Loving The Light [Cosmos Series#4]

Kabanata 29

My eyes never leave my son when he started walking towards Archer. Ilang minuto matapos nilang magpaliwanagan ay nagkaintindihan din ang dalawa.

"I'm sorry, Daddy." Napapikit ako sa nanghihinang boses ng aking anak. Rye enveloped his arms around his father as Archer did the same.

"I'm sorry," Archer whispered at my son. He kept saying sorry to him. Tuluyan na akong napaupo sa sahig habang pinapanood sila.

Ilang minuto ang lumipas ay naghiwalay ang dalawa. Noon ko naalala na hindi ko sila pormal na naipakilala sa isa't isa. Pinalis ko ang mga luhang naglalandas sa aking pisngi at nakaluhod na lumapit sa aking anak.

I held both of his shoulder from the side and smiled at him when he glanced at me. "R-Rye, meet your father, Archer Eliseo Fonacier."

My eyes turned to Archer as I caught him looking at me. "Arch, t-this is Archer Ysrael, your s-son."

Huling huli ko ang pagbuka ng kanyang labi nang banggitin ko ang buong pangalan ni Rye. He blinked. Nanatili siyang nakatingin sa akin.

"Tito Prestin's right! We have a same name, Daddy."

Noon lang natauhan si Archer na tinanguan ang anak bago muling marahang hinila ito at ipinulupot ang mga braso kay Rye.

"You're a lawyer, right? Tito Prestin told me my father is a lawyer," Rye said while they're still in that position.

Bakit hindi ko alam na may pinagsasasabi si Prestin kay Rye?

"Hmm, Daddy's a lawyer," he whispered while kissing the top of the head of my son.

"I want to be one too when I grow up."

"Anything you want, son. Anything. I'll give everything you want. I'll support you in everything. You'll be a lawyer."

My smile didn't falter as I watched them. Hindi ko alam kung ilang oras na silang naguusap habang ako ay naman ay pinapanood ang bawat galaw nila. Madalas nila akong sinasali sa usapan na lalong nakakapagpangiti sa akin.

Its been hours, hindi pa rin mapaghiwalay ang dalawa habang sa dalawin ng antok si Rye. Hapon pa lamang ngunit siguro ay dahil na rin sa pagod sa mga nangyari ngayong araw.

Archer carried my son when he fall asleep. Tumayo ako at sumabay sa kanya habang buhat ang aking anak.

"Let me show you my room in here," he muttered.

Paglingon ko sa kanya ay nahuling nakatingin pala siya sa akin. Ngumiti ako ay bahagyang itinango ang ulo. Though right now, my inside is in chaos. Ang marahas na pagtibok ng aking puso ay nakakapagpangatal ng aking mga binti. I know I have to explain everything to Archer and I don't know how to.

I heaved a deep breath as Arch stopped in front of a door. Hindi ko na kailangang kumpirmahin kung ito nga ang kwarto niya, dahil hindi naman siguro siya titigil dito kung hindi, hindi ba?

My hands pulled down the knob as the door opened. Pinauna kong pumasok ang aking mag-ama bago ako tuluyang sumunod at marahang isinarado ang pinto sa aking likuran.

Bahagya akong natigilan nang may maalala. Mag-ama? Ang kapal mo naman, Auriese! Saway ko sa sarili.

Maingat na ibinaba ni Archer ang aming anak. Sa lawak ng kanyang kama ay sobra-sobra ang espasyo noon para sa aking anak.

I roamed my eyes around the placed as Arch tucked my son to bed. Maybe to distract myself. There's only one thing I can say about his room, this is a bachelor's property. Sa kulay pa lamang na sumasakop sa buong silid ay halata na iyon.

I hurriedly faced Arch when he stood from the bed. Alanganin akong napangiti sa kanya ngunit sandali lang iyon dahil sa takot na mauwi ito sa isang ngiwi.