Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
5 - Beklentini karşılamalıyım düşüncesi bir bıçak gibi saplanıyor.
Karanlık ormanın içinde ilerlerken dönüşmemen için pençelerini avuç içine geçiriyordu, mide bulandırıcı kurt kokuları içinin ezilmesine sebep olurken biraz uzaklaşmaya, nefes almaya ihtiyacı vardı.
Birkaç gündür düşünceleri bir okyanus gibi etrafını sararken onlara kapılarak boğulmamak için bir tür savaşın içine girmişti. Yakalanan Panter ile konuşmak, kendi hakkındaki gerçekleri bilmek istiyordu ama Kim Taehyung dahi bunu yapamıyorsa, kendisinin yapması imkânsızdı.
Bu kasabada daha fazla kalmaması gerektiğini biliyordu, Panter'in söyleyecekleri tüm hayatını tehlikeye sokabilirdi fakat gitmek konusunda istekli değildi, burada kendini iyi hissediyordu. Türünü bilmesine rağmen kendisinden uzaklaşmayarak hemen yanında olan, onunla birlikte sorulara cevap bulmak için çırpınan biri de vardı.
Biraz daha ormanın derinliklerine inerek kurt kokularını bastıran reçine kokuları arasına girdi, sert rüzgâr dalları sallayarak ürkütücü sesler çıkmasına ve teninin soğuk ile buluşmasına sebep oluyordu. Dağın eteklerinin yakınlarında akan dereye ilerkerken Kim Taehyung'un kokusu tüm kurtların, reçinelerin, serin havanın kokusunu aşarak burnuna ulaştı.
Dere kenarındaki bir ağacın altında oturan bedeni gördüğünde ona yaklaştı, elinde tuttuğu kitaba tamamen odaklanmış haldeydi ve siyah saçları önüne dökülüyordu.
Jeon Jeongguk kabul etmeliydi ki, Kim Taehyung gördüğü en zarif Alfa'ydı.
"Hey Vita."
Kim Taehyung bakışlarını kitaptan kaldırmadan kendisine seslendiğinde gözlerini devirmeden edemedi, onları dinleyen yakınlarda birinin olmasına karşılık Vita dediğinin farkındaydı ama yine de, bir gün ona 'Hey Panter' diye seslenip seslenmeyeceği hakkında düşünmeden edemiyordu. "Selam Alfa." dedi onun yanındaki boşluğa otururken, uzun ağacın gövdesi ikisinin de sırtını yaslamasıa yetecek kadar geniş değildi. "Ne okuyorsun?" derken gözleri kitaba kaydı, açık sayfada yazılardan çok resimler vardı ve birinin Panter olduğunu görebiliyordu.
"Ruh eşlerine inanır mısın?"
Kim Taehyung'un sorusu ile kaşları çatılırken kalın kitap tok bir ses ile kapandı, "Eş kavramı siz kurtlar için geçerli." dedi sesini alçakta tutarak, Kim Taehyung kitabı yanındaki boşluğa koyarak bedenini tamamen yanındaki Panter'e çevirdi. "Bugün büyük Alfa'lar konuşurken duydum, Panter'in hayatta kalma sebeplerinden birinin ruh eşinin varlığı olduğuna inanıyor. Ruh eşi başka türden olan bir Panter kokusunu gizleyebilirmiş ve bu yüzden hayatta kalabilirmiş." Jeongguk başka türden bir ruh eşi hikayesi hakkında hiçbir şey duymamıştı, kendi kokusu gizliydi fakat bunu tamamen kendisinin becerisi olduğunu düşünüyordu.
Kim Taehyung'un bunları neden kendisine söylediğinin farkındaydı, Jeongguk yıllarca kokusunun saklayabilerek bir Vita gibi aralarında yaşamıştı. "Bu saçma, bir Panter'in nasıl başka türden bir ruh eşi olabilir?" diye sordu, Taehyung omuz silkerek kitabı işaret ettiğinde bakışları kısa bir anlığına Taehyung'un parmağını takip ederek kitaba kaydı. "Orada da benzer bir olaydan bahsediyor ama sebebi açıklanmıyor, benzer olaylar yaşanmış Jeongguk." Taehyung'un söyledikleri kesinlikle inandırıcı değildi, yine de büyük Alfaların yalan söyleyeceğini de düşünmüyordu.
