꧁͢✨͢BabyBiscuits_Hyunİn✨͢꧂͢

８- Sonun Olacak 🍪

Felix yukarı çıkarken aklında sadece Hyunjin vardı.. Dolan gözlerini ikide bir başını geri atarak geri itmeye çalışıyordu, uzun geniş hırkasının kolu çoktan ıslanmıştı. Neden yapmıştı bunu? Hayır.. Nedenini biliyordu Jeonginin başına gelenler.. Jeongin'in kendini suçlaması.. Bu ufak kaosun bu kadar büyüyeceğini nereden bilebilirdi? Beyaz gömleğin kolundaki kan.. Gözlerini sıkıca yumdu unutmak için

(*Flashback)
" böyle işte.."
Hyunjinin hep aynı yöne bakan gözlerine odaklandı
*"Hyun, senin suçun değil"*
" değil tabi ki."
Şaşırdı. İnanarak söylememişti ki? Hyunjinin Jeongin'in etrafında olması bile suçtu ama dinlemezdi, aşıktı..
Felix git gide arkadaşına moral verme dürtüsüyle uyarılıyordu kendi içinde. Birşey demese de gözleri birden kısılmıştı.
Göz temasını da red ediyordu.
Her ne kadar o Jeongin'e yaramıyorsa, Jeongin de talihsiz hayatıyla ona bi o kadar zarar veriyordu.
Hyunjin yara alıyor diye düşünürken bunun mecaz değil gerçek olduğunu fark etmesi uzun sürmedi.
Bir adım yaklaştı konuşmak için ama Hyunjin iki üç adım geri gitti.
Neredeyse ifadesizce kaçacaktı ama onu yanında tutmak moral vermek istiyordu.
Kolunu tuttu..
Hayatının belki en büyük hatalarından biri..
" UZAK DUR APTAL"
Kendini geri çekip bahçeyi inletecek kadar bağırmış olsa da artık ele vermişti.
Kan izi beyaz gömlekte parlıyordu. Yaranın verdiği yanma hissi ile hyunjin dişlerini sıktı.
"neden yongb-"
"kendini mi kestin?!"
Uzun süre bakıştılar. Felix kararlı durmaya çalışsa da gözyaşları gelmek üzereydi, çenesi titriyor bakışları acımasızca yumuşuyordu..
"Cevap ver Hyunjin!"
" bu seni ilgilendirmez.." onun bağırmasına karşı sakin sakin tersleyip arkasını döndü..
Gitti
Arkadaşını oracıkta bırakıp gitti.
(End)

Hatırladıkça nefesi daralıyordu. Hyunjin bunu ilk kez yapmıyordu. Ama bilinen ergenler gibi değildi onun kesikleri, bütün kolunda tek bir boşluk olmadan kıyma makinesine sıkışmış gibi gezdiğini bilirdi Felix. Korkularında haklıydı. Hyunjin bunu intikam alamadığında yapardı..
Zorba çocukları bulamamış olmalı.. Ya da Jeongin'in anne babasına ulaşmadığı için.. Birkez daha gözlerini kapattığında birine çarpıp geriye sendeledi. Kızarmış gözlerini ovuşturup karşısına baktı. Yavaşça netleşen görüntünün arkasında ona şaşkın şaşkın bakan kişiyi görünce kızarmış burnunu çekti ve sesini düzeltti "üzgünüm Changbin, önüme bakmıyordum" Geçip gitmek istiyordu, bir an önce geçip gitmeliydi.. Hala hoşlandığı gerçeği onu zora sokuyordu. Changbin biraz eğildi onun yüzüne "sen, neden ağladın?" Sesi öyle yumuşaktı ki Felix aniden yumuşadı herşeyi unutup "herşey çok zor.."
Uzaktan birinin changbine seslendiğini gördü. Kendine gel Felix. O seni yüz üstü bıraktı. Ve umurunda bile değilsin.. "bekle Han! Geleceğim!" uzağa doğru bağırdıktan sonra yeniden göz göze geldiler. Felixe konuştuğu ve Han'a konuştuğu ses tonu arasında dağlar vardı.. Umurunda değildi ama.. Felix o an bunu umursamayacak kadar dağınıktı. Changbin göz temasını yeniden kurdu, konuşmaya ilgili gibiydi "nedir zor olan?" Hyunjinden kalma alışkanlıkla Felix histerik bir gülüş verdi ona "arkadaşımın pisliğini temizlemek.. Çok zor. Ama ne var biliyor musun Changbin? Yapacağım. Sonsuza kadar bile sürse arkadaşımın pisliğini seve seve temizleyeceğim" Yanından geçip gitti. İçi o kadar rahatlamıştı ki.. Gülümsedi bir süre, daha çok gülümsedi.. Changbin onunla konuşmaya çalışmış, en yakın arkadaşı Han'ı onun için bekletmişti.. İnnie'nin sınıfının kapısına gelince toparlandı .

Seneye sınava girecek olan çocuğa bir bakın.. Üzerindeki geniş gri kazağı, badem gözleri, canlı dudakları, gamzeleri.. O bir bebekti. Ve o bebek Felix içeri girer girmez yanına koştu "hiç gelmeyeceksin sandım Hyungie" gülümsedi
"keyfin yerinde bakıyorum"
" eh.. Senden birşey isteyeceğim.."
Felix telefonuna gelen bildirimlerle dikkatini dağıtsa da cevap verebildi "tabi ki innie" o konuşurken telefonunu eline aldı.