Unknown Man (Anonymous Series #1)

C23

C23

  “If you see her, kindly tell it to the authorities. Please! I'm begging all of you! Kaya kong magbigay ng pabuya sa makakakita sa anak ko.” Bakas ang determinadong boses ni Mommy sa balita.

I turned off the TV and sighed.

Hanggang kailan kaya magiging ganito ang routine ko?

Even my agency looking for me, alam kong marami akong schedule for this month. Sayang rin 'yun, pero eto ang ginusto ko.

I get my phone when it rings, it's Anthem.

“I'm sending the location of the apartment I'm saying, dalhin mo na rin ang mga gamit mo. Bye, take care.”

He hanged up the call after, and I decided to packed up my things.

Tinanggap ko ang offer niyang trabaho, the salary is enough for me to live. It has a lot of good benefits and conditions, isa na rito na pwede sila mag-provide ng apartment for their employees if malayo ang tirahan nito.

Well it's convenient for me, because I literally have nothing. Wala akong bahay, damit o kung ano pang kailangan para mabuhay.

Buti na lang hinayaan ni Kylie na hiramin ko ang pera niya, natawa pa ako dahil may tinatago siyang pera dito.

I wear a simple blouse and a jeans with flats, and I wear a cap.  Kinuha ko ang wallet ko at nilagay ko ang kailangan kong pera sa kabilang wallet.

This time, lumabas na ako sa ancestral house nina Kylie, bitbit ang bag pack ko at ni-lock muna ng mabuti ang gate. I have the car keys of the car I used before, so I'm gonna use it. 

Sumilip muna ako sa paligid bago ako lumabas at sumakay sa kotse. I started the engine and drive away.

I want to go to the nearest salon this town have, gusto kong ipaayos ang buhok ko. Medyo hindi pantay ang pagkagupit ko kasi.

Hindi ako pwedeng mag-English dito. I knew the mindset of people, once you have had skilled in English, they automatically put on their mind that you're rich or 'maarte'. And I hate that kind of mindset.

Wala pang 15 minutes at nasa bayan na ako. Mausok, madumi, maingay at hindi maintindihan ang amoy. Kaya ayokong sumama sa market sa nga maids namin dati. When I was five, nagpumilit akong sumama sa market sa mga maid namin. My Daddy approves on it while my Mommy was mad at me.

Well, akala ko masaya sa market kasi laging umuuwing masaya ang mga maids namin pagkatapos nilang bumili sa market. But I was wrong kaya hindi na ako muling sumama. But now, kailangan ko nang sanayin ang sarili ko.

Pumasok ako sa isang salon at agad naman akong inaasikaso dito. Siguro magpakulay na rin ako, some highlights lang naman.

“Ang ganda ng hair mo, sure kang hindi ka mayaman?” tanong ng beki habang hinahawakan ang buhok ko.

“Hindi po. Maalaga lang talaga ako sa sarili kaya ganito. Minsan nga po napagkakamalan akong mayaman pero hindi po.” Tanggi ko.

“Wait! Kamukha mo yung nag-run away bride kay papa Jake!” aniya ng isang bakla habang sinusuri ang mukha ko.