Unknown Man (Anonymous Series #1)

C19

C19

  “Anthem...” I whispered.

He look surprised too, but he immediately turned back his expression on the normal one.

“Miss Chelsea, kasama pala kayo ni Mama?” Magalang na tanong niya at nilingon si Nay Noemi sa likuran ko.

“I insisted to be with her, masama ba 'yun?”

Agad naman siyang napalunok sa sinabi ko at imbis na sagutin ay tinulungan niya ako bumaba ng van.

“Akala ko Ma hindi ka uuwi 'eh!” Parang bata na maktol nito.

“Nako Anthem, tumigil ka nga, nasaan si Tata?” Nay Noemi asked him.

Sandali akong sinulyapan ni Anthem bago ito sumagot.

“Nasa bukid na nga 'eh, ewan ko ba do'n!”

“Nag-almusal na ba kayo?” Tanong ni Nay Noemi.

Habang nakikinig sa pag-uusap nila ay ginala ko ang paningin ko sa paligid. The air is so fresh unlike to the city, there's a wide green field that you can run freely. Tahimik at tila payapa ang lugar na ito.

Hindi ko rin masisi ang sarili ko kung bakit sumama ako kay Nay Noemi noong bata ako, this place is heaven for me.

“Chelsea halika na, para makatulog ka ng maayos,” aya saakin ni Nay Noemi papasok ng bahay nila.

They have a little gate and fence that made of steel, the pathway is full of rocks too but they have a lot of different plants on the surrounding. Their house is pretty simple, it's the modern one. It's wide and big enough for them.

“Bakit ka nga pala sumama dito, Chelsea? Ayaw mo sa Paris?” Tanong bigla ni Anthem na siyang kinabigla ko.

How did he know that I can have my vacation to Paris?

“I just want to be here, nakakasawa rin ang ibang bansa 'no. Saka paano mo nalaman na ayaw ko sa Paris?”

He just licked his lips and looked at me.

“Nakita ko lang sa balita na nasa Paris ang fiancé mo, si Jake 'yun diba?” He plainly asked me.

I squinted my eyes on him, suspecting. How did he know those things? Tama nga ba ang hula ko na siya si Atlas?

But it's impossible.

“Oh him again. Please lang, ayoko marinig ang tungkol sa mga bagay na 'yun, I'm here to unwind!” Sagot ko sakan'ya.

“Komplikado talaga ang buhay ng mayayaman," komento niya at umiiling.

“Ikaw pa nagsabi niyan ha,” sagot ni Nay Noemi.

What?

“Ma naman! Farmers lang kami, pero malay mo yumaman rin tayo sa susunod! Diba,” ani nito at lumapit kay Nay Noemi para maglambing.

Napailing na lamang ako at tahimik na pumasok sa kwarto na tinuro saakin ni Nay Noemi na pansamantala kong tutuluyan. This room is enough for me, one single bed and one closet. It looks like an one big room that being halted into two.

Nilabas ko ang ilang damit at nilagay sa closet, I just leave one shorts and t-shirt and put it on the bed. Plano kong mag-wash up muna, magpalit ng damit atsaka mamahinga.

“Nay Noemi nasaan ang cr niyo?” tanong ko pagkalabas ko ng kwarto.

“Nasa labas pa, Anthem pakituro nga sakan'ya,” utos nito kay Anthem.