The New Student

45 2 0
                                        

3018 backs 1870

Chapter 2

The New Student

Ngayon ay nag iisip parin ako sa mga nangyayari about sa mundo sapagkat ngayon ko lang nalaman na lahat pala ng nang yayari sa ngayon ay may kinalaman sa nakaraan at bilang nag aaral sa unibersidad ng mga magiging abogado ay hindi ko labis maisip na magiging abogado ako tapos di ko alam ang nakaraan kaya nauumay na ko sa buhay ko pero don't worry hindi ko kikitilin ang buhay ko hihi infact I need to be strong like mama and papa because they are my inspiration and ako yung tipo ng tao na hindi tumitigil hanggang hindi nalalaman ang katotohanan.

Kinuha ko ang aking laptop at nag simula na mag search about sa pambansang bayani dati ng pilipinas na napalitan dahil lamang sa mga toxic na tao sa panahon ngayon. Nagulat ako ng malaman ko na siya pala ang nag mulat sa mga Pilipino para maging Malaya lamang ang ating bansa. Masyado na atang nalululong ang utak ko sa history ang pilipinas.

Kaagad akong nag review ng aming pag aaralan bukas kase baka matawag na naman ako ng prof naming na kaysungit pero nung nadulas naman HAHAHAHA talaga naming kailangan pigilan ang tawa. Sige mag rerevie muna ako

Hindi ko na kinaya ang sobrang pag aaral kaya ako naman ay pinikit ang magmata at sinabi sa sarili na malalaman ko rin ang katotohanan at hindi ako mag kakamali na hanapin ito dahil ito ang alam kong mag papalaya sa aking magulong utak.

Kinabukasan...

"Good Morning!" saad ng robot naming kasambahay

"Eyy! Good morning ms.Yamate este Morning" saad ko

"What can I help you today?" pag tatanong nito

"Susko! naman araw araw mo ng tinatanong yan eh ang mahalaga naman kase mag tanda ka ha" galit kong sinabi

"okay" agad siyang umalis na parang wala lang sa kanya ang galit ko

Sana robot nalang ako para wala akong nararamdaman and isa pa is i am so sad naa nang yayari sakin yung mga challenges nag ganito but I know that everything has a purpose so kailangan maging matibay lang tayo sa lahat ng pag kakataon pero pwede naman na umiyak kung hindi kaya.

Kaagad akong naligo at nag bihis ng uniform ko at alam ko namang ganito lang yung nangyayari sa araw araw na nabubuhay ako sa mundong ito

Time check 7:30 na at 8:30 pa first class namin

Bumaba na si mama at papa sa kanilang kwarto at naka pang alis sila dahil mag tatrabho na sila hihi kaya nasa lamesa na kami this time nag usap usap na naman sa reyalidad kase alam ko namng sasanayin ko na naman ang sarili ko sa ganitong mga paraan

"Anak kain ka na" saad ni mama

"Ala eh! agang aga eh nakasimangot ka" pang aasar sa akin papa

"Pa at Ma, I have a question po" saad ko na may gusting malaman

"Did you know Jose Rizal" pag tatanong ko

"Yes anak" saad ni mama

"He is national hero of the Philippines in the past but now our national hero is andres bonifaci-" putol ni mama dahil sa may sinabi ako

"Mama, I know that but my iba ka pa bang alam sa kanya" pasigaw kong sinabi

"Yes anak! Noong panahon ng kastila isa siya sa mga napahirapan at sinisisi siya ng mga pinoy ngayon kase bakit siya lumaban kaya anak para sakin alam kong may dahilan ang lahat" saad ni mama at sumubo ng pagkain

Time check 8:00

Napatingin ko sa aking orasan at agad akong humalik at nag paalam kina mama at papa

Ito na naman ako parang ewan na naman kasi nag lalakad ng may iniisip at naging normal na ata yun sakin. Muli kong Inisip ang sinabi ni mama and hindi ako maka get over eh kaya nang gigigil na rin ako. Ewan ko ba kung bakit ako naiinis pero ang alam ko mahal ko si rizal este ang pamilya ako

3018 backs 1870Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon