Two weeks before finals ay idinaos ang Club week which is every club ha their own booth. Our university is a known one kaya naman, andaming outsiders na pumupunta every club week.
For our both, we decided na magprepare ng concert since singing club kami. Bukod sa sintunado ako at hindi pa pwedeng isalang sa stage dahil hindi pa daw hasa ang boses ko though I'm working hard for it kaya inilagay nalang nila ako sa group na magcocollect ng tickets at magbibigay ng flyers before the event.
Sa ganda kong ito gagawin nila akong tagakolekta? Tagabantay? At tagabigay?
Well hindi nako aangal kaysa naman mapahiya ako infront of the crowd mas di ko iyun keri.
Uminom muna ako ng dala kong tubig at umupo sa malapit na bench. Kanina pako nag-aabang sa may entrance at namimigay ng flyers sa mga pumapasok. I've never imagined na ganito pala kapagod nito, I thought bigay ka lang ng bigay but there are rude people na sinasagad ang pasensiya mo. You want to be polite but you can't keep it that's why to control your anger you need to walk away without fighting back.
Katulad nalang noong babae kanina. I handed her a flyer at tinignan niya lamang ito.
“Hi kindly visit our booth ‘The singing club’ we will held a concert this coming Thursday”- I politely said. I admit she is beautiful but I'm gorgeous, she is well dressed at nagsasabi mong may kaya. Napakataray ng kilay nitong kurbang kurba but her presence is shouting that she has a rude personality.I assumed na ayaw niyang tanggapin yung flyer kaya tumalikod ako at ibinigay ito sa iba. Ngunit hindi ko nagustuhan nang may sabihin ito.
“That‘s it? Ganito ba ang mga estudyante sa university na ito? Hindi man lang marunong mangconvince ng possible customer?”-pang-iinsulto nito. Kaya lang naman hindi ko siya pinilit na kunin yung flyer kasi pintang pinta sa mukha nito na ayaw talaga tanggapin ang flyer who am I para ipagpilitan ito?
“As if you are interested”-pagpaparinig ko, hindi ko parin ito hinaharap.
“Well sino ba namang magkakainteres sa club ninyong cheap”-she said in an annoying tone.
Napabuga nalang ako ng hininga. Patience Sezia, patience. Hingang malalim, I don't want to cause a scene baka makaapekto lang ito sa event. Kaya instead na mag backfire ay minabuti ko nalang lumayo at magbigay ng flyers, malayo sa kinaroroonan ng babaeng iyun.
Nang tuluyan akong makapagpahinga ay bumalik na naman ako sa pamimigay. Hindi parin mawala wala yung ganong mga tao, yung pasiring kang titignan at may ibubulong. I get it na ayaw nilang tanggapin at hindi ko naman pinagpipilitan. But I guessed they don't know how to respect.
Kaya imbis na manggigil at masira ang araw minabuti ko nalang na gawin itong motivation to continue my work. Masyado pa akong maraming ibibigay. I think they printed atleast 5,000 copies since 10,000 people are predicted to come sa Thursday since that is the biggest day of the week, maraming pasabog and performance that day.
Hindi lang naman ako ang namimigay, may mga kasamahan din ako but we are scattered inside the campus mayroong nasa exit, may nasa cafeteria at mayroong nasa mismong location ng booths. Ako lang talaga yung nakaassingn near entrance.
Kanina ko parin hindi nakikita ang dalawa kong kaibigan. I didn't know kung anong club ang sinalihan nila I forgot to ask. But I bet Jerome joined a club where he can freely eyed hot guys. And Sezia? I don't know, maybe she will join cooking club because she loves cooking or maybe theater since she excelled in acting.
BINABASA MO ANG
Unwonted Series #1: Forgotten
Teen FictionI wish... I wish our love did really.. Exist. Ongoing...