C22

76 3 0
                                    

C22


  I'm driving so fast and I know I have a lot of violations while I'm driving, when I glance at the side view mirror, it seems our bodyguards no longer tracing me. Doon na ako huminahon at pinaandar ang kotse sa tamang bilis.

Nakalabas na ako ng Manila, 'yun ang alam ko. Puro puno na lang ang nadadaanan ko, medyo nakaramdam na rin ako ng init dahil sa wedding gown na suot ko.

Niliko ko ang kotse sa gilid at dito muna tumigil.

“What should I do next?” I asked myself while staring infront.

Nakalaya na ako.

Pagkatapos, anong sunod kong gagawin?

I glance at the back seat wherein I saw a backpack and two bags of groceries. Oh, why I'm so lucky?

“To the owner of this car, thank you...” I whispered.

Hinalungkat ko ang bag at may ilang damit ng pambabae doon, may undergarments rin at saka ilang skin care at hygiene kit. I think I can survive having this!

Sakto at heavy tinted rin ang kotse kaya nagpalit na ako ng damit, nilagay ko ang wedding gown sa likod at nag-ayos ng mukha sa salamin. I should do something, para hindi ako makilala.

I should cut my hair, a shorter one.

For the mean time, I get the sunglasses and wear it. Paubos na ang gas ng kotse at kailangan ko itong pa-gasolinahan.

May nadaanan akong ilog at mabilis kong tinapon ang wedding gown dito, mas mabuting maisip nila na patay na ako. Ayos na rin 'yun...

“Magkano Miss?” the lady asked me.

“Full tank please,” I answered and prepare my payment.

“Ganda na nung wedding nila, kaso nag-run away bride daw si Afloria. Sabi daw buntis siya tapos iba ang ama!” rinig kong sabi ng babae.

What the heck?!

“Hindi, sabi kaya daw nag-run away kasi nakipagtanan na sa lalaking mahal niya!” sagot naman nang babaeng naka-usap ko kanina.

I just handed my payment and immediately leaved the gasoline station.

Gosh, what kind of news is that? Lahat hindi totoo!

Mabilis kong dinampot ang phone na nakuha ko lang din at tinipa ang number ni Kylie.

“I told you not to call me again! Ano ba talagang problema mo—”

“Kylie! It's me, Chelsea!” I answered.

“Babaita ka! Halos laman ng balita yung ginawa mo! Pero very good ha, galing mo talaga!”

Halos mapa-iling na lang ako sa sinabi niya at natawa.

“Pero paano si Jake? Mahal ka pa naman ng mokong na 'yun, anong ganap mo today?” she asked me.

“Maghahanap ako ng titrhan ko, I'm tired Kylie. Kanina pa ako nagda-drive, hindi ko alam kung saan ako pupunta...” nanghihina kong sagot.

Natatakot akong matunton ako. Ayoko naman pumunta sa bahay nina Nay Noemi, alam kong hahanapin ako d'on, lalo na kina Kylie. My parents know where I can go, and they can tracked me down.

“Sa ancestral house na lang namin sa Calamba! Doon ka na lang!” she suggested.

“What? I thought someone sold that house already?”

Unknown Man (Anonymous Series #1)Where stories live. Discover now