They Don't Know About Us ' 2 '

Part 27 | invitation

Uzun bir bölümden yeniden merhabalaaaaar! Babam bilgisayarı kapat dedi ama ben hala yazıyorum kjaghbdg bu yüzden hemen çıkmalıyım burayı uzun tutamayacağım ama siz uzun yorumlar yapın lütfen :') öpüyorum sizi çok çok çok çok xx

İyi okumalar!

@misstrouble13 : Tutkuuuucuuuuum <3 <3 <3 geçmiş doğm günün kutlu olsuuun <3 xx tivitır olmasa öğrenemeyecektim de *-* bu sana gecikmiş bir doğum günü hediyesi olsun xx öptüm çok çok çok xx

Hatırlatma:

Nereden geldiğini anlayamadığım bir cesaretle ona yaklaştım ve ellerimi boynuna dolayıp dudaklarını dudaklarımı örttüm.

Çok geçmeden ellerini belime doladı ve bu bana ayrıca cesaret verdi. O halde ne kadar süre kaldık bilmiyorum ama geri çekildiğimde gözlerini gözlerime kenetledi.

''Seni eve b-bırakayım.'' dedi sonunda.

Dudaklarımı birbirine bastırdım ve gözlerimi kaçırarak başımı aşağı yukarı salladım.

-----------------

Maggie'nin ağzından;

"Alisa?" dedim ve kapıya tıklattım. "kapıyı açar mısın artık? Dün gece uyuyorsundur diye ısrar etmedim ama şimdi uyandığına eminim." cevap vermesini bekledim ama sesini çıkarmadı. "Kapın dün geceden beri kilitli, endişeleniyorum." dedim ve tekrar kapıyı tıklattım.

Dün gece eve geldiğimizde Alisa'nın odasının ışığı yanıyordu. Eve bizden önce gelmişti. Eve girdiğimizde koşarak onun odasına çıktım ama o kapısını kilitlemişti. Birkaç kez kapıyı tıklatmama ve ona seslenmeme rağmen bir şey söylemedi. Ben de uyuduğunu düşünerek fazla üstelemedim. Sabah uyandığımızda odasında bulmayı beklemiyordum onu. Okula gider diye düşünüyordum, normalde bu sabah yurda dönecekti. Ama kapısı hala kilitliydi ve bu beni endişelendiriyordu.

"Alisa? Zayn'e söyleyip kapını kırdıracağım." diye tehdit ettim onu.

"İzin ver de şurada öleyim." dedi. Sesi boğuk gelmişti.

"Ah, Tanrım! Nihayet! Aç kapıyı hadi!"

"Mags, beni yalnız bırak." dedi tekrar.

"Beni korkutuyorsun... Normalde anlatmak için can atman gerekirdi."

"Demek ki anlatacak bir şey yok değil mi?" dedi biraz bağırarak.

"Nasıl yani?" dedim.

Cevap vermedi.

"Alisa?"

Tekrar cevap vermedi. Neler olmuştu? Harry Alisa'yı kıracak bir şey mi söylemişti?

Derin bir nefes verdim ve kapısının önünden ayrılıp mutfağa indim. Zayn çocuklarla buluşmak için stüdyoya gitmişti. Albümün çıkış tarihi kesinleşmişti bu yüzden son işleri hallediyorlardı. Telefonum çaldığında bu düşünceleri kısa süreliğine rafa kaldırıp telefonuma yoğunlaştım. Arayan Eleanor'du.

"Alo? Merhaba, El."

"Merhaba, Maggie! Nasılsın?" sesi oldukça heyecanlı ve çoşkulu geliyordu.

"İyiyim, teşekkür ederim. Sen nasılsın?"

"İyiyim. Şey, bir konuda yardımına ihtiyacım var." dedi çekinerek.

"Hangi konuda? Yapabileceğim bir şeyse seve seve yardımcı olurum."

"Biliyorsun, Lou'nun doğum günü yaklaşıyor," daha yaklaşık olarak iki buçuk ay vardı! "ve ben ona hayatında geçireceği en güzel doğum gününü hazırlamak istiyorum. Düşündüm ki, belki sen bana yardımcı olabilirsin. Tabi eğer istersen."