The Good teacher》☆ taekook

🗯4🗯

Jungkook aktualnie siedział w sali, przeglądając prace klasy, którą to miał w swojej opiece, podczas lekcji chemii . Był z nich dumny, zwłaszcza, że wpisywał oceny dostateczne i wyżej, prócz jednej osoby, co zaniepokoiło go totalnie. Odłożył jego kartkę na bok, masując skronie, wzdychając przy tym ciężko. - Widzę, że jest coś nie tak. - mówił do siebie. - Nie mogę tego ignorować, bo to go zniszczy- wstał, po czym podszedł do okna, obserwując tego, jedynego ucznia, który zamiast spędzać czas z rówieśnikami, używał telefonu.  Miał już odejść od okna, by ponownie zasiąść przy biurku, lecz krzyk z podwórka i widok bijących się dwójki chłopaków sprawił, iż rzucił wszystko, wybiegając na boisko .

- Co tu się dzieje? - krzynął Pan Min, nauczyciel wf-u, który przybiegł równo z Panem Jeonem, rozdzielając obu uczniów.

- Przysięgam, Kim Taehyung, przysięgam, że cię zabiję  -krzynął Taemin, próbując wyrwać się z uścisku nauczyciela.  -Pożałujesz tego. Pożałujesz, że zadarłeś ze mną.

-Zamknij tą krzywą gębe idioto, bo ja nie mam zamiaru z tobą rozmawiać, bo musiałabym zniżyć się do twojego marnego poziomu, a twój poziom intelektualny nie dorasta mi do pięt, co najwyżej możesz mi wylizać buty kretynie. - uśmiechnął się złośliwie widząc szok na twarzy uczniów, a szczególnie Taemina, który to omal nie przyłożył mu z pięści.

- Wylizać to  ty możesz kutasa swojego ojca - odpyskował z słyszalną kpiną w głosie. - O i widzę, że twój rycerz  przybył -zaśmiał się, a Taehyung starał się mu nie przywalić.

-Morda zawszony huju, masz wszy na płuchach i nie wiesz co gadasz! Jak twoja matka cię robiła to musiałabyć nieżle najebana!- uśmiechnął się zadziornie Taehyung.  Sam już nie wiedział skąd u niego taka odwaga i pewność siebie, lecz nie rozmyślał nad tym, gdyż podobało mu się to tak bardzo, że postawił tego nie psuć.

- Ty...- zaczął Taemin, lecz nie zdążył dokończyć, gdyż nauczyciel mu przerwał.

- Dość tego - krzynął Min. - Obaj w tym momencie dosięgacie dna swoją postawą oraz zachowaniem- mówił.  - Kim Taehyung, ty, ty, eh, po prostu brak mi słów- westchnął.   -Zawsze byłeś tym grzecznym, pełnym uśmiechu chłopakiem, a teraz?. Teraz jesteś zwykłym agresorem, szukającym atencji wśród ludzi- mruknął, a Taehyunga, mimo iż nie powinny  obchodzić tego typu słowa, zabolały go.

- Nie uśmiechaj się głupkowato Taemin- wtrącił się Pan Jeon, widząc, że drugiego najwyraźniej bawi ta cała sytuacja.   -Jesteś w klasie maturalnej, do tego kapitanem drużyny, i taki dajesz przykład innym?- jego ton głosu był poważny i ostry, toteż zaprzestał się śmiać. - Dobrze wiesz jakie są konsekwencje takiego zachowania, prawda?.

- Nie, nie, błagam, proszę tego nie robić- upadł na kolana, błagając.  - Nie może mi Pan tego zrobić. Zbyt długo pracowałem na to  wszystko, błagam nie. - mówił ledwo słyszalnym głosem, co sugerowało, iż jest już skraju płaczu.