3018 backs 1870

The Future

Marahil ang future ang isa sa mga pinaka masarap at pinaka delikado na panahon kase I am living in the future in the year of 3018 hihi oo totoo yun kase ngayon isa sa mga suliranin ng taon namin ay ang pollution at kakulangan ng mga puno at nag labasan ang mga teknolohiya na napaka advance like sa mga 3d effects at mga sasakyan na nag lalabas  ng ibat ibang kulay ng usok na nag pahamak pa ng ozon layer ng mother earth pero sa totoo lang kailangan ko ng mag gawa ng paraan para masugpo ito and I am a law student kaya wala na akong time sa mga history ang mundo and ang alam ko lang is nag aaral ako at kontrolado na ang aking oras sa mga bagay na pwedeng makasagabal sa pag aaral ko at ayaw ko ng mangyari kaya yon sa ekin baka kase di ako makatapos HAHAHA ako si Olivia Mrytle ako yung tao na hindi na naniniwala sa mga pantasya ng mundo at ang buhay ko ay nakasalalay lang sa law. Siguro na recite ko na yung mga articles and mga batas ng pilipinas and additionally, kailangan ko na kayang mag aral and I am  23 yrs old and my course in college is political science and for sure naboboringan ka sa buhay ko kase puro aral lang ako pero sa totoo lang napaka kulay ng mundo ko pero sinisira lang ng mga tao na lumalapit tapos babalik. Marami ng stories ang katulad ng akin pero sa totoo lang naiiba ang kuwento kase it is about the foolish world and about sa nakaraan.

Gumising ako ng maaga at pinag dampi ko ang aking mga kamay upang makagawa  ng tunog at agad na nabuhay ang mga ilaw at agad ding gumising ang aming kasambahay na robot para pag silbihan ako at hindi kayo nag kamali sa narinig niyo.

"Good morning!" saad ko

"Good morning attorney! What can I help you today" sinabi niya ng magalang

"Please prepare my uniform" pahintulot ko sa kanya

Pumasok ako ng palikuran at inalis ang saklot at agad akong nag buhos ng tubig na napaka lamig at kumakanta ako ng mga awitin noong 2000's sa pilipinas at sa totoo lang nag eenjoy ako na kantahin ito kapag ako ay naliligo at marami pa akong kinakanta na sumikat noong panahon na iyon.

Pag katapos kong maligo ay nadulas ako at nakita ako ng robot kaya agad akong nag emote at nag reaksyon ang aking mukha na parang nasarapan kahit nadulas.

"YAMATE KUDASAI" ginawa ko para di ako mapansin

Nawalan ako ng gana kumain ngunkt nag bihis na ko ng uniform ko na pang abogado at syempre hindi mawawala ang salamin ko syempre

Kumain na kami ng almusal at kakalabas lang nina mama at papa sa kanilag silid at nag kita kita kami sa lamesa para kumain

"Anak! ala eh good morning!" malaks na bati ni papa

Si papa nga pala is tubong batangas at si mama naman ay laki sa manila at tinalikuran ang yaman para lamang sa pag mamahal at mag pakasal sa kanilang happy ending.

"How was your day yesterday?" tanong ni mama

"I am grateful because I finish my readings in our law class" saad ko

"Pasensya na anak ha kase highschool lang natapos ni papa" sabay tumulo ang luha ni papa

"Papa I know that you do your best to love us" hinakawakan ko ang kanyang kamay

"I am bless because you giving us the overwhelming and amount of acceptance and education is useless without the love and guidance of the family and additionally it is useless without bible and praying so pray the food anak" saad ni mama

"Lord thank you for the gift that you gave to me which is my parents so God bless our food in Jesus name we pray amen" saad ko ng nakangiti

Kumain na kami nina papa at mama

Pagkatapos kung kumain ay hangad ko na matapos ko ang law school na to kase apak hirap. Nag lalakad na ko papunta sa aming unibersidad pero iniisip ko pa rin yung history ang pilipinas at dahi l mahilig naman ako sa mga kanta noong mga nakaraan at naisip ko na kaya na gustuhin ko na rin ang mga bayani at sa sobrang pag iisip ko ay agad na nasa paaralan na agad ako kaya pumasok na ko sa aming silid para simulang ang isang leksyon tungkol sa nakaraan.