Through Secrets Unveiled

Chapter Four - The Exes

SUMILIP SI STACEY SA KWARTO. Ilang oras na silang hindi nagpapansinan ni Renante dahil sa naging pagtatalo nila nung tanghali. There he was. Sitting on that study table. Bukas ang laptop.

            Kahit weekends, VVatch pa rin ang inaasikaso niya.

          Napahawak siya sa gilid ng bukas na pinto. Malaya niyang pinagmasdan ang binata.

            Is this the reason why? Kaya binibida niya kanina sa Dad niya na may negosyo ako? Is it because for the Villaluz family they put a high regard on people who runs businesses and corporations?

             Nalungkot ang kanyang mga mata. Kahit matapang ang natural na porma ng kanyang mukha— the so-called resting bitch face— Stacey’s eyes could vividly mirror the sadness from within her soul. Her heart.

            Kapag ba… hindi ganoon ka-successful ang isang tao, patapon na lang ba iyon sa mga Villaluz?

             She lowered her eyes.

            Is Renante’s family… the kind of family I wanted to get myself into?

             Nang ibalik niya ang tingin sa binata, walang nabago sa posisyon nito. Imbes na maunang magbaba ng pride tulad ng lagi niyang ginagawa nung una pa lang, nagbago ngayon ang isip ni Stacey.

            This time, she won’t be the first one to apologize or something.

           Tatanungin niya sana si Renante kung ano ang gusto nitong merienda. Kung gusto ba nito magpa-deliver na lang sila o magluto o kumain na lang sa labas.

            Stacey drew in a deep breath and entered her bedroom. She flung the wardrobe doors open. Swiped her hand past each hanger until she found the right dress to wear.

            Sinama niya sa banyo ang mga bihisan.

            After a quick shower and prepping, Stacey was already ready to go. Her dark hair was still damp and wavy, tips poking her collar bones as she strode out of the bedroom. Magaan ang tapik sa sahig ng kanyang peep-toe high heels. Komportable siya sa short-sleeved blouse na suot. It was in a light shade of pastel blue with a skirt that reached the upper half of her long legs.

            Malapit na si Stacey sa pinto nang lumingon sa direksyon ng silid ng kanyang Tito Manuel. Sa silid na inookupa na ngayon ni Renante.

            Talagang paninindigan niya ang ‘di pamamansin sa akin, salubong ng kanyang mga kilay bago lumabas ng bahay.

.

.

NAG-UNAT SI RENANTE mula sa pagkakaupo. Medyo nangalay siya matapos ang pag isa-isa sa mga files na natanggap sa email.

Siyang dampot niya ng cellphone mula sa pagkakapatong sa tabi ng laptop. He dialed a number and waited for his call to be answered.

“Ronnie,” kontrolado niya ang boses. “Bakit naman delayed na naman ang shipment nung in-order namin sa inyo na stainless steel?”

Is this what you called me for? On a weekend?

There was a hint of gust on Ronnie’s background.

“Just answer the damn question,” timpi niya.

Alam mo namang ino-order lang namin ‘yong srainless steel na nire-rebrand ng kompanya natin— namin, Ronnie spoke in a rushed voice.