Beauty And Baby

BAB 28

Brokenhearted Girl

Ellaine Gianne Francisco

Nagmamaneho na ako ngayon. I don't know how I manage to get out to Dreico's condo. Nagpunta ako sa isang convinience store. I bought so many foods at beer in can. After ay ipinarada ko ang sasakyan ko sa harap ng malaking bahay na nabili ko. I didn't have the guts to go home in my lola. I don't want her to see how wreck I am now.

Isa sa pinaka ayaw na ayaw ko ay ang magalala siya sa akin. For all the years that I have been hurting, I master to hide my emotions to my mama, papa, lola Erlinda, to my friends and also to myself.

Minsan nga nakakalimutan kong pwede pala akong umiyak. For the past years I restrained myself on crying. Ayaw kong mag alala sa akin ang mga taong nakapaligid sa akin.

But this day. I think punong-puno na talaga ng luha ang mata ko. Hindi na sila magkamayaw sa pagtulo.

I called the gang and it's already 9:30 in the evening. I placed the things I bought in the sala. Pinagana ko ang malaking TV sa harap ko at nanood ng comedy show.

I cried while watching the tv. Para na namang gripo ang luha ko. The image of the girl saved on my mind. Maganda, maputi and pregnant. My tears kept flowing like that. Hindi ko mapigilan ang luha ko.

Hindi ko na inexpect na darating sila ngayon kaya naman nag start na akong uminom ng juice. Para sa kanila ang binili kong alak.

I have a hunch this past few days that I am pregnant. I really think I am pregnant.

Huh? Pregnant. I chuckled.

Ilang minuto din ang lumipas na tungga lang ako ng tungga ng orange juice habang nanonood ng tv. Para akong tanga. Pero feeling ko nalalasing ako dahil doon.

The door suddenly opened and I was shock because they are complete. Naka pajama pa silang lahat. They immediately sat at the sofa. They are all eyeing me. Lalo na si Tamara ang dakilang chismosa.

Nagpahid ako ng mukha. I tried my best to not cry para hindi sila mag alala.

"What?" mas lalo lang kumunot ang noo nila sa akin.

"Wait lang ah. Ellaine hindi ka malalasing sa orange juice mo. Tapos..." Tamara said and then point at the television na may mga tumatawa. "—comedy show, pero tumutulo ang luha mo? Sino niloloko mo?" mas lalo lang akong naiyak at nataranta naman sila sa akin.

Kanya kanya silang lapit sa akin at inalo nila ako. I continued drinking the orange juice.

"Ano ba ang nangyari, El?" Hesta keep on wiping my tears pero may tutulo lang din namang panibago.

"Tigilan mo nga yang juice, maiihi ka lang ng maiiihi." hindi ko pinansin ang sabi ni Gellar.

Their eyes shifted to Tamara who is in front of us.

"Really? Tamara? Kakain ka lang diyan tapos ang kaibigan natin umiiyak na? Bwisit na friend." malditang sabi ni Jera sa kanya. Inirapan din siya ni Tamara.

"Alam ko na ang problema niyan." prenteng sabi ni Tamara at pumapapak ng mani na binili ko. Ang kapal lang ng mukha.

"Ano?" halos sabay nilang sabi.

"Hindi ano! Sino?!" tumigil siya sa pagkain at bumuntong hininga na tumingin sa akin.

"Si Dreico Hans Carsejan ba?" hearing his name makes my heart ache more. Umiyak na naman ako. Hindi naman ako iyakin e.

Maybe because my hunch is right?

"Ay, broken." sabay sabay nilang sabi. Hindi ko napigilang mag rolyo ng mata sa kanila.

"Your plan messed up." Laurie said. Pinigilan ko na ang sarili ko sa pag iyak. Tama ng pagbigyan ko ng ilang oras ang mata ko.

"May iba?" parang gusto kong umiyak na naman. Suminghot ako.

"M-Maybe?" bumuntong hinga silang lahat.

"You love him." it was a statement and not a question. I sighed and nodded. There's no point in denying. Umiyak na ako na parang bata.

"Wait lang guys alam kong nag e-emote tayo pero—wow! Na in love na si heartless queen!" Gellar said that made everyone laugh. Bahagya akong napatawa.

"Kanain mo rin lahat ng sinabi mo. No strings attached? Lumayo sa apoy? Ano ka ngayon? Nganga!" I pouted at Hesta.

"Certified member of The Broken Girls Club ka na talaga, El. Di ka na parang salin pusa." nagtawanan kaming lahat. At kahit naiiyak ako ay natawa na lang din.

"Fubu lang kasi dapat, El. Dapat pagtapos ng chuchakan, alis agad! Wala ng cuddles effect! Diyan tayo nahuhulog e." Jera said. I laughed at what she said.

"Nagsalita ka naman diyan?" segunda ni Laurie.

"Kaya nga diba? Sumabit ako doon." she rolled her eyes.

"But wait!" napatingin kaming lahat kay Viron. She eyed me and then the orange juice that I am holding.

"Ano?"

"Are you pregnant?" sabay sabay silang tumingin sa akin.

"Plan successful." I said then cried again. Ito naman talaga ang gusto ko diba? I am planning this since the beginning but I am not that happy. Masaya ako pero may kulang at alam ko kung sino ang kulang.

Did I fall really deep in him?

How can he make me fall in love with him with just a short period of time?

"Whatever your plan, El. We are always here for you. Supotado ka naman kagaya ng pagsuporta mo sa amin noong broken kami." Jera said. I felt like tearing up again.

I think this pregnancy hormones. Hindi naman ako ganito ka OA e. I don't like being like this.

They diverted the topic and make the atmosphere lively. Pinapatawa nila ako and I really appreciate them for that. I am so thankful having this friendship with them.

"Suggest tayo baby names!" Gellar said na sinang ayunan nila. Mga excited Ninang at Tita kahit pa malayo pa.

"I want it to be a girl. Then her name will be Gabriela Maria." Jera suggested.

"Ang pangit naman." reklamo ni Gellar. Tumawa ako dahil hinampas siya ni Jera.

"Ako boy. Hanley Drew." Laurie suggested. Nagkamayaw na sila sa pagsusuggest ng names. Ako naman umiiling na lang doon.

Should I tell him about my pregnancy?

Then I remember the girl earlier. She is pregnant that's for sure. Her belly is bigger like a 5 months old.

Mas lalong sumikip ang dibdib ko. I don't know anymore. Paano kung kay Drei nga ang dinadala niya?

There's a possibility because Drei is a womanizer when I met him. Hindi ko man kilala siya talaga ay alam kong madami ding naging babae si Drei.

Hindi ko siya kilala ng mabuti. How can I love someone I barely even know?

What if hindi lang iisang babae ang nabuntis ni Drei? He has a lot of woman.

Kumunot ang noo ko. Pinipigilan ko ang maiyak na naman. Ayoko umiyak na.

Hindi. Hindi ko sasabihin. Ayaw kong matulad kay Mama na nagpakatanga sa pag-ibig. Ayaw kong mapunta sa ganoong relasyon.

I can provide for my baby. Kaya ko kahit ako lang mag-isa. Napaghandaan ko naman ito. The only thing I am not prepared of is to be in love.

Diba ito naman talaga ang plano ko? Ang magkaanak at mabuhay ng tahimik?

This is my plan right? Then I should stick with it.

"I need to go away." iyon ang nasambit ko.