15.

170 10 7
                                    

Yazardan;

Genç oğlan yavaşça mezarlığa girdi.

Çok üzgündü, gözleri ağlamaktan kan çanağına dönmüştü. Elleri ve bacakları titriyor, zar zor yürüyebiliyordu. Çok yorgun ve halsiz hissediyordu, sanki kendini daha fazla taşıyamayacakmış gibi...

Bir mezar taşına doğru ilerledi ve kalan gücüyle yere oturdu. Yazının üstündeki toprakları sildi ve tüm bunların gerçekliğine emin olmak için yazan ismi okudu.

'Marinette Dupain-cheng'

Gözleri dolmuştu oğlanın, artık dayanacak gücü kalmamıştı. Geçen süre boyunca gözyaşları mezardaki toprağı ıslatmıştı.

En sonunda cebindeki zarfı çıkardı genç oğlan ve taşın üstüne bıraktı. Sonrada yavaşça ayağa kalıp oradan uzaklaştı.

...

Ertesi gün mezarlığa yeniden geldi genç oğlan ve başka bir zarf bıraktı.

Başka bir gün farklı bir zarf daha...

Ve bu böyle devam etti.

Ama bir gün,

Gelmeyi kesti genç oğlan.
Bir daha da onu gören olmadı. Bunun üzerine Gabriel Agreste, Marinette'in mezarlığına uğradı ve gördükleri onu ömrünün sonuna kadar acıya boğdu.

[Adrien'ın Mezar Taşına Bıraktığı Birkaç Mektup]

İnsanlar anlamsız şeyler söylerler. 'Sevginsiz ben bir hiçim, sen olmazsan biterim, yokluğunda ölürüm, sensiz nefes bile alamam' gibi...

Sonra ne olur? İki gün sonra seni terk ederler, yapayalnız bir başına bırakırlar. Sende acılar içinde karanlıkta kalırsın.

Ama ben ne o yalancılardanım ne de hislerimi abartıyorum. Evet, sen olmasan da yapabilirim tıpkı şu an olduğu gibi, sen olmadan da nefes alabilirim. Ama bu aynı değil, bir şeyler farklı...

Biliyorum yaşıyorum, nefes alıyorum, kalbim atıyor, ama bunların hiçbirini hissetmiyorum. Sadece biliyorum. Yine de inanmakta güçlük çekiyorum.

Aldığım her nefes beni boğuyor gibi, kan damarlarıma her pompalandığında bir daha ölüyorum. Hayatta olduğum her saniye bana sadece keder veriyor.

Önceden yaptıklarım, biliyorum iyi şeyler değillerdi. Yine de bir bakıma mutluydum, çünkü sen vardın. Peki ya şu an?

Şimdi geceleri oturup ağlamaktan başka ne yapıyorum ki? Senden ve gittiğin günden başka ne düşünüyorum? Acıdan başka ne hissediyorum? Ölmekten başka ne istiyorum?

Sen hayatımda olmadan önce yalnızdım, ama şimdiden mutluydum. Sen hayatımdan çıktığında yine yalnız kaldım, ama mutlu değilim! Hiç mutlu değilim.

Hayatımdaki mutluluk kavramı seninle birlikte yok olmuş gibi...

~Adrien AGRESTE

Bak Marinette, sensiz bir gün daha geçiyor ve ben buna dayanamıyorum. Ama bulacağım. Gerçekleri bulacağım ve yanına gelicem. Az kaldı...

~Adrien AGRESTE

Seni çok özledim. Keşke en başında sana ne kadar aşık olduğumu söyleseydim. Keşke en başında babanı vurmak gibi bir hata yapmasaydım. Özür dilerim, benim suçum.

Yaşama Arzum [TAMAMLANDI]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin