Loving The Light [Cosmos Series#4]

Kabanata 25

"Where are you?" Bungad ko kay Prestin matapos niyang sagutin ang aking tawag.

Napapikit ang isa kong mata nang magsimula ang litanya niya. "Goodness, Auriese! I should be the one asking you that! Where the hell are you? Are you with Archer? Hindi ka umuwi kagabi, Rye's looking for you. The woman you kidnapped escaped--"

Wala sa sariling napatingin ako kay Archer. He's driving the car with a cold expression in his face.

"I'm fine, Prestin. Pauwi na kami. Where are you, can you go to the mansion?" Pagputol ko sa sunod-sunod na tanong niya.

I glanced at Mommy through the rearview mirror. Nagtama ang aming mga mata at nahuli ko ang pagkislap noon matapos kong banggitin ang pangalan ni Prestin. I smiled at her while still looking at the rear mirror.

"Nasa firm ako. You sure you're okay? Paalis na 'ko. Why don't you just go directly at our condo? Nando'n si Rye."

Napatawa ako sa hindi maubos-ubos na salita ni Prestin.

"Why are you laughing?" Lalo akong napatawa sa seryosong tono niya. I can imagine a furrow in his brows.

"Miss me?" Natatawang tanong ko.

He tsked at me. Kaya walang 'tong girlfriend, eh. Palaging high blood. Oh well, minsan lang pala?

"I'm really fine, Prestin. Padaanan na rin si Rye sa condo then pauwiin mo na si Mel, sa mansyon tayo," sambit ko. Tutal ay madadaanan naman niya ang condo patungo sa mansyon.

"Nando'n kaya si Dad?" I asked as my eyes widened a bit.

"Nasa kompanya 'yon."

"What--" Shit! Oo nga pala. "Uhmm, dun na lang pala."

"Saan talaga?" Paninigurado niya.

"Kung nasaan si Dad."

"Alright, dadaanan ko si Rye."

I ended the call as I turned to Archer. "Uhmm, A-Arch, sa kompanya mo na lang pala kami ihatid?" Nagaalangang sambit ko.

"Alright," malamig siyang tumango. Napakamot ako sa aking sentido gamit ang aking hintuturo dahil sa naging aagot niya. Napalabi ako at ibinaling na lamang sa bintana ang tingin.

There was a deafening silence until we arrived at my father's company.

Sa main entrance na lamang kami nagpababa upang hindi na magpark pa ang sasakyan ni Archer.

Lumabas si Archer ng sasakyan at akmang bubuksan ko ang pinto sa aking gawi ngunit agad niya akong naunahan. Wala pa rin siya imik at malamig pa rin ang mga titig. Matapos kong makababa ay si Mommy naman ang pinagbuksan niya.

"Thank you," my mother muttered at Archer. "What's your name again, hijo?"

My lips parted when Arch smile at my mother. "Archer, Madame. Archer Fonacier."

'Pag kay Mommy may pagngiti, tapos sa akin, wala?

I caught Mommy stopped as she heard Archer's answer. Tila ba may naalala ito at makahulugang tumingin sa akin. I avoided her gaze as I cleared my throat.

"Maraming salamat and just call me Tita, hijo. Kulang pa ang aking pasasalamat sa naitulong mo sa akin upang makabalik ako sa aking pamilya," maharang sambit ni Mommy.

Archer shook his head. May sinserong ngiti pa rin ito sa kanyang mga labi. "That was nothing, Tita. I'm glad that I helped you."

Mommy nodded. "But I want to invite you at our home for a dinner, perhaps tommorow if you doesn't have any other commitment?"