" Kanatlar vücudun içine acıtarak geçse bile seni koruyacaktır. "
Jeongin'in zaten sorunlu hayatını düzeltmek isterken onu yeni sorunlarla tanıştıracağı gün gibi ortadaydı oysa..
🍪 🍪 🍪 🍪 🍪 🍪 ~
"Romeo romeo.. Neden Romeosun Sen, Ha Felix? Neden Romeoymuş o?" " Dalga geçmesene ya!" " neden? Juliet'le empati yapıyorum işte ne güzel?" " Coğrafya dersinde Romeo ve Juliet işlemememiz dışında çok haklısın Hyunjin.. Şimdi bırak da dersi dinleyelim"
Cumartesi gününden beri Hyunjin bi tuhaf davranıyordu. Normalde zar zor sırıtan çocuk durup durup gülüyordu. Tamam Jeongin'le görüşmenin heyecanını yaşıyordu bunu anlarız ama bu biraz fazlaydı.. 5 saniye sonra tekrar kıkırdayıp Ders dinlemeye çalışan Felix'i dürttü dirseğiyle "İnnie acaba yanlışlıkla kadın reyonuna baktığını gördüğümü biliyor mudur?" " bilse çok utanır" " Saf kalpli dalgın sevimli bebek tavşanım!" " Tamam sonra Feels geçirirsin, bayan Yoo bizi dersten atacak" " yiyorsa.." Felix gözlerini devirerek gülümsedi. Biraz zorluk çıkartsa da Hyunjinin bu hallerini sevmişti. Donuk bakışları yerini parlak gözlere bırakmıştı ve gülünce şapşal görünüyordu. Alışık değildi... 4 yıla yakın arkadaştılar ama Felix onu ilk kez böyle görüyordu, Çünkü HyunE bebek tavşanıyla ilk defa böyle iletişim kurabiliyordu.. 3 yıldır uzaktan sevdiği çocukla konuştuğunu düşündüğümüzde Hyunjini bir süre alttan alabiliriz..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(üzgünüm bunu koymak zorundayım Vkrkxkekzmslzmskx)
İlk uzun tenefüsün ziliyle gözlerini yavaşça açtı Hyunjin. Sınıftan çıkan Felix'e ve Peşinden giden Changbine baktı "piçe bak hiç de fırsat kaçırmıyor" gözlerini açar açmaz Changbini görmek içini huzursuzlukla doldurmuştu. Sevmiyordu o çocuğu, bir sebep olmasa bile sevmiyordu ama sebep vardı işte.. Coğrafya kitaplarını kaldırıp Fırsattan istifade Jeongin'e bakmak için ayağa kalktı.
40 dakika uyumasına rağmen sarhoş gibi yürüyordu, normalde umursamazdı ama gittiği yer Jeongin'in yanı olduğu için durup kendine çeki düzen verdi, beyaz gömleğinin yakasını düzeltip ilk iki düğmesini açtı, hayır şov yapmak için değil.. Boğazına kadar düğme koymuşlardı nefes almak imkansız gibi birşeydi
Bir alt kata inip hiçbir şey yokmuş gibi 11. Sınıfların önünden geçmeye başladı içerisini süze süze.. Yoktu, Jeongin yoktu.. Neredeydi ki kocaman okulda nasıl bulacaktı bebek tavşanını? Ona böyle hitap ettiğini hayal edip sırıttıktan sonra gerçekliğe geri döndü.. Lavabonun kapısının önünde Chenle ile konuştuğunu gördü. Evet şimdi Şutlaması gereken bir Çocuk vardı.. Nasıl yapabilirdi ki? Tehditle yapmak isterdi ki işe yarardı da, ama o Jeongin için önemli biri olmalıydı.. İnnie ona kızardı o zaman
O, duvara yaslanıp böyle şeyleri düşünürken Jeongin Varlığını fark etmiş ve Arkadaşını ŞUTLAMAYI başarmıştı. Chenle sınıfa girdikten sonra yürümeye başladı "hadi Hyunjin hadi Koçum.." kendini sessizce motive edip lavabo kapısına yaklaştı. Jeongin onu bekliyormuş gibi direk selam verdi. Konuşmaya istekli duruyordu ve bu eşsiz bir nimetti "selam Jeongin, nasıl gidiyor" " İyi işte.. Dersler.." " Ha evet okuldayız" "....? " "..... Şakaydı"
