8

357 63 13
                                    

[Unicode]

Renjunတို့ နာရီအနည်းငယ်လောက်လေယာဉ်စီးပြီးနောက် ရှန်ဟိုင်းလေဆိပ်ကိုရောက်လာ၏

"ခနနေရင် NGOအဖွဲ့အစည်းရဲ့ခေါင်းဆောင်နဲ့မင်းကိုတွေ့ပေးမယ်renjun! "

"ဟုတ်! "

"Hyungကနောက်လေယာဉ်အမှီပြန်လာရမှာဆိုတော့ မင်းအတွက်ဟိုတယ်တစ်ခုငှားပေးခဲ့မယ် "

"အင်းပါ "

"တစ်ညလောက်ပဲတည်းရမှာပါ ...နောက်နေ့ကျရင်campဝင်ရလောက်တယ် "

ွ"အင်း! "

"တစ်ယောက်ထဲလုပ်နိုင်တယ်မှတ်လား? "

Hyungကတစ်လမ်းလုံးမှာကြားလာလိုက်တာ အဆောက်အဦးအရှေ့ရောက်သည်အထိပင်

"ကျနော်ကလေးမဟုတ်တော့ပါဘူးhyungရဲ့ "

"အင်းပါ အင်းပါ အဲ့ဒီ့အထဲဝင်သွားလိုက် ခေါင်းဆောင်ရှိတယ် "

"အဲ့ဒါဆို ခနနေမှပြန်တွေ့မယ်နော်hyung! "

ပီတာhyungကိုနှုတ်ဆက်ကာrenjunထိုအခန်းထဲဝင်လာခဲ့လိုက်သည်

အသင့်စောင့်နေသောခေါင်းဆောင်ဆိုသူက သူ့ရေှ့ကခုံကိုညွှန်ပြကာ

"ထိုင်! "

"ဟုတ် "

"နံမည်? "

"ဟွမ်ရမ်ကျွင့်ပါ "

"အသက်က၂၀နော် "

"ဟုတ်! "

"အထူးပြုမေဂျာက စီးပွားရေး? "

"ဟုတ် စီးပွားရေးဆိုပေမဲ့ ဆေးပညာအတန်းရော တိုက်ကွန်ဒိုအတန်းရော တက်ဖူးပါတယ် "

ထိုသူက စာရွက်အချို့ကိုလှန်‎ေလာလျှက်ဆက်မေးလာ၏

"ဘာလို့ နာယာပြည်နယ်လဲ? အဲ့ဒီ့ကအရမ်းခေါင်တာနော် "

"ကျနော့မေွးရပ်မြေမို့လို့ပါ အရမ်းခေါင်လည်းအဆင်ပြေပါတယ် "

"အင်း အဲ့နေရာဆိုရင်တော့ ကျိန်းသေပေါက်သွားရမှာပါ ဒီနှစ်တွေထဲမှာဘယ်သူမှမသွားချင်ခဲ့တဲ့နေရာဆိုတော့လေ "

"ဟုတ်ကဲ့! "

"အစားအသောက်ကတော့နဲနဲခက်ခဲလိမ့်မယ် .... မြို့နဲ့ကတော်တော်လေးဝေးတာမို့ "

fireflyWhere stories live. Discover now