Tom ve Jerry filmini bilmeyen yoktur herhalde. Bir kedinin Fareyi kovalamasından ibaret ama nasıl oluyorsa herkesi ekran başına toplayan başarılı bir yapım.
İşte şimdi İnnie Onu izlerken uyuyakalmıştı. Felix sessizlik olduğunda ve innienin kahkahalarının kesildiğinde fark etmişti uyuduğunu. Koltuktan sessizce kalkıp Onun için hazırladığı özel çilekli süt bardaklarını ve bebek bisküvilerini kaldırdı.
Jeongin hep aynı menüyü kullanıyordu. Mutfaktan geldiğinde gözleri açılmıştı yorgun yorgun
"hyung telefonun çalıyor"
"üzgünüm innie kısmayı unuttum. Gel seni yerine yatıralım?"
Başıyla onayladı yorgun gözlerle.
Hyunguna tutunup odasına gitti
"birlikte uyuyacak mıyız?"
" İstersen olur.. Biraz işim var, geliyorum"
"hyung"
Kapıdan geri döndü aniden
"evet?"
" Seni neden hep arıyor?"
" Hyunjin.. Bugün biraz canı acıyordu"
" benim yüzümden onunla ilgilenemiyorsun"
" aslında öyle değil. Zaten kovulmuştum"
Tatmin olmuş gözleri görüp Yeniden gitti mutfağa.
Telefonun bir daha kısa kısa çalması açılış ve sırayla Hyunjinin yorgun sesi..
"Lix."
"gerçekten.. Sana herşeyi anlattım"
" Lix."
"Efendim!"
"yarn okula gelmeyeceğim"
"ne.. Neden?"
" Jeongin'i yanlız bırakma, gece korkuları var biliyorsun"
"bilmiyordum.."
Sessizlik. Felix birşeyler olduğunu seziyordu ama asla öğrenemeyeceğinin farkındaydı
"okula gelmezsen Jeongin.."
"ona birşey olma.. Olmayacak?"
Olup olmayacağından o da emin değildi,
"ben senin arkadaşın değil miyim? Neden söylemiyorsun"
" İyi geceler Felix."
Bir süre mutfak tezgahı ile bakıştı, nedensizce gözleri dolmuştu..
İyi geceler Felix
Bu Hyunjine ait bir cümle olamazdı, o asla bu tür dileklerde bulunmazdı.
Ya yeniden bir kavgaya girdiyse? Changbin!! Aşık olduğu adamdan nefret etmek onu yoruyordu ama Hyunjin ve kendisinden özür dileyene kadar af edemezdi. Çünkü konu ne Changbin ne de Felixdi.. Konu büsbütün Hwang Hyunjine yapılan saldırıydı..
Biraz sonra Jeongin aklına geldi ve hızlı adımlarla odasına girdi. Uyumamıştı ve en az kendisi kadar üzgün görünüyordu. Hayır olmazdı, Jeongin burada rahat etmeliydi..
Yorganın altına girip ona hafifçe sarıldı
"ne düşünüyorsun?"
"Hyunjin hyung"
"neden ki? O sana kızgın bile değil"
"NE? NASIL OLUR."
"bildiğin.. Sana kızgın değil işte."
" ama ben çok köt-"
" o bunlara alışık."
Sustu.. O kadar gücüne gitmişti ki bu cevap. Sadece hyungunun yüzüne bakakaldı. Yine yoğun bir gün olmuştu ve Felix yine iki taraf için kendini hırpalıyordu zihin gücüyle..
O bunlara alışık, Jeongin ona herkesin yaptığını yapmıştı. Şimdi bu düşünceden nasıl sıyırıcaktı kendini? Kötü biri gibi hissediyordu ve sürekli derin nefesler almasına Sebep oluyordu, Felix yeniden gözlerini açtı
"İnnie, bilmiyordun, inan bana sende zor bir gün geçirdin. Dün ve bugün.. Şimdi uyuyalım artık.."
Gülümsedi anne şefkatini aratmayacak şekilde
"seni seviyorum küçük çocuk"
"bende seni seviyorum Hyungie"
-Ertesi Gün -
Evin annesi Felix erkenden kalkmış Jeongin'in açılan üstünü örtmüştü. Erken kalkmak alışkanlığı olmadığından birkaç kere yüzünü yıkadı, okul hayatı boyunca erken kalkmıştı ama bunu sevmiyordu. Telefonunu kontrol edip mutfağa geçti
*Felix: günaydın Hyunjin. Umarım hala kararın aynı değildir ✓✓
Tabi ki de cevap vermemişti.. Gittikçe endişeleri dile geliyor biraz daha sormaya yatkınlaşıyordu. Hemen bir plan kurdu kafasında
*Felix: üçümüz kahvaltı edelim mi? Dün Jeongin seni çok merak etti ✓✓
Hyunjin kişisinden gelen arama…
ŞİMDİ OKUDUĞUN
꧁͢✨͢BabyBiscuits_Hyunİn✨͢꧂͢
Fanfic" Kanatlar vücudun içine acıtarak geçse bile seni koruyacaktır. " Jeongin'in zaten sorunlu hayatını düzeltmek isterken onu yeni sorunlarla tanıştıracağı gün gibi ortadaydı oysa.. 🍪 🍪 🍪 🍪 🍪 🍪 ~
