bakışlarımı karşımdaki adama çevirdim . Hışımla ayağa kalkacakken kolumdan tutulup tekrar yerime oturmam saniyeler içinde olmuştu.