កំហុសនឹងវិប្បដិសារី

ភាគទី ១ [ នាង...នាងស្រីសាហាវ ]

ខណះពេលដែលត្រូវប្រអប់ដៃតូចទះពីរកាំផ្លៀងយ៉ាងពេញទំហឹងនោះរាងក្រាស់ក៏ធ្លោនូវភ្លើងទោសះកាន់តែខ្លាំងលើសដើម ! គេខាំមាត់ដាក់នាងដៃរបស់នាងល្អិតដែលទះគេអម្បាញមិញនោះក៏ត្រូវស្ថិតក្រោកដៃរបស់គេ គេក្តាប់ដៃរបស់នាងស្ទើរតែនឹងបាក់

     " ឈឺ ! ឈឺណាស់លែង "
     " មិចមិនខ្លាំងទៀតទៅ ? មិចនាងមិនឡូយអស្ចារ្យទៀតទៅ "
     " នាងស្គាល់យើងច្បាស់ដែលទេយើងគឺគីមថេយ៉ុង អ្នកណាៗក៏មិនហ៊ានជាមួយនឹងយើងដែលហេតុអីក៏នាងក្លាហានសម្បើមម្លេះ ? នាងហ៊ានទះយើងនាងនៅចង់អោយយើងដោះលែងនាងទៀត " ថេយ៉ុងចោទសួរទៅកាន់នាងក្រមុំសម្រាប់គេគឺមិនមាន គឺមិនមានពិតមេនមានតែនាងល្អិតនេះប៉ុណ្ណោះដែលចិត្តធំព្រហើនដាក់គេ ។ ហ៊ានទះប្រមុខអ្នកដឹកនាំនៃត្រកូលគីមផងកុំសង្ឃឹមថាបានរួចខ្លួននោះ

     " លោកជាអ្នកធ្វើបាបខ្ញុំមុនដោយខ្លួនឯង "
     " លែងណា ខ្ញុំប្រាប់ថាអោយលែងខ្ញុំណា " រ៉ូសុីកាព្យាយាមរើចេញពីរង្វង់ដៃរបស់ប្រុសកំណាចម្នាក់នោះ តែនាងកាន់តែរើគេកាន់តែច្របាច់នាងខ្លាំងជាងមុននៅទីបំផុតគេក៏រុញនាងទៅផ្តួលនៅលើពូកដែលមានកម្រាលពណ៍ក្រហមមួយនោះបានសម្រេច

     " កុំណា ! ប្រាប់ថាកុំ កុំធ្វើបែបនេះមកលើខ្ញុំ "
     " ខ្ញុំមិនមេនជាល្បែងលេងរបស់លោកទេ " រ៉ូសុីកាព្យាយាមអង្វរសុំមិនអោយគេធ្វើរឿងបែបនោះមកកាន់នាង មួយឆាកជីវិតមនុស្សស្រីតែងតែចង់ប្រគល់ភាពក្រមុំបរិសុទ្ធមួយនេះទៅអោយមនុស្សជាទីស្រលាញ់រឺក៏ស្វាមីពិតប្រាកដ ចុះគេនេះជាអ្វីនាងមិនទាំងស្គាល់ថាគេជាអ្នកណាដឹងត្រឹមតែថាជាចៅហ្វាយប៉ុណ្ណោះហេតុអ្វីក៏ត្រូវអោយគេយកភាពក្រមុំបរិសុទ្ធរបស់នាងបាននោះ ... ?!?

     " នាងមិនមេនជាល្បែងលេង "
     " តែយើងចង់លេងជាមួយនាង ចង់សុីនាង "
     ប្រាប់អោយនាងដឹងទៅចុះនាងធ្លាក់ជាចំណីក្នុងក្រសែរភ្នែករបស់គេជាយូមកហើយម្តងណាដែលថាមកលេងទីនេះគេរំលងនាង ? គឺគ្មាននោះទេគ្រាន់តែគេរងចាំឱកាសល្អប៉ុណ្ណោះបែបនេះហើយទើបនាងខ្ចីលុយពីទីនេះបានយ៉ាងច្រើនទាំងដែលបុគ្គលិកទាំងអស់នោះគ្មានសិទ្ធ ស្រីម្នាក់នេះតាមលក្ខណះសម្បត្តិគឺមិនមេនជាមនុស្សស្រីដែលអស្ចារ្យមកពីណានោះទេនាងមានតែប៉ុន្មានយ៉ាង ភាពឆ្នាស់ឆ្នើមមិនខ្លាចអ្នកណាមិនអោយអ្នកណាប៉ះនាងបានដោយងាយៗ ក្រសែរភ្នែករឹងមាំកាន់តែចង់បានកាន់តែពិបាកយកព្រោះតែនាងមានចំណុចទាំងអស់នេះហើយទើបធ្លាក់ជាចំណីក្នុងភ្នែកគីមថេយ៉ុងយ៉ាងសម្ងាត់ ។