Kabanata 25
I was half asleep when I felt someone caressing my hair while kissing my hand. I slowly opened my eyes and I met his mysterious yet dangerous eyes.
Nanlaki ang mata ko at agad kinapa ang katawan ko pero naramdaman kong nakabilis na pala ako at ramdam na ramdam kong malinis ang ibaba ko.
Did he cleaned me?
"You're awake." mahina pero sakto lang 'yon para marinig ko. Nag iwas ako ng tingin at namumula ang aking dalawang pisngi. Ngayon lang ako nakaramdam ng hiya dahil sa ginawa namin.
Oh my god! We just make out! Almost have sex!
I heard him chuckled as he grabbed my waist. "God, you're so cute."
Mas lalo akong sumubsob sa kanyang dibdib para itago ang aking mukha. Mas lalo akong nanghina ng naamoy ko ang kanyang pabango. Hanggang ngayon ay wala parin akong lakas para gumalaw. Nahihiya akong umalis dahil baka nasa labas lang sila Terrence!
Oh my god! Speaking of Terrence! We have practice!
"Tristan.. practice"
"Hmm.." mas lalo niya ako niyakap. "I already told them that you're resting. Wala naman silang sinabi pero nasa labas lang sila." mas lalo akong nahiya.
Anong mukhang ihaharap ko ngayon? We just make out in our room. E hindi ko nga alam kung kaninong kama 'to. Huminga ako ng malalim bago nagpasyang umalis nalang kasi nahihiya talaga ako. Bakit ba kasi nagpadala ako sa tukso? Paano kapag may nangyari sa'min? Hindi kami mag jowa para gawin 'yon.
Hindi ko alam pero mas lalo akong nalungkot sa naisip.
Ang rupok ko, bakit ko ba hiyaang maghari ang tukso sa katawan ko? Natatakot ako dahil alam ko sa sarili kong gusto ko siya, ginusto ko ang nangyari.
Nagtulog tulogan ako para makatakas ako sa kanya. Nang naramdaman kong humina ang kanyang paghinga, dahan dahan kong binuksan ang aking mga mata. Nanghina ako ng sumalubong sa'kin ang kanyang perpektong mukha. Ngayong mas malapit siya sa'kin, mas lalo kong nakikita ang mukha niya. I wasn't wrong, he has thick black eyebrow, pointed nose, long formed eyelashes and perfect sharp jawline. He also have the perfect eye shaped.
Napabuntong hininga ako at marahang hinawi ang kanyang mataas na buhok na halos matabunan ang kanyang mata. Hindi ako nagtataka kung bakit ako nagkagusto sa kanya sa maliit na panahon. He's exactly my type but I'm afraid to this feelings. Natatakot akong madisapoint muli kapag hindi nag work 'to. Nakakatakot dahil baka hindi ko kakayanin kapag mas lalo akong nahulog sa kanya.
Nang nagsawa akong tignan ang niyang maamo pero tila galit na mukha ay agad kong inalis ang kanyang mga braso sa baywang ko.
Napalunok ako ng nakitang hindi sa'kin ang t shirt na suot ko. Hindi ko na lamang pinansin 'yon at dumiretsong lumabas sa kwarto. Halos silang tatlo ay nandoon sa studio namin kaya hindi nila ako napansing umalis. Sa studio ay may salaming ang nasa labas lang ang nakakita kaya hindi nila ako napansin. Mabuti nalang at nasa gilid lang ng kama ang aking bag kaya agad kong nakita.
Nakahinga ako ng malugaw ng nakalabas ako ng quarter namin. Hindi ako nag aksaya ng panahon at agad kinuha ang cellphone sa bag para tawagan ni Drian.
Habang nag riring ay napatingin ako sa langit, sa tingin ko ay nalapit ng mag alas singko, kaya dapat umuwi na ako ngayon.
"Hey.. kakatapos ko lang. Ikaw?" salubong sa'kin ni Drian ng sagutin niya ang tawag ko.
"Saan ka ngayon?"
"Nasa quarter pa... ikaw?"
Dali dali akong bumaba gamit ang hagdan. "I was about to go to the parking lot."
BINABASA MO ANG
Never Lose You (COMPOSTELLA SERIES 2)
RomanceFirst Installment of COMPOSTELLA, Never Lose You Losing someone is a greatest fear of Brooke Kate, a girl who left behind by her family. Her young mind learned that she doesn't have a parents and cause her a trauma of losing someone. As she finishe...