꧁͢✨͢BabyBiscuits_Hyunİn✨͢꧂͢

２ - Kim Bu Hyunjin 🍪

Ertesi Gün

Felix saçlarını düzeltti Jeonginin sınıfına girmeden önce. Derin bir nefes verdi, Jeongin en arka sırada kollarını sıraya yastık yapıp uyuyordu. Kalbi sıkıştı.. Neden mi? Çünkü Jeongin asla arka sıraya oturmazdı derse çok katılan biri olduğu için ve asla yapmayacağı ikinci şey de okulda uyuyakalmaktı.. Demek ki durumu gerçekten kötüydü.. Adımlarını hızlandırıp yanına gitti
"İnnie? Ben geldim" derin bir nefes alış onun uyandığını belli ediyordu ama tepki gelmedi
"Jeongin.. Kızgın olduğunu biliyorum, kaldır başını da konuşalım"
Kıpırdamadan cevap verdi
"git başımdan"
"abiciğim..."
"gitsene!"
Felix burnunu çekti. Daha önce (yani 3 yıl boyunca) Jeonginle tartışmamıştı bile. Birden bire miniğinin böyle nefretle bağırması gücüne gitti.
"Jeong-"
Omzuna dokunulan el ile sustu
"hyung Bırak yanlız kalsın"
Chenlenin onu kovarcasına uyarmasından sonra derin bir iç çekti. Bütün sınıfın havasını solmuşcasına.. Başını kaldırmamış Jeongin'e uzunca bakıp ayakları geri gide gide çıktı sınıftan.
Merdivenleri çıkarken hıçkırarak ağlayan bir bebeğin benziyordu. Üst kata çıkıp lavaboda uzun uzun ağlayacaktı, planı buydu. Koridordayken gözü pencereye takıldı. Dün Jeongin'i yanlız bıraktığı yer..
Bir daha gözyaşlarını sildi. Lavaboya girecekken karşısına Hyunjin çıktı şimşek gibi, sahi nereden çıkıvermişti o?

