Love by mistake

Wassuuuupp mga mare! Char. So bago ang kwento pesensya na talaga dahil sa napakatagal na update. The reason behind it is a secret to be kept so don't ask mother Lily. Char. I hope you'll like this chapter. Love yah all!

Ps. Medyo magulo ang chapter na ito but soon enough malalaman niyo kung bakit. Sana magustuhan niyo dahil iniyakan ko 'tong isang to grabe! 0 U 0

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Nagising akong umiiyak. I don't even know why. Basta nagising nalang akong ganito. Tears kept falling onto my cheeks. Matagal akong napatitig sa kisame habang kagat ang labi at umiiyak. Bigla kong naalala si Ezra na katabi ko sa kama. Nakadaklay ang binti niya sa binti ko at yapos ng mahigpit ang beywang ko. Kinilabutan ako nang maramdaman ko ang balahibo niya sa balat ko. Nilingon ko siya, para lang masalubong ang matalim na titig niya. Kunot ang noo niya habang sinusundan ng dalawa niyang mata ang luhang nalaglag ulit sa pisngi ko.

His eyes became soft. Inalis niya ang yakap sa beywang ko at pinahid ang luha ko sa pisngi. Paulit-ulit niya 'yong ginawa hanggang sa matuyo niya ang pisngi ko.

"Why are you crying, hmmm?" Malambing na bulong niya.

Umiling ako at mahigpit na yumakap sa kanya. He seems startled on what I have done, pero wala akong pakialam. I just feel doing it so.

"Babi, you're scaring me." Lalong humigpit ang yakap ko.

Nagtataka rin ako sa sarili ko. The moment I saw his eyes makes my heart ache. Hindi ko alam kung bakit o anong rason pero iba ang naramdaman ko ng makita ko siya. I felt like doubting him. Ramdam kong parang may mali. May hindi tama. Malakas ang kutob ko pero hindi ko masabi sa kanya. I'm being a pussy again.

"What is it, babi?" He asked again.

Hindi ko rin alam Ezra. May nakaligtaan ba tayo o sadyang may mali simula upisa palang. Is this all true or does it all happened for one fool reason? Is this even love from the start? Or maybe a game to be played by one? I remembered his promises. Does he even mean it? Tinanong ko rin ang sarili ko. Nabulag ka ba? O may hindi ka lang napansin?

"Stop crying..." He begged.

Bigla akong napahagulhol.

"Babi."

"Mavis!"

Mahigpit niya akong niyakap nang umasta akong babangon. Isiniksik niya ang mukha ko sa leeg niya. Panay ang marahang haplos niya sa likod ko. Pinapatahan ako. Binuhat niya ang beywang ko at pinatong sa ibabaw niya.

"Don't leave..." Mahinang bulong niya.

Suddenly I melted. Everything on my mind vanished. Walang naiwan sa akin maliban ang pagmamahal sa kanya. All those doubt and insecurities, confusion they all perished. Parang bigla akong nagising sa pagiging paranoid ko dahil sa tono ng boses niya. He got me really wrapped around his finger.