They Don't Know About Us ' 2 '

Part 36 | lost

KIZLAR BU BÖLÜM BAYAĞI MÜTÜŞLÜ OLDU YAAAAAA!!!!!!!!!!!!!! BU BÖLÜME YORUM GELMEZSE ARTIK HİÇBİR BÖLÜME GELMEZ YANİ O KADAR MÜTÜŞLÜ Bİ BÖLÜÜÜÜÜM *gözleri kalpli olan emoji* okumanız için sabırsızlanıyorum ayrıca yorumlarınız için sabırsızlanıyorum. LÜTFEN YORUMLARINIZI BENDEN ESİRGEMEYİN. Mobilde olduğum için hatırlatma yazamıyorum :(

İyi okumalar!

------------------------

Alisa'nın ağzından;

"Lux!" diye bağırdı Harry.

Önümde yürüyordu ve ben çok yorulmuştum. Adımlarının büyük olması yetmiyormuş gibi bir de çok hızlı yürüyordu. Bu da haliyle ona yetişmemi zorlaştırıyordu.

"Belki de geri dönmeliyiz." dedim ellerimi kollarımda gezdirirken. Hava da soğumaya başlamıştı.

Harry durdu ve bana döndü.

"Geri dönmek mi?" dedi yüzündeki alaycı ifadeyle. "Sen ne dediğinin farkında mısın? Onu bulmadan geri dönmem." dedi kararlı bir ses tonuyla.

"Eğer diğerleri bulduysa onu bulmamız imkansız." dedim.

"Ya bulamamışlarsa?" dedi.

"Ya bulmuşlarsa?" dedim sesimi yükselterek.

"Bak, seni burada zorla tutmuyorum. İstersen geri dönebilirsin. Ben onu bulacağım." dediğinde gözlerimi devirdim.

"Neden sanki onun kaybolmasını umursamıyormuşum gibi davranıyorsun? Ben de senin kadar üzülüyorum ve talaşlıyım. Bu yüzden bulunmuş olmasını ümit ediyorum ve dönmemizi söylüyorum." dedim.

"Bulunsaydı. Haber. Verirlerdi." dedi dişlerinin arasından.

"Evet," dedim ve kollarımı kendime iyice bastırdım. "eğer telefonlar çekseydi haber verebilirlerdi." dedim sesimi yükselterek.

"Dönebilirsin!" dedi bütün sinirini yüzüme tek kelimeyle kusmuştu.

"Ne halin varsa gör." dedim suratımdaki nefret ifadesine engel olmaya çalışarak. Arkamı döndüm ve başka bir yönde Lux'ı aramaya başladım. Onunla kalmaya tahammül edemiyordum.

Maggie'nin ağzından;

"Mesaj atalım." dedim ve telefonumu çıkardım.

"Çocuklar, neredesiniz? Lux'ı bulduk. Geri gelin. Sizi bekliyoruz. -Maggie."

Mesaj beni tatmin etmemişti. Onlara ulaşana kadar aramalıydım.

Alisa'nın numarasını çevirdim ve telefonu kulağıma götürdüm.

Alisa'nın ağzından;

Telefonumu havada tutarak yürüyor ve şebeke bulmaya çalışıyordum. Diğerleriyle haberleşmem gerekiyordu.

Telefonumun ekranında Mags'in adını gördüğümde olduğum yerde kaldım ve bir sevinç çığlığı attım.

"Nihayet!" dedi aramayı cevapladığımda.

"Bir de bana sor." dedim rahatlamış bir şekilde. "En az on dakikadır telefonum havada şebeke arıyorum." dedim.

"Geri dönün. Lux döndü." dediğinde sesi gidip gelmeye başladı.

"Ne?" dedim ve sadece sesini duyabilmek için diğer kulağımı parmağımla kapattım. "Buldunuz mu? Ah, şükürler olsun." dedim ve derin bir nefes verdim. Beni dinlemeyerek hata yapmıştı işte. Lux'ı bulmuşlardı.