Korkuyla irkildi,
"Ne istiyorsun? Oldu mu, mutlu musun? Changbini dövdün, Jeongin senin yüzünden benimle konuşm-"
" Ağlamayı kes Felix, bu beni üzmüyor." kesin ve net bir cümle.
Bu sefer konuşma sırası Hyunjin'e geçti
"Ben mi dedim sana Onu buraya getir diye! Aksine Lix. Ben sana yapma dedim. Dün bembeyazdı Yüzü.."
Sinirle bir nefes verip Felixin üzerine eğildi. Tane tane konuştu
"Yanından, geçemediği, merdivenleri, tek, başına, inmek, zorunda, kaldı, ve, ben yardım edemedim."
Felix Hyunjin'in ani hareketi üzerine Kollarını refleks olarak başına kaldırıp sakındı. Vuracağını düşünmüştü..
"Bilemezdim, özür dilerim"
Hyunjin kesik bir gülüş attı
"Şimdi gidiyorsun, Jeonginle konuşuyorsun, ne bok yediysen hepsini düzeltiyorsun ve onun her nefesini bana haber veriyorsun"
"y-yapamam.."
Kısa kurdukları göz teması Felixin gözlerini kaçırması ile son buldu. Hyunjin gözlerini kıstı
" Duyamadım Lixie.. Sen sanırım bana YAP dediğim şeyi YAPMAYACAĞINI söyledin.. İnsanlar özgürsün Lix'im. Değil mi? Bende özgür biri olarak sana - ah pardon sen ve Changbin piçine istediğimi yapabilirim. Tamam güze-"
"yanlış Anladın beni! Ben,..."
Hyunjin onun üzerine eğildi
"duyamıyorum Lix.. Sen?"
"ben yapacağım. Şimdi izin ver gideyim"
Ağlarcasına bir nefes verdi Hyunjin'in git anlamındaki El hareketinden sonra.
Koridorda hızlı hızlı yürüyüp planının mekanına, yani Lavaboya girdi. Duvarın yanına çöküp bir plan yapmaya çalışıyordu şimdi. Kalbi öyle hızlı atıyordu ki aldığı ritimsiz nefesler başını döndürüp etrafı karartıyordu.
Bu normal değildi..
Evet, Hyunjin herkese karşı böyleydi.. Ama Felix herkes değildi. Onun tek arkadaşıydı. Ve ilk defa Böylesine titriyordu onun tehditleri yüzünden. Derin bir nefes verdi.. Jeonginle tanışmasını çok istemişti ama asla bunu hayal etmiyordu. Acaba Jeongin ne hissetmişti onu görünce.. Kandan dolayı korkmuş olmalıydı ve.. Olamaz. O merdivenler..
Ellerini yüzüne vurmaya başladı, ne vardı sanki Changbinle sonra ilgilense? O an sadece Changbini düşünüp hata yapmıştı. Çünkü Changbin teşekkür bile etmeden gitmişti. Yüzünü hissetmeyeseye kadar vurdu elleriyle
"aptal Felix, aptal Felix!"
Aşık olmak hiç bu kadar aptalca olmamıştı onun için,
Birden bir çığlık duydu. Sert ve korku dolu bir çığlık. Hayır, bu sesi kendi çıkarıyor olamazdı, bileklerini sıkıca tutan sesin sahibine baktı
"J-jeongin?!"
"ne işin var burada abiciğim?" bu saçma soruyu sorduğu için utandı biraz. Burası lavaboydu, ne yapmak için gelmiş olabilirdi ki?
Jeongin onun bileklerini bıraktı
"neden bunu kendine yapıyorsun hyung? Kavga ettik diye mi?"
Başını salladı, hayır, Hyunjin beni tehdit ediyor ve hatamı acilen düzeltmem lazım yoksa Changbin ve beni benzetir diyemezdi. O zaman Jeongin korkardı Hyunjinden. Bunu kendi sağlığı için istemiyordu, üstelik Zaten Jeongin yeterince korkmuştu ve o merdivenlerde bayılmadığı için şanslıydı ayağa kalktılar
"üzerine geldiğim için özür dilerim hyung, seni kovduğum için de.."
"sorun değil bebeğim, oldu bitti işte"
Jeongin'in gözü lavabonun kapısına kaydığında hyungu da oraya baktı refleks olarak. Sert adımlar, dik duruş, dağınık sarı saçlar, siyah bakışlar.. Bu Hyunjindi. Ve evet, şimdi Felix için tam bir ölüm üçlüsü olmuşlardı, şimdi o ne yapsa Hyunjin sinirlenecekti. Bir an önce gitmeleri gerekiyordu, Jeongin'in kolunu tuttu, yanlışlıkla fazla sıkmıştı
"gidelim İnnie" kolunu çekiştirdiği çocuk, Hyunjin'le göz teması kurarak onu takip etti ve bahçeye çıkasaya kadar konuşmadılar, sadece Felix'in Telefonuna bir bildirim geldi
Derin bir nefes alıp küçüğünü izlemeye başladı. Hala endişeli bakıyordu, o an anladı, bundan sonra Jeongin'in hayatı eskisi gibi olmayacaktı.. Tıpkı kendisinin Hyunjinle tanıştıktan sonra olmadığı gibi..
"iyi misin Felix hyung?"
"hm?"
"dalgın görünüyorsun, azarladığım içi-"
" hayır hayır.. İyiyim İnniem.."
Onun tavsiyesi ile bildirimine bakmaya karar verdi

*Hyunjin : bir daha asla Jeongin'e Bebeğim demeyeceksin.

*Felix : tamam.

Telefonuna bakmaya çalışan Jeongin'i uzaklaştırdı.
" böyle meraklı olma. Bankadan geldi"
Düşünmeye başladı. Demek ki Hyunjin duymuştu. Dinliyordu ikisini, bu iş gittikçe Onu korkutmaya başlıyordu.
"hyung, kim bu Hyunjin?" onu tanımış mıydı...
Psikopatın teki demek isterdi.. Yapmadı
"benim arkadaşım. Göründüğünden iyi biridir"
"başka?"
"Başka birşey yok, gördüğün gibi kavgacı bir yapısı var"
"seni zorla mı yanında tutuyor?"
Bu soru ile kaşları havaya kalktı. Sahi, gerçekten zorla mı onunlaydı? Korktuğu için.. Hayır? Dört yılı yalan olamazdı, olmamalıydı..
Jeongin'e baktı
"hayır, ben onun arkadaşıyım"
İnanmamıştı içten içe. Derin bir nefes verdi gözlerini kapatıp. Bunu uzun süre düşünecekti..

........ *............. *........ *......

Kısa olduğunun farkındayım ama karışmasını istemedim.. Lütfen düşüncelerinizi belirtin, benim için çok önemli