[Unicode]
renjunပျောက်နေတာ ဒီအပတ်နဲ့ဆို နှစ်ပတ်မြောက်ရှိပြီဖြစ်သည်
ဟယ်ချန်းနဲ့jisungလည်းနေ့တိုင်းဘုရားကျောင်းရှေ့သွားကာ သိလိုသိငြား မေးမြန်းသော်လည်း ဘယ်သူမှရေရေရာရာမဖြေကြ အနှင်ထုတ်သာခံရ၏
နောက်ဆုံး စိတ်မရှည်တဲ့အဆုံးjaeminကိုphoneခေါ်လိုက်ကာ
"Jaemin! မင်းrenjunနဲ့အဆက်အသွယ်ရသေးလား? "
Jaeminကအိပ်ချင်မူးတူးအသံနှင့်
"ဟအင်း! Renjunဘာဖြစ်လို့လဲ? "
"မင်းနဲ့ ငါ့hyungဆိုင်မှာတွေ့ပြီးတဲ့နေ့ထဲကပျောက်နေတာ မင်းတကယ်မသိဘူးလား? "
"ကျစ်! အဲ့ဒါငါ့ကို ဘာလို့အခုမှပြောရတာလဲ? ဘုရားကျောင်းမှာရောမရှိဘူးလား ?မင်းတို့သေသေချာချာလိုက်မရှာဘူးလား? "
"ဘုရားကျောင်းက လူတွေကလည်းနှုတ်ပိတ်နေတယ် ..ကျစ်!စိတ်ပျက်စရာ "
"ငါ အခု ဘုရားကေျာင်းကိုလာခဲ့မယ် မင်းတို့လည်း အဲ့မှာပဲစောင့်နေ "
Jaeminအပေါ်ဝတ်အကျီတစ်ထည်ကိုယူဝတ်ကာ ဘုရားကျောင်းဆီသွားရာလမ်းဘက်ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်
ကျစ်! ငါတော်တော်စောက်ရူးထခဲ့တာပဲ
Renjunနဲ့တွေ့ပြီးနေ့ထဲက jaeminအခန်းထဲကအခန်းပြင်မထွက်ပဲအရက်ချည်းပဲလိှမ့်သောက်နေခဲ့သည်
Haung renjunကပျောက်သွားတာတဲ့လား?
Jaemin ကားစတီယာတိုင်ပေါ်ကိုင်ထားတဲ့လက်တွေတုန်ယင်လာပါ၏
ဘုရားကျောင်းရှေ့မှာကားရပ်လိုက်ပြီး ကားပေါ်ကဆင်းလိုက်တော့ အရှေ့မှာစောင့်နေတဲ့haechanတို့နှစ်ယောက်လည်းjaeminဘေးနားရောက်လာကြသည်
"ဘာတွေဖြစ်ကုန်တာလဲ? Renjunကဘယ်ရောက်သွားရတာလဲ? ဘုရားကေျာင်းထဲသေချာရှာပီးပီလား? "
Jaeminရဲ့တန်းစီပီးမေးလာတဲ့အမေးကိုhaechanက အသံတုန်တုန်ဖြင့်
"အဲ့ဒါတွေအားလုံးမင်းကြောင့်ပဲ! မင်းသား အဲ့နေ့ညကrenjun့ကိုနာကျင်အောင်မပြောခဲ့ရင် "
"အဲ့လောက်နဲ့ထွက်သွားရအောင် renjunကပျော့ညံနေတဲ့ပုံများပေါက်နေလို့လား? သေချာအောင်မေးရမယ် သူတို့renjun့ကိုတစ်ခုခုလုပ်လိုက်တာသေချာတယ် "
YOU ARE READING
firefly
Fanfictionတံခါးအလုံပိတ်ထားတဲ့အခန်းတစ်ခန်း အမှောင်အတိပြီးနေသောအခန်းငယ် ထိုအခန်းကို အလင်းရောင်ဖျဖျလေးထုတ်လွှတ်ပေးနေတဲ့ပိုးစုန်းကြူးငယ် အလင်းရောင်တင်မဟုတ် မျှော်လင့်ချက်နဲ့ ချစ်ချင်းမေတ္တာတွေကိုပါသယ်ဆောင်လာတဲ့အရာလေးပေါ့